"เจ็บมากไหม"
บูมถามหน้านิ่งแต่เสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยความห่วงใย
"มาก"
ผมบอกตามตรง
"บูมมึงทำเกินไปนะ"
ผมถามมันต่อ สิ่งที่มันทำมันไม่ใช่เรื่องเล็กเลย
"พวกมันทำมึงเจ็บ..."
เป็นห่วงผมสินะ
"บูม..ถ้ามึงโดนจับขึ้นมาจะทำอย่างไง"
"ไม่หรอกถ้าไม่มีใครไปเจอพวกมันเราไม่มีทางถูกจับหรอก"
"ทำไม"
"ถ้ามันแจ้งความพวกมันก็โดนจับเหมือนกันอย่าลืมว่ามันหาเรื่องเราก่อนและอีกอย่างกูว่าพวกมันต้องค้ายาแน่ดูจากสภาพแล้ว"
ก็จริงแฮะมันนี่รอบครอบจริงๆ
"เฮ้ออ...เจ็บอะ"
บูมหยิบยาทำแผลมาทำแผลให้ผม..จะว่าไปเวลาผมเป็นอะไรมันก็มีมันนี่แหละที่ทำแผลให้
"ซีดด..เหี้ยกูเจ็บ"
ทำให้มันเบาๆหน่อยก็ไม่ได้ ผมสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมันเอาสำลีมาโดนแผลผม
ผมหลับตามิด
"มองหน้ากู"
บูมจับคางผมไว้
..
.
มันทำแผลให้ผมจนเสร็จ
"ทำไมมึงไม่รอกู"
มันส่งสายตาดุมองมาทางผม
"..."
ผมก้มหน้าไม่ตอบ
"นี่มึงไม่รู้จริงๆเหรอ"
ผมตอบ
"อย่าให้กูเดา..ถ้ามึงไม่พูดแล้วกูจะรู้
เหรอ"
มันจับไหล่ผมแน่น
"อึก..เจ็บ"
ผมทำหน้าจะร้องไห้มันรีบปล่อยแทบไม่ทัน
"ขอโทษ"
มันก้มหน้าพูด
"บูมมึงว่าความสัมพันธ์ของพวกเราเรียกว่าอะไรเหรอ"
น้ำเสียงจริงจังของผมทำให้บูมชะงักไป
"ทำไมถามแบบนั้น"
บูมมองผมนิ่ง
"ถ้ามึงเจอคนที่ดีกว่ากู..มึงจะยังรักกูไหม"
ผมละอยากจะร้องไห้กับสถานะตัวเอง
----------------------------
แค่นี้ก่อนนะคะช่วงนี้ยุ่งมากไหนจะสอบด้วย
ESTÁS LEYENDO
กูรักมึงนะไอแฝดหื่น ( yaoi ) จบแล้ว
De Todoเมื่อผมโดนบอกเลิกในวันครบรอบ1ปี เลยไปฉลองให้กับความโสดของผมกับน้องชาย จนเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น
