5.Bölüm "Bitmeyen Mutsuzluk"

30 3 0
                                    

Zeynebin verdiği ani karar Melek ve beni şaşırtmıştı.
Gözlerine bakıp

"Senden bir cevap bekliyorum nasıl olurda hemen kabul edersin?" Dedim.

Zeynep bana gülümsedi ve

"Kerem beni sevmiyor zaten.Kac sene oldu bir kere bile bana bakmadi." Dediğinde Melek elini Zeynebin omzuna koyup başını eğdi.

Zil çaldı.

Zeynep

Evet Sefa ile olabilirim ama bu Keremi unutacagim anlamına gelmez.
Onu hala çok seviyorum ve seveceğimde.

Zil çaldığında kızlarla sınıfa doğru yürüdük.Hare bu sefer yanıma oturdu. Uğurun yanına gitmeyi bile aklından geçirmedi.
O çocuktan ne buluyordu anlamıyorum.

"Hare?"

"Efendim."

Bunu soracaktım.

"Uğuru sevmenin nedeni ne?"

Kısa süreliğine arkasına baktı ve önüne dönüp gülümsedi.

"Bilmiyorum,onda beni çeken şeyler var.."

"Anladım."

"Sende onu taniyorsun ben küçüklüğümden beri tanıyorum ama çok özeini bilmiyorum sen biliyorsundur belki anlatsana"

Uğur iyi biri değil Hare hemde hiç iyi biri değil.

"Iyi bir çocuk ya başka diyebileceğim birşey yok" Dedim.Onu üzmemek için.

Hocanın bizi uyarmasiyla derse geri döndük.

Hare

Zeynebin sorduğu şeylerde asla bir art niyet aramadim.O benim arkadaşım ve bunları sormak en doğal hakki.

Derse döndüğümüzde Ugurun bana seslendiğini duydum arkamı donmemle kafama kağıt ucagi yemem bir oldu.

"Ahaha" Ugurun kahkasiyla hoca dahil herkes ona döndü.

"Ne oldu evladım komik olan ne? Bize de söyle biz de gulelim."

Tipik öğretmen iste.

"Hocam şey Uğur benim yüzümden güldü." Dedim ve bir kaç şeyler uydurdum ve derse geri devam ettik.

Arkama baktığımda Uğur gülüyordu.

"Sağol fıstık." Dedi.Kalbim yerinden çıktı ya.

Yazar

Okul çıkışı Hare ve Zeynep eve yürüyerek gitmeye karar verdiklerinde Aras kardeşini zorla arabaya bindirip goturdu.

Hareye inanmiyordu.

Hare kulaklığını takıp müzik dinlemeye basladi. Karşıdan karşıya geçmek için sağına soluna bakti.Araba görmeyince adım attı ve bir kaç saniye sonra sağına bakmasiyla bir arabanın üstüne geldiğini gördü gözlerini kapattı..

Uğur

Ilaydayı gorseydim eve kadar eşlik ederdim ama göremedim.

Hareye de bakındım hayret beni beklemeden gitmis.

Okuldan çıktıktan sonra durağa doğru yürüdüm Savaşa sözüm vardı Hare bana emanetti.

Tam geri dönecekken kızın birinin çığlık attığını duydum. Yolun ortasında kulaklikla durmus bir kiz ve ustune araba ge.... HARE!

Koşarak oraya gittim ve onu kolundan tuttuğum gibi kendime çektim.Yolda yuvarlandik.

Bir kaç dakika Harenin basi göğsümün üstünde dururken benim elimde onun omuzundaydi.

BANA SEVGİNİ VERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin