Bir Boncuk Hikayesi - Prolog

35.6K 1.3K 63
                                    

Kendi çapımda ufak bir panik yaşasam da az ilerle yavaş yavaş yürüyen Eylül'ü gördüm. Arabayı koyduğum yeri bilmiyordu ama boş boş o tarafa doğru yürüyordu. "Belki beni gördü de kalktı daha fazla üşümemek" için diye düşündüm içimden. Fazla kurcalamamıştım.

Hızlı adımlarla yetiştim Eylül'e. Yanına geldiğimde önce farketmesem de sokak lamlalarının parlattığı yanaklarını gördüm sonra. Ağlamıştı. Gözleri ve yanakları ıslaktı. Yine içim parçalanmıştı.

2-3 dakika boyunca hiç bi şey konuşmadan öylece yürüdük. Aldığım sulardan birini uzattım ama görmüş olmasına rağmen istemedi Eylül. "Acaba rahat ağlayabilmek için mi gönderdi su almaya beni" diye düşündüm bir an içimden ama çok takılmadım.

Yürümeye bi süre daha devam ettik. Sonra birden durdu Eylül. Durduğu yerde bana doğru döndü ve,

- Korkuyorum Ömer. dedi

"Neyden korkuyorsun?" sorusunun cevabını bildiğim için sormadım o soruyu. Soramadım.

Bi casaret direk sarıldım Eylül'e. Karşımda bir kadın olduğunu umursamadan Emrah'a, Cemil Usta'ya, Selim'e ve hatta babama sarılır gibi sımsıkı sarıldım. Belki canını bile yakmıştım o an ama hiç bişey demedi. Omzumda ağlamaya devam ediyordu sadece.

- Korkma, yanındayım ben. dedim.

- Söz ver bana. dedi.

- Ne için? dedim.

- Ne olursa olsun hep yanımda olacağına. dedi.

O sözü neden istediğini o an için anlamamıştım ama,

- Söz veriyorum. dedim.

Boyu bir kıza göre normalde uzun ama benden kısa olan Eylül benim de istemsizce hafif öne eğilmemle dudağımın kenarından bir defa öptü beni. Kıpkırmızı olmam 1 saniye bile sürmemişti. 19 yıllık kulaklarımın bu kadar çabuk yanmasına ilk defa şahit olmuştum. Elim ayağım birbirine dolanmıştı.

Eylül beni öptükten sonra hala yaşlı ama gülen gözlerle bana bakıyordu.

- Daha fazla geç olmadan gidelim artık. diyerek Eylül'ün bileğini kaldırıp saate baktım.

Saat 03:51'i gösteriyordu. Saate bakmamdaki tek amaç, o anı asla unutmamak üzere aklıma kazımaktı.

Öyle de olacaktı.

13 Aralık 2005 Salı - 03:51

Yıllar sonra bile o anı unutmayacak, en acı hatıram olarak zihnime kazıyacaktım...

***

Bir Boncuk HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin