10 dakikalık gecikme için özür dilerim ama trafikten dolayı hala eve gelemedim, bu gidişle en az 1 saat daha gidemeyeceğim gibi görünüyor. Sizleri daha fazla bekletmemek için sabahtan tamamladığım bölümü arabayı kenara çekip telefondan paylaşıyorum. 🙈
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu arada yarın ilk iş günüm. Ben baya baya heyecanlıyım. Bana şans dileyin olur mu 🙏🏻😇 Cuma akşamı, yeni bölüm girişinde ilk iş günü maceralarımı da paylaşıcam sizlerle ☺️
Finale 5 bölüm kala yeni bölüme geçiyor, keyifli okumalar diliyorum...
*
Bu adamın kim olduğunu hala çıkaramamıştım. Adama bakmaktan neredeyse kaza yapacaktım. Gözüm sürekli dikiz aynasındaydı. Evet daha önce görmüştüm bu adamı, ama nerde, ne zaman hiç bir fikir yoktu henüz.
Biraz sonra adam kendisine baktığımı farkedince göz göze geldik aynadan. Artık kesinlikle emindim. Ben bu gözleri çok iyi tanıyordum.
Şehrin dışına çıkmak üzereydik ki, - Devam ediyorum efendim. diyerek doğru yolda olup olmadığımı onaylamak istedim.
- Sana dur diyen oldu mu? dedi.
- Hayır efendim, zaten devam ediyorum zaten. dedim.
Herif haddinden fazla sinirliydi. Tanıdık ya da tanımadık böyle adamlara çatmamak gerekirdi. Taksimetre yazdıkça yazıyor, herif sikine bile takmıyordu.
Az ilerde E-5'in kenarında bi dinlenme tesisi vardı. Oraya yaklaşınca, - Girelim buraya. dedi.
Az önceki tatsızlıktan ötürü kız gibi küsüp cevap vermedim. Dediğini yaptım.
Dinlenme tesisine girdik. Benzinliğin arkasında çardak tarzı yerler vardı. Orayı işaret etti eliyle. İkiletmeden onu da yaptım. Hafiften ıssıza gelince durduk.
Para mara demeden indi herif arabadan. Aslında kafama tüküreyim keşke bassaymışım gaza ama merak işte amk, kimdi şimdi bu adam?
- Gel benle. dedi herif.
Tereddüt etmeden indim arabadan. Beni orda sikecek olsa bile haketmiştim artık, ama garip bir şekilde güvenmiştim bu adama. Gözleri nedense güven vermişti bana.
En ücra köşedeki çardağa oturduk adamın yönlendirmesiyle. Hiç bi şey sormadan konuşmasını bekledim ve biraz sonra nihayet girdi lafa.
- Demek Ömer sensin. dedi.
- Benim efendim, ya siz kimsiniz? dedim.
- Buraya benden değil, senden konuşmaya geldik Ömer efendi. dedi herif gür bir sesle.
Cevap vermedim. Anlamsız ve boş gözlerle baktım herife. İnceden de tırsıyordum ama belli etmiyordum.
