'wag ako | on-going

22

Point of View: Meca

pagkatapos ng hatiran session namin ni perky at pagtapos ko siyang bigyan ng peace offering na ibinigay niya lamang sa iba ay hindi ko na siya masiyadong nakikita at nakakasama sa loob ng school. unang-una dahil busy na ang soccer team ng school sa pagpapa-practice at pangalawa at ang huli mukhang galit pa rin sa akin si perky.

binigay ko naman na ang number ni arcane sungit mukhang singit sa kaniya bakit pa siya nagagalit? kasi kahit mga messages ko nasi-seen lang tapos yung mga liham na binibigay ko at mga suman, puto't kutsinta na nilalagay ko sa locker niya araw araw ipinamimigay niya lang halos natikman na ng kalahati ng populasyon ng school ang mga iyon.

napangiti ako at napatingala ng tumama ang mga colorful na confetti sa mukha ko. hindi ko makita ang soccer team dahil dinumog sila ng mga tao because as usual and as I have expected, they won the game.

kahit hindi ko nasisilayan ang mga ngiti ni perky. god knows how happy he is. bata pa lang kami ang pagiging soccer player na talaga ang gusto niya and I am pretty sure now that he had gone this far, sobrang masaya na siya. enough reason para masayahan din ako.

i carefully walked on the mini stage inside the gymnasium leaving my friends. of course as a makulit na admirer ng gwapong si perky baby shark hindi agad ako gigive up na mapatawad niya ako. I would do anything.

na-inform ko naman na yung banda ng school kung anong gagawin. I smiled at them. they all looked handsome pero kay perky pa rin ako. binaba ko yung bilao at nilabas ko yung acoustic guitar ko which actually looks very old at vintage ito tapos medyo luma na talaga sabi ni nana sa kaniya ito regalo ni nano (my grandfather). the guitar holds many memories of my grandfather kaya inaalagan niya ito but today I borrow it at inaral ang iaalay na kanta kay perky. hindi alam ni nana syempre edi nakurot na ako no'n sa singit.

pumwesto na ako sa harap ng microphone at umupo sa mataas na upuan na nakaset up doon. I clear my throat.

"uhh.. congratulations team! perzikiel byun the MVP of my heart.. this is for you." mabilis kong sabi nakarinig sila ng tatlong palo ng drums kaya yung atensiyon nilang lahat nasa akin.

napangiwi pa sila when they saw me, at bumulong ng baduy. well yeah, baduy na kung baduy pero wala akong pakiealam sa inyo, perky where are you!

agad nanlaki ang mata ko when I saw perky looking at me. he raised his eyebrow. god, he looks manly doing that! what can I do? I smile and strums my guitar. this is it.

haharanahin ko si perky. maybe it's old school but well it will never gets old for me. sabi ni nana nakuha daw siya sa harana ng nano ko kahit sintunado ito at nakakatawa. sabi pa niya ang harana daw ay isang pagpapakita ng sinseridad sa taong napupusuan. so here I am standing Infront of everyone but my attention is only directed to his pair of deep black eyes.

elementary pa lang, napapansin na nila

mga damit kong parang hindi pantao eh kasi

imbes na dress at crop top,  suot ko ay bulaklaking palda

tapos suot ko lagi noon
parang pormahan ng mga lola sa amin