ห่างไกล

1.8K 35 12
                                    

ครับนี่ก็ผ่านไป1กว่าแล้วครับ เร็วเนอะ แต่สำหรับผมมันนานมากเลยละครับ

ช่วงแรกที่ผมมาอยู่ที่นี่ ผมบอกเลยว่าผมทรมานมาเลยครับ ผมดูถูกคำว่า คิดถึง มากไป ก็คิดนะว่ามันต้องเหงามากแน่

ซึ่งมันก็ใช่ครับผมเหงา ทั้งเหงา ทั้งทรมาน เจ็บมากเลยละครับ

ช่วงแรกๆผมโทรคลอกับบูมแทบทุกวันเลย  จริงๆก็ทุกวันเลยละครับ

แต่หลังๆเราคุยกันน้อยลง...
เพราะเวลาที่ไม่ตรงกัน และยังรวมถึงสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ

บูมเรียนคณะวิศวะครับ มันบอกว่ามันได้เป็นเฮดว้ากด้วยแหละ

น้องผมนี่แม่งโคตรเทพเลยครับ ฮึ

ส่วนผมก็เรียนเกี่ยวกับเรื่องภาษาซะส่วนใหญ่ครับ

ผมมีเพื่อนอยู่ที่นี่ไม่กี่คนหรอกครับแต่มันเป็นพวกที่ไว้ใจได้นะครับ

มันชื่อว่า  'ขนม'  หรือ ไอหนม มันเป็นคนไทยครับ เราเลยสนิทกัน

ไอหนมมันเป็นคนน่ารักครับ น่ารักที่แบบว่า มีแต่คนตามจีบ แต่มันมีรสนิยมแบบที่แปลกน่ะครับ

คือมัน ชอบงู!   ผมไม่กลังงูหรอกนะครับ จริ๊งงงง (เสียงสูง)

ช่างมันเถอะครับ มาต่อเรื่องของไอบูมดีกว่า  นี่ก็ปิดเทอมของที่นี่แล้ว ผมว่าผมจะไปเซอร์ไพรส์หน่อย

ตอนนี้ที่มหาลัยของบูมน่าจะเพิ่งเปิดเทอม... อยากรู้จังว่ามันจะตกใจไหม

....^^.....

--------------------------------------------------
บูมต้องดีใจเเน่เลย....มั้งนะ....
--------------------------------------------------

#กาลเวลาเปลี่ยนไปความรู้สึกก็เปลี่ยนไปเช่นกัน

ความรู้สึกของบูมจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลาไหมน่าาา

เย้!!13คนรอดแล้วววว ลุ้นจาดดด

กูรักมึงนะไอแฝดหื่น ( yaoi ) จบแล้วWhere stories live. Discover now