Zeyneple beraber birbirimize bakıyorduk sadece. Konuşmaya cesaretim yoktu. Ayrıca neden şuan üzülüyorum? Melikeyi ona getirmeyi düşünmüyormuydum sanki? Gücümü toplayıp Zeynepin ellerini tuttum.
''Ne haber geldi?'' diye sordum. Kafasını sağa sola salladı.
''Abimle konuşmak istiyormuş.'' asıl şimdi bende kıyamet kopması gerekirken gülümsedim.
''Neye gülüyorsun?''diye sorduğunda Zeynepe ''Bu çok güzel bir haber.'' dedim. Zeynep kaşlarını çattı ellerini çekti ve bir adım geriye gitti.
''Delimisin sen? Neresi iyi bunun abimin halini görmüyormusun ? adını duyduğunda deliriyor fenalaşıyor onu görürse hiç iyi olmaz.''
''Sakin ol Zeynep. Ölüm yok ya ucunda. Belki barışır..'' sözümü kesti.
''Harbi aptalsın sen! bu çocuğu sevmiyormuydun ? senin bunu engellemen lazımken neler diyorsun?''
''Evet aptalım! ama aptal aşığım! onun iyiliğini düşünüyorum. Ayrıca neden onları engellemeye çalışayım ki? Kaderlerin de tekrar birleşme varsa bunu ben değiştiremem. Onun mutlu olmasını istiyorum.''
Zeynep bir kaç dakika sustuktan sonra yanıma gelip ellerimi tuttu.
''Çok safsın biliyorsun dimi? ayrıca fedakar! Abimin iyiliği için kendini üzeceksin.''
Bir şey demedim ve gülümsedim. Abimin geldiğini görünce Zeynepten ayrılıp onun yanına gittim. Ağladığımı anladı ama bir şey demedi. Arası sevdiğimi biliyor olmalı. Ama Aras ve beni sevgili olarak görse ağzımıza eder. BELKİ O DA ARASIN BENİ SEVMEDİĞİNİ VE SEVMEYECEĞİNİ BİLİYORDUR.
Eve geldiğimizde yardımcımız Cemile teyzenin geldiğini gördük.
''Günaydın prens ve prenses.'' dediğinde abimle gülümsedik. Abim Cemile teyzenin yanına gidip gıdıklamaya ve öpmeye başladı. Ben de aynılarını yaptığım da yere düştük. Annem içeri girdiği zaman aynı anda hepimiz ayağa kalktık. Annem ciddiydi başta sonra gülmeye başladı.
Cemile teyzenin yanına geldi ve onu sandalyeye oturttu.
''Duyduğuma göre kızından haber varmış?'' Cemile teyze gülümsedi.
''Uzun zamandır onu görmüyorum sesini duymuyorum buraya geleceğini söyledi en kısa zamanda.''
''Hep küçüklük fotoğraflarına bakardın acaba şimdi nasıl olmuş?'' diyen anneme döndüm. Huzursuzlandım.
''Ah neyse cemile bugün misafirlerimiz var. Seninle çok işimiz olacak demek. Ve Hare hanımla.'' gözlerimi devirdim.
''Kimler geliyor?'' diye sordu abim.
''En yakın kankan ve ailesi.'' dediğinde annem güldü.
''Serdar?(annem kafasını salladı.), Cenk?(kafa salladı.) Burak?'' dediğinde annem ''Aras be oğlum.'' abim gözlerini devirdi ve mutfaktan çıktı. Kalbim yine hızlanmaya başladı. İçimden küfürler ettiğimde annem bana döndü.
''Niye gitti bu?'' diye sordu. Ah saf annem.
''Birbirlerini sevmiyorlar anne ne kankalığı?'' dedim.
''Severler,severler. Neyse biz liste yapalım Cemileyle, sende abinle beraber markete git.'' dediğinde kafamı salladım ve üstümü değiştirmek için odama çıktım.
Demek Araslar geliyor. Ah pardon sadece Arasın ailesi. Onu öldürsek buraya adımını atmaz.
Altıma en sevdiğim şortumu giydim ve üstüme kırmızı düz tişörtümü. Hatlarım biraz belli ah tamam fazlasıyla belli olsa da yakıştı. Abim genelde giyimime karışmaz. En iyi abi bende ! Tabi bana bakan ya da laf atan olursa durmaz direk dalar. Bakalım bugün ne olacak? Mutfağa indiğimde abimin de yeni girdiğini gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA SEVGİNİ VER
Jugendliteratur** Sevdiği çocuğu , arkadaşlarını, büyüdüğü evi ve memleketinin güzel kokusunu bırakıp yeni eve taşınan Harenin zorluklarını, Kim kolaya çevirecek ? Sevdiği kızın onu bırakıp gitmesiyle hayatı mahvolan Arasın kalp kırıklarını , Kim...
