BANA SEVGİNİ VER

14.Bölüm''İntikam''

  Aras gözlerini açıp Melikeye baktığında Melikenin ona baktığını gördü."Aras?" Geri yerine yaslandı. "Sen beni eskiden bu kadar fazla öpmezdin ki?" Arabayı çalıştırdığında gözlerini kıstı.

"Özlediğimden."

Melikenin sevincinden sonra geçmişini düşündü. Sahiden de Melikeyi bu kadar fazla öpmezdi. Öpmenin gerçek aşklar için kutsal olduğunu düşünüyordu ne oldu da ikidir öpüp duruyordu ? 

Melikenin evine geldiklerinde Aras inmekle inmemek arasında gidip geliyordu. Ta ki Melike camı tıklayana kadar. ''İn artık.'' Aras gözlerini kapatıp bir kaç saniye öyle durdu. Anahtarını alıp arabadan indi. 

''Elimi tutsana'' Aras yanında ki hareketliliğe döndü. Ve kaşlarını çattı. ''Melike! en nefret ettiğim şeyi yapıyorsun! Hatta şeyleri.'' Melike tek kaşını kaldırıp Arasa bakmaya devam etti. ''Öncelikle karşında normal bir arkadaşın yok! emirlerini kendine sakla. Ve el ele tutuşmak dünyanın en saçma şeyi!'' 

Arkasına bile bakmadan Melikenin evinin kapısına doğru yürüdü. Neden bu kadar kızgın diye düşündü içinden. Arasın yanına gidip gülümsedi ve kapıyı açtı. Arasın içeriye girmesini bekledi. 

****

''Tamam Melike yeter bu kadar gevelediğimiz.'' Melike kaşlarını kaldırıp ona baktı. ''Ne?'' Aras arkasına yaslanıp ellerini bağladı. ''Anlat bakalım.'' Melike yerinde kıpırdandı. ''Neyi?'' 

''Melike!'' yutkundu. ''Tamam.'' arabada uzun uzun düşünüp gerçekleri anlatmaktan vazgeçmişti. Yoksa Aras kendisini asla affetmezdi. 

''Aras işin aslı şu ki, beni buraya getiren yani çağıran kişi..'' Arasın kaşları çatılıyordu Melikenin her kelimesinde. İsmi duyduktan sonra ağzı açılmış kaşları havalanmıştı.

''Hare.'' 

*********************

''OHA BU KADAR ÇABUK MU?'' Hare ve Zeynep birbilerine baktı aynı anda. Melek ve Doğuş kafasını salladı. ''Tebrik ederim kardeşlerim.'' Keremin sakin duruşu onları şaşırtsada kafaya takmadılar. ''Sağol abi. Benden zaten bir şey olmaz. Arasın dediği gibi onun şirketine girip muhasebe işleriyle uğraşacağım. Ve hemen karımla aynı evde yaşamak çocuklarımın babası olmak istiyorum.'' 

Kızlar sinirden güldüklerinde Melek şaşkın ördek yavrusu gibi onlara bakıyordu. ''Evlendiğiniz zaman mı söyleyecektiniz bunu?'' Hare kaşları çatık bir halde ikisine bakıyordu. Melek ile Doğuş birbirine baktıktan sonra konuşan Melek oldu. ''Şey daha dün konuştuk.'' 

Zeynep Hareye baktı. Ciddi bu kız dedi içinden. Sonra Hare gülmeye başladı. ''Şaka yapıyorum. Tebrik ederiz. Ama yinede erken.'' Melek ve Doğuş gülümsediklerin de birbirlerine sarıldılar. ''ÖLÜMLÜ DÜNYA.BİRBİRİMİZİ SEVDİĞİMİZİ DE ERKEN SÖYLEDİK. VE Gecikmeden evlenmemiz gerekiyor.'' 

''Ama ACELE işe şeytan KARIŞIR.'' Herkes Kereme döndü. Kerem ise Zeynebe bakıyordu. Melek gülerek cevapladığında ''Karışsın. Biz evlenelim de.'' Doğuş Melekten ayrılıp ellerini sıktı ve yerinde zıpladı. 

''Aras biliyor mu?'' Doğuş anında Hareye döndü. ''Has.. onu unuttuk.'' Melekte gözlerini pörtlettiğinde Kerem ortaya daldı. ''Tamam tamam sakin olun.'' 

''Hepinize aynı anda söylememiz gerekiyordu. En son öğrendiğini duyarsa bizi mahveder.'' Herkes sessizliğe büründü. ''Benim bir fikrim var.'' 

''Nedir Hare ?'' Doğuş yutkundu. ''Beni dinleyin...''

********

''Tamam çok güzel bir fikir.'' Melek Doğuşa döndü. ''Aynen mantıklı. Ama yarın cumartesi Arasın işi vardır belki.'' Hare kaşlarını kaldırdı. ''Neden öyle söyledin ki?''