Love Expression I & II [END]

Chapter V

Sinundo ako ni martin. Naka semi formal attire siya.. Hindi ko alam kung anong meron pero..

You look nice. Saan gimik mo today? Pabiro kong sinabi sa kanya.

Gwapo din talaga itong si martin. Pinagtitinginan nga siya nung sinundo niya ako eh. Pinasakay niya ko sa kotse ng dad niya.. Hiniram niya pa yung kotse ng dad niya para lang masundo ako.

Parang ang special naman ng dinner ngayon martin. I smiled.

Every meal naman na kasama ka makes it special already eh.. He looked at me while driving. Then winked at me. Yung para bang nang-aasar!

Palingon lingon ako sa paligid ko when we got there.. Hindi naman kasi sa bahay nila yung dinner, kaya pala naka semi formal siya. Bwisit din na martin to eh! Hindi man lang nagsabi muka tuloy akong gusgusin. Nasa isang sosyal na restaurant kami. I don’t know kung bakit dito nila tita at tito naisip magdinner kame.

Bago kami pumasok. Martin hold my hand.. Tapos tinitigan niya ko ng seryoso..

There’s changes in our plan hale..

Obviously there is.. Akala ko sa inyo lang eh.

No.. no.. That’s not it. Nagsisimula na ako kabahan sa sasabihin niya. Parang ang seryoso niya kasi masyado. Ano bang meron?

We’re going to have this dinner alone.

What? Akala ko kasama sila tito at tita?

For some reason. I told them na I have to tell you something kaya they decided na wag na lang sumama.

May kailangan ba ako malaman? Super kabado na ako. As in. Yung itsura ko alam ko na hindi na maipipinta.

Relax hale.. Andito naman ako eh.. Let’s have our dinner first. Tapos tsaka ko sasabihin. Okay? Tapos ngumiti siya sa akin.

Pumasok na kami sa loob ni martin. Yung waiter nagooffer sa amin ng wine. Hindi ba halata na minorde edad pa lang kaming dalawa ni martin? Pagkatapos namin magdinner.. Naging seryoso na ulit si martin.

Hale.. I’m gonna be straightforward sa mga sasabihin ko sayo. Gulp. Gulp. Super tense itsura ko. Hindi ko malaman kung ano ba? Ano ba talagang problema kasi?

I don’t want us to be friends anymore.. You know how much I love you right? I’ve been loving you since 1st year pa lang tayo.. Please give me a chance. Papatunayan ko naman sayo na kaya ko maging boyfriend mo eh. Hinahawi ko yung bangs ko.. Napaptingin ako sa ilalim.. I don’t know what to answer..

Hale.. Can you be my girlfriend?

Sh*t. Tinanong niya na yung kinatatakutan ko na itatanong niya sakin. Napakasarap maging kaibigan o barkada si martin. Ayoko mawala yun. Pero kung hindi ko siya sasagutin mawawalan ako ng kaibigan na kagaya niya..

Hmm. I caa-cann- I can.. Can’t we just stay friends martin. Nagulat siya sa sagot ko. Yumuko siya... Tapos umiyak.

I can’t be your friend hale.. The more kitang nakakasama the more kitang minamahal.. And I can’t stand it kapag hindi ka nakikita or nakakausap!

I guess.. Dito na tayo magtatapos martin. Ayoko sagutin ka dahil sa natatakot lang ako mawalan ng kaibigan na gaya mo.. Ang gusto kong maging boyfriend yung mahal ko talaga. Ayoko na ako pa yung makasakit sayo ng sobra.. Sana maintindihan mo ako martin.

Tumayo ako sa kinauupuan ko. Inangat ko yung ulo niya habang umiiyak siya..

I kissed him sa cheeks.

I’m sorry martin. Thanks for being a friend. Goodbye!