BANA SEVGİNİ VER

11. Bölüm''Sözleri tükürüp yalamak.''

 Dağ evine geldiğimizde bahçenin güzelliği çok hoşuma gitmişti. Arabadan inerken Melek ve Keremin yanımıza geldiğini gördük. Zeynep sessiz bir şekilde ''Oha.'' deyince sırıttım. 

Doğuş ve Melek birbirine sarılırken Kerem ise Zeynebe kaçamak bakışlar atıyordu. Bilmediğim bir şey falan mı vardı acaba ? 

''Melek siz ne zaman geldiniz?'' diye sordum. 

''Ah aslında tek ben gelecektim. Keremin işi vardı fakat sizlerin de geleceğini öğrenince işi..'' Kerem öksürmeye başladığında Zeynep arabadan su alıp ona uzattı. 

''Sağol.'' dedikten sonra bir içişte suyu bitirdi. Oha ama :)

''Aras abi yok mu?'' diye sorduğunda Meleğe döndük.

''Aras abi miiii?'' diye tekrarladı Zeynep.

''Neticede bizden yaşça büyük değil mi?'' 

*-*-*-*-*-*

 ''Bir işi de bensiz becer be Doğuş.'' diye söylene söylene dışarıya çıktı Kerem.

''Kerem çok uzattın he!'' diye bağırdı Doğuşta.

İkisinin bu hallerine gülmekten kırılıyorduk. Doğuş odunu kesemeyince Zeynep Doğuşa ''Ne gerek var seni atalım şömineye'' dediğinde Zeynebi kovalamaya başladı. Zeynep aşağıya doğru koşarken dengesini kaybedip bir çocuğun üstüne düştüğünde hep beraber yanlarına koştuk.

''Çok özür dilerim.'' dedi Zeynep. Çocuk kafasını kaldırdığında bir kaç saniye sonra gülmeye başladılar. 

''Zeynep?''

''Mert??'' 

*-*-*-*

''Demek bir kaç günlüğüne geldiniz.'' dediğinde dudağını büzdü. Zeynep de dudağını büzdü. O zamana kadar Melek ve beni fark etmediği için şaşırdı ve kim olduğumuzu sordu.

''Benim sevgilim.'' dedi Doğuş Meleği kollarının arasına alırken. Mert ellerini havada sallayıp bana döndü. Kısa bir sessizlik. Kaşları biraz çatıldı.

''Melikeye benziyorsun.'' dediğinde gülümsedim. Zeynep bu sefer kaşlarını çattı. 

''Evet öyle ama sadece dış görünüş.'' dediğinde birbirlerine baktılar. 

''Sevindim.'' dedi ve o zamana kadar tek kelime etmeyen Kereme döndü. Kerem ise tırnaklarını bitirmiş bir halde sinirle hepimize bakıyordu. 

''Neye kızdın Kerem?'' diye sordu Mert. 

''Hiç bir şeye.'' diye cevapladı. Ben Melike hakkında kızdığını düşünmüyorum bu kızgınlığı Zeynep ve Mertin yakınlığına bağlıyorum.

''Hadi kalkın gidiyoruz.'' dediğinde herkes Mert'e döndü.

''Nereye?'' diye sordu Zeynep.

''Bizimkilerin yanına.'' dediğinde benim meraklılığım tuttu ve ''Bizimkiler?'' diye sordum. Bana döndü. Öyle bir anlamlı baktı ki! Yerimde kıpırdamadan duramadım.

''Gel de tanış küçük hanım.'' dedi ve gülerek elimden tutup kaldırdı beni. Bizim ilerlememizle arkamızdan Zeyneplerin geldiğini gördüm. 

-*-*-*-

 Biraz yürüdükten sonra bizim dağ evine benzeyen bir eve geldik. Mert elimi tuttuğunu unutmuş bir halde kapıyı açtı ve içeriye girdik. İçeride 2 kız 2 erkek vardı. Hepsi gülerlerken bize döndüler ve şaşkın halde birbirlerine baktılar.O zaman kaçmak istedim çünkü kızlardan birisi bana öldüresiye bakıyordu.