I'm No Longer The Only Styles #2

Hoofdstuk 19 Diploma uitreiking

Laura POV

En daar staan we dan. Met de hele 6e klas iedereen die geslaagd is is erbij. 'Zullen we een kijkje nemen in de aula?' vraagt Salina. Ik knik en trek Darcy mee. We schuifen een stukje het gordijn open en de aulabak zit al bomvol. Met ouders, broers en zussen, opa's en oma's, tante's en ooms met leraren en met vrienden. De voorste rijen stoelen zijn allemaal leeg omdat wij daar straks op moeten zitten. Oma en Robin zitten ergens vooraan samen met Anna en Gemma. De jongens zijn er nog niet. Ik hoop maar dat ze komen. 'Kijk mijn ouders zijn eral' zegt Salina wijzend naar haar moeder en vader. 'Heb je de jongens al gezien?' vraag ik. Salina schud haar hoofd. 'Meiden komen jullie we gaan zo beginnen' roept de directeur.  We knikken en ik kijk nog heel even. 'Laura jij ook' zegt hij. Ik zucht en wil me omdraaien maar werp nog een keer mijn blik op de deur. Louis,Niall, Zayn en Liam komen door de deur. 'Sal ze zijn er' roep ik. Salina stormt op me af en duwt me aan de kant. 'Nialler' roept ze. 'Sal is Harry er ook?' vraag ik. Salina zucht en trekt haar hoofd terug. Ze draait zich naar me om. 'Het spijt me Lau' zegt ze. 'Het was ook te mooi geweest om waard te zijn' zeg ik. 'Kom op we maken er een diploma uitreiking van om nooit te vergeten' zegt Salina die haar armen om me heen slaat.

'Okay dan' zeg ik en ik loop achter Salina aan. 'Is iedereen klaar?' vraagt onze mentor. Iedereen knikt en ik zet mijn zwarte hoed recht en het zwart kleed strijk ik recht. Salina haakt haar arm om mijn arm heen en Damien houdt de hand van Darcy vast. Het gordijn gaat open en we lopen van het podium af. Mijn blik gaat naar de lege stoel naast Liam, de stoel die gereserveerd is voor Harry.

Mijn Harry.

Ik voel weer tranen opkomen en bijt op mijn lip. Niet huilen dan loopt je make-up uit en je hebt al genoeg gehuild. Het is allemaal mijn eigen schuld. Als we bij de stoelen aankomen gaan we zitten en Salina houdt mijn hand vast. 'Ik ben zo zenuwachtig' zegt ze terwijl ze mijn hand helemaal fijn knijpt. Darcy kijkt me aan en glimlacht, ze pakt mijn hand en ze pakt de hand van Damien vast.

De directeur loopt het podium op en gaat voor de microfoon staan. 'Hij heeft echt een veelste strak pak aan' lacht Darcy. 'Laat die man, als hij een te strak pak aan wil hebben, laat hem dan een te strak pak aan hebben' lach ik. 'Hij is gewoon blij dat deze 6e klas eindelijk van school gaat' zegt Darcy.

'Mag ik even jullie aandacht?' vraagt de directeur. 'Nee dat mag niet' lacht Darcy.  Waardoor Darcy een boze blik van de directeur krijgt.

'Ik ben blij dat de meeste zijn geslaagd. Helaas zijn er leerlingen die niet geslaagd zijn en dat vindt ik erg jammer' begint de directeur. 'Zoals Zoë' floep ik eruit. Als de directeur een hele speech heeft gehad roept hij één voor één een leerling naat het podium. Ik kijk achter me hopend dat Harry er al is. Maar nog steeds is de stoel naast Liam leeg. Mijn oma kan de teleurstelling van mijn gezicht lezen en legt haar hand op mijn schouder. Ik glimlach zwak naar haar en draai me weer om. Als mijn naam wordt genoemd neem ik nog snel een kijkje naar achteren maar nog steeds geen Harry. Ik heb geen zin meer, mijn leven is niet compleet zonder Harry. De stoel naast Liam is nog steeds leeg en Harry is er niet. Hij wil me niet meer, dat is nu wel duidelijk. Een zucht verlaat mijn mond en al mijn moed zakt in mijn schoenen.  Wat heb ik nu aan een Diploma als de jongen waar ik van hou er niet is. 'Laura kom je je diploma halen?' herhaalt de directeur. Ik knik,sta op en loop richting het podium. 'Gefeliciteerd Laura met het behalen van je diploma' zegt mijn directeur.  'Dank u wel' glimlach ik fake en ik neem mijn diploma aan. Ik kijk naar mijn oma die foto's van me maakt en aan haar gezicht kan je zien dat ze verschrikkelijk trots op me is. Zij wel, was Harry maar trots op mij. Ik steek mijn diploma in de lucht en een groot applaus vult de aula. De jongens gaan staan en klappen. Ik voel tranen opkomen want ik ben helemaal niet trots op mezelf,  wat ik iedereen heb aangericht.