Boşluk (TAMAMLANDI)

15 - Vicdan

15 - Vicdan

Mutfakta tek başıma takılıyordum ki içerden bir kaç ses geldi, daha sonra Babür girdi mutfağa

"Sen miydin ?" Dedi, "Falko sandım"

"Hala gelmedi" dedim ifadesizce

"Ne içiyorsun?", "Dur tahmin edeyim, bira ? Yok yok votka ?"

"Değil" dedim kaşlarımı kaldırarak

"Viski ?"

"Sıcak çikolata" dedim

Gülümsedi, "Sen ? Sen bilmezsin ki öyle şeyleri"

"Emir öğretti" dedim, "O alıştırdı, yoksa bu saate ne işim var benim sütle çikolatayla"

Birşey söyleyecek gibi oldu, ya benden korktu, ya da cesareti tam yetmediği için sustu, o susunca bu sefer ben cesaretlenip sordum

"Babür" dedim, "Bir şansın olsaydı, küçük bir ihtimal ama, eğer değiştirebilseydin hayatını, bu işlere girer miydin ? Böyle bir adam olur muydun ?" Diye sordum

"Bilmiyorum, öyle bir yerdeydim ki sen karşıma çıktığında, sen olmasaydın bana ne olurdu bilmiyorum.."

Sustum, sessizce sıcak çikolatamı içtim

"Ya sen ? Bir şansın olsaydı ?" Diye sordu

"Bir bok değişmezdi.." dedim omuzlarımı silkerek, "Hani derler ya, bir kişi bile bir başkasının hayatını değiştirmeye yeter diye, mesela bir kişi, intihar etmek isteyen bir insanı durduramaz sadece erteler, hiç bir şeyi yok etmeyiz yani aslında sadece başka bir zamana erteleriz, yani katil olacağım varsa olurum, ha bugün ha yarın, farketmez"

Sessizlik oldu tekrar, Babür ellerini masaya koydu

"Hayalet" dedi, gözlerimi ellerinde çekip ona baktım, "Neden korkuyorsun ?"

"Ben korkmam" dedim hemen bakışlarımı kaçırarak

"Emir" dedi, gözlerim onu tekrar buldu, "Bir şey yapıyor değil mi ?"

Başımı salladım, "Kötü bir şey mi ?" Diye sordu bu sefer

"Felaket" dedim

İki elimle fincanı tuttum, "Benim içimdeki insanı ortaya çıkartmaya çalışıyor, salak, bir bilse, o insan ortaya çıkacağı gün benim öleceğimi"

"Niye öyle diyorsun ?"

"Çünkü öyle! Ben bugüne kadar ne yaptıysam, vicdanımı susturduğum için yapabildim, insan olmadığım için yapabildim, o içimdeki insanı çıkardıkça, vicdanım beni biterecek.."

Cevap verememesi canımı yakmıştı, buradan hiç bir zaman çıkamayacağımı bilsemde, bir kaç saniyeliğine inanmak istemiştim sessizce ama olmamıştı.

"Falko ne için Ateş'le buluşmaya gitti haberin var mi ?" Diye sordum, konuyu değiştirerek

"Sana işi düşmüş" dedi Babür, "Sensiz halledemez biliyorsun?"

"Ben biliyorum, biliyorum da, o bilmiyor. Nasıl bir iş ise söyle ben yokum. Hayalet olmadan nasıl gidiyormuş bir görsün" deyip kalktım oturduğum yerden, ben kalkınca, Babür de kalktı, "Eda" dedi, sesi garip çıkmıştı

"Ben sana, Kara dedim, Patron dedim, Hayalet dedim hatta bazen Abi bile demişimdir, halbuki ben senden yaşça büyüğüm, sen benim hayatımı kurtardın küçük yaşına rağmen, yaşın sadece saçma bir rakam olduğunu bana sen öğrettin, bugüne kadar hiç bir işine burnumu sokmadım, 'Hayalet bu, bir bildiği vardır' dedim, ama Ateş, Ateş ne senin gibi, ne benim gibi. Ona dikkat et"