OYUN

🥀13.BÖLÜM|"Yalnızlık"|

Efkan, kolumdan tutmuş beni sürüklerken ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Neye bu kadar sinirlenmişti? O kadın neden bağırmıştı ve neden oradaydı? Hiçbir sorunun cevabı yoktu bende. Odaların önüne geldiğimizde, Efkan beni de kendi odasına soktu. "Ne oldu?" diye sordum olanları anlamak için. "Olur olmadık yerlerde uyumak huyun galiba!" derken sesi oldukça sinirliydi. Orada uyudum diye bu kadar sinir yapması normal miydi yoksa başka bir şeye mi sinirlenmişti? "Buna mı sinirlendin?" deyip hafifçe güldüm. Bu onu daha çok sinirlendirirken kapı çaldı. O kapıyı açmaya giderken ben yerimde beklemeye başladım. Onu sinirlendirecek daha önemli konular vardı. 

İçeri giren kişi büyük bir şok yaşamamı sağlarken, soran gözlerle Efkan'a baktım. "Efkan aşağıdaki kızdan odanı öğrenip geldim. Merak ettim çok sinirliydin." Bunları söylerken arkasındaki Efkan'a bakıyordu. Odayı aşağıdaki kızdan öğrenmesi beni neden mutlu etti anlamasam da, bu kızdan değişik şeyler seziyordum. 

Beni gördüğünde, ilk önce hafif bir şaşkınlık yaşasa da hemen kendini toparlayıp, "Efkan, o aşağıdaki kız. Yoksa bu ufaklık çalışanın falan mı?" dedi ve sinir verici bir gülüşle bana baktı. Efkan'ın ne diyeceğini merak ettiğim için bekledim. "Seni ilgilendirmez." deyince, tatlı bir gülümsemeyle "Sizi ilgilendirmezmiş ama olsun ben söyleyeyim. Eşiyim." dedim. Kız şaşkınlıkla bir bana bir Efkan'a bakarken "Siz kimsiniz?" diye sordum. Kız şaşkınlıktan konuşamıyordu bile. Kendini toparladığında bana cevap vermeden "Efkan ne diyor bu kız?" dedi. İnanılmayacak bir şey mi söylemiştim?

 "Merve bir daha bana sormadan bir işe kalkışma. Şimdi gidebilirsin." Kız Efkan'ın dediğini yapıp, sinirli bir şekilde ayrıldı odadan. Acaba hangi işten bahsediyordu? Belkide şirketten birisiydi.

 "Ve sana gelirsek..." derken tek adımda dibimdeydi. "ufaklık." bunu vurgulayarak söylemişti. Kısık bir sesle "Ben ufaklık değilim." dedim. Bana bu kadar yakınken konuşmak çok zordu ve şuan ufaklık gibi gözüküyor olabilirdim. Bir adım geri çekilip aramızda mesafe olmasını sağladım. Bu adam aklımı allak bullak ediyordu. "Sana önemli bir şey söylemem lazım." dediğimde konuş der gibi kafasıyla işaret verdi. Nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum. Her zamanki gibi, ailem yine utandırıyordu beni. "Annemle konuştum bu gün ve ağzından bir kaç kelime kaçırdı..." derin bir nefes aldım ve bakışlarımı elime sabitledim. "Babam kaldığımız evi bulmuş, rahatsız etmeyeceğiz dedi ama ben güvenmiyorum onlara  ve... Oynadığınız oyunu biliyoruz dedi. Tehdit etti beni, istediği parayı verirsem kimseye söylemeyeceklemiş.  " dedikten sonra Ekan'ın tepkisini merak ettiğim için yüzüne baktım. Sinirle karışık küçümser bir gülüş vardı çehresinde. "Aşağıda da seni bekliyordum. Geç geleceğini tahmin edemedim ve uyuya kalmışım." dedim. "Odana git. Sabah dokuzda hazır ol, gideceğiz." Tamam anlamında başımı sallayıp ayrıldım ve kendi odama geçtim.  

...

Saat dokuza gelirken bavulumu alıp çıktım odadan ve Efkan'ın kapısına bir kaç defa vurdum. Kapı açılırken asansörden de otel görevlisi iniyordu. Bize doğru gelip "Günaydın efendim. Bavullarınızı alayım dedi ve bavullara doğru uzandı. "Teşekkürler." diyerek almasına izin verdim. 

Aşağı inip kartları teslim ettik ve otelden ayrıldık. Araba ilerlerken "Dün anlattığım şeyler için ne düşünüyorsun? Hiçbir şey söylemedin." dedim. İllaki planları vardı kafasında ama bana anlatacağından şüpheliydim. "Ve onlara senin para vermeni istemiyorum. Ben bir yolunu bulacağım, sana söylemeyi de düşünmüyordum ama-" sözümü kesip "Akıllıca davrandın. Söylemeseydin fena olurdu." dedi. İnşallah kimse zarar görmezdi.