Ayakta zor duruyordum.Uğuru görmemle elim ayağıma dolanmıştı.
"Uğur?"
"Hare iyi değilsin otur şöyle."
Oturmam için yanıma gelip ellerimi tuttuğunda dayanamayıp ona sarıldım.
"Çok özlemisim seni." Dedim.
"Bende seni."
Doğuşun öksürmesiyle Uğurdan ayrıldım.
"Hoşgeldin Uğur."
"Eyvallah"
Anlamadım.Doğuş ve Uğur tanışıyormuymus?
"Siz nerden.."
"Tanışıyoruz işte Hare boşver gerisini." Dediğinde Uğura baktım.
"Hastaneye gidelim mi?" Diye sordu.
"Hayır,gerek yok." Dedim bir çırpıda.
"Tamam bakalım gel seninle biraz yürüyelim." Dedi ve Doğuşa gülümseyip yanından ayrıldık.
Zeynep
Her seferinde Keremin ve diğerlerinin yanında ağlarken buluyordum kendimi.
Ağlamak bir zayıflık belirtisi degil ama ağlamak istemiyordum.
Kerem ve sınıftakileri ekip okulun her yerinde Hareyi aradim. Ama bulamadım.
Son olarak çıkış kapısına doğru yürüdüm. Tam çıkacakken Hare ve yanında bir çocuğu gördüm.
Çocuk bana tanıdık geliyordu..Ama kimdi..Kimdi....UĞUR!
Uğur ve Hare tanışıyormuydu?
Zilin çalmasıyla sınıfa koşa koşa gittim ve Hareyi bekledim.
Gelmedi.
Hare
Uğurla bize giderken eskilerden konuşuyorduk. Herşey kafamı dağıtmak içindi ama olanları unutmam imkansızdı.
"Hare?"
Adımı söylemesi çok hoşuma gidiyordu.
"Efendim Uğur?"
"O çocuk sana birşey yapmadı değil mi?"
Dediğinde aklıma direk Aras geldi.Ama emin olmak için sordum.
"Kimden bahsediyorsun?"
"Anladın sanıyordum.Aras işte. "
Onun ismini duyunca içimde çok keskin bir duygu oluşuyordu.
Asla aşk değildi! NEFRET bu.
"H-hayır. Bana birşey yapmadı."
Dedim ve beni yere ittiği günü düşündüm.Istemsizce elimi koluma götürüp tuttum.
"O çocuktan uzak dur.Bak başına ne belalar açtı."
Arastan uzak durmamı söylüyordu , yani beni düşünüyor sevdiğim.
"Tamam Uğur sen öyle diyorsan."
Daha fazla konuşmak istemiyordum ve Uğurdan müzik açmasını istedim.
Ilk çıkan şarkı
"Iki Kelime" idi.
Uğura baktim.
Gülümsedim ve kafamı cama koyup ruhumu şarkıya teslim ettim.
Eve geldiğimizde annem Uğuru 1 saniye bile başı boş bırakmamıştı.
Benim gibi annemde Uğuru çok seviyordu ama bizi asla yanyana düşünmüyordu.
"Uğur la kardeş gibisiniz,boşa hayallere kapılma." Derdi her seferinde.
Hayallerimi hep çignerdi annem.
"Neyse ben kalkayım Yaprak Teyzecim."
Dediğinde yüzüm asıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA SEVGİNİ VER
Teen Fiction** Sevdiği çocuğu , arkadaşlarını, büyüdüğü evi ve memleketinin güzel kokusunu bırakıp yeni eve taşınan Harenin zorluklarını, Kim kolaya çevirecek ? Sevdiği kızın onu bırakıp gitmesiyle hayatı mahvolan Arasın kalp kırıklarını , Kim...
