I'm No Longer The Only Styles #2

Hoofdstuk 66 "Oh My Fucking Hazza"

Laura POV

'Eindelijk. Godzijdank.' Emilie staat op en pakt net als de rest haar spullen. 'Em...' Emilie kijkt op en richt haar blik op mij. 'Wil jij het is godverdomme christelijke houden hier met je Godzijdank. Jezus je zit hier wel op een christelijke school.' Emilie grinnikt en loopt het lokaal uit. 'Mrs Styles,' Ik draai me om en zie mevrouw Fox naar me kijken. 'Yes Madame,' zeg ik zo beleefd mogelijk. 'Ik wil geen gescheld hier bij mijn les. is dat duidelijk?' 'Madame, het was een grapje van dat God-' 'Ik wil hier geen gescheld tijdens mijn les Godsdienst, is dat begreep?' 'Yes Madame.' 'Mooi zo.' Ik draai me om en loop het lokaal uit.

****

Als ik de trap af ben en ik bijna bij de aula aankom zie ik de helft van de hele school in een kring staan. Ze roepen en joelen allemaal 'Fight.' 'Fight.' 'Geef hem een pak rammel.' Ik wurm me tussen de leerlingen en ik kan mijn ogen niet geloven. 'Oh My Fucking Hazza.......'

'Je moet verdomme met je poten van mijn meisje afblijven.' En hij geeft hem een harde stomp in zijn maag. Een pijn scheut verlaat zijn mond. Hij pakt de jongen bij zijn keel en houdt hem in de lucht. 'Je komt niet meer bij haar in de buurt,je praat niet meer met haar en als je naar haar kijkt. Ik weet je te vinden mannetje.' Hij geeft de arme jongen een harde klap ik zijn gezicht, zijn bril vliegt van zijn neus af en valt op de grond, de glazen van de bril breken net als mijn hart, hoe kan hij nou zo iets doen?! Hij laat hem los en Marcel valt op de grond. Een rode hand afdruk is te zien rondom zijn keel.

'Laura, sta daar niet zo dom te kijken.' Doe iets.' Ik sta maar dom voor me uit te staren en ik weet niet wat ik moet doen. 'Laura, Harry gaat hem straks vermoorden.' Salina's stem galmt in mijn oor. Ik wurm me naar voren tot ik in het midden sta van de joelende en lachende leerlingen.

Marcel probeert weg te kruipen, maar omdat Harry zijn bril net kapot heeft gemaakt ziet hij niks. Harry loopt dreigend op hem af om hem weer een pak rammel te verkopen. 'Doe me niks.' Marcel verstopt zijn gezicht in zijn handen en zachte snikken die als maar harder gaan verlaten zijn mond. 'Je bent gewoon een zielig figuur die gewoon doet alof hij nooit iets ergs doet, dat alleen maar goeie cijvers haalt. Maar achter die nerdie persoonlijkheid van jou, schuilt een-' 'Harry stop.' gil ik.

Harry draait zich om en kijkt me aan, zijn groene ogen gaan recht door mijn ziel. Hij richt zijn blik weer op die Marcel. 'Harry laat hem met rust!' Harry lacht en draait zich naar me om alweer. 'Wat doe je hier?' fluister ik. 'Ik leer dit zielige jongetje een lesje. Hij had je nooit mogen zoenen.' 'Maar hij heeft me niet gezoend.' 'Oh nee? Ik heb dat namelijk wel gehoord.' 'Van wie?' 'Van Ver-' 'Het doet er niet toe.' Ik loop om Harry heen en kniel bij Marcel neer, zijn neus bloed en hij heeft een tand door zijn lip. 'Laat me je helpen.' Marcel schud zijn hoofd. 'Dat mag niet.' piept hij. 'Waarom niet?' 'Ik mag niet met je praten, ik mag niet bij je in de buurt komen, ik mag je niet aanraken en ik mag je niet aankijken.' 'Wat doe je nu dan?' Ik pak een zakdoekje uit mijn tas en hou hem tegen Marcel's neus aan. 'Hou die er maar even tegen.' Ik draai me om en Harry kijkt me woest aan. 'Ik heb hem net duidelijk gemaakt dat hij uit je buurt moet blijven.' sist hij. 'Jij moet niet zo agressief doen.' kaats ik terug.

Ik pak Harry bij zijn arm en sleur hem de menigte uit. Ik krijg boze blikken van leerlingen omdat ze liever hadden gezien hou Harry, Marcel zou hebben afgeslacht, maar dat laat ik mooi niet gebeuren.

Harry en ik staan oog in oog bij de kluisjes. 'Okay, daar komt het.' 'Wat komt?' vraagt Harry. 'Het hele verhaal.' zucht ik. 'Nou ik had je toch vertelt over dat ik dacht dat jij Marcel was, Liam Leeroy, Zayn was de sexy secretaresse genaamd Veronica en Louis en Niall waren Jonny en Harvey.' Harry knikt,  als bevestiging dat hij ke begrijpt. 'Nou, blijkbaar dacht ik dus dat jullie het echt waren, maar niet dus. Die zondag toen jij me terug bracht waren Darcy, Emilie, Salina, Charlotte en Megan allemaal weg, de stad in ofzo, ik ben toen naar het jongens gebouw gegaan waar Dave en Damien zitten. Ik heb met ze geklets over het weekend en wat over Damien die over zijn nek was gegaan. Daarna wou ik weer naar mijn kamer gaan, maar ik botsende tegen Marcel aan. Ik dacht dus dat jij Marcel was. Dus ik had een plan om jou te ontmaskeren,  ik ging zijn kamer in en we raakte aan de praat. Daarna zoende ik hem en knoopte ik zijn blouse los,' Harry kijkt me verbijsterd aan met zijn mond wagenwijd open en zijn ogen zijn groot. Ik neem even een hap adem en ga verder met vertellen. 'Nou, ik zag geen tatoeages,  wat ik nogal raat vind omdat jij helemaal onder de tatoeages zit. Ik schrok me dood en ik kreeg het nogal benauwd. Ik heb daarna zo snel mogelijk zijn kamer verlaten en ben het meiden gebouw ingegaan, daarna ben ik snel mijn kamer ingegaan.' 'En toen?' Ik kan geen emotie uit zijn stem halen, net als zijn gezicht, ik kan er geen emotie uithalen, hij heeft duidelijk een pockerface.

'Vandaag heb ik mijn excuses aan hem aangeboden,  omdat ik namelijk niet meer zeker wist of Marcel een echt persoon was. Daarna toen onze les economie afgelopen is, eh..h zoende hij me.' eindig ik mijn verhaal. 'Oh.' is het enige was Harry zegt. 'Oh?' vraag ik. Harry begint opeens hard te lachen,  maar waarom?  ik weet het niet. 'Wat is er zo grappig?' vraag ik. 'Wat er zo grappig is?' herhaald Harry mijn vraag.  Ik knik. 'Dat wat jij en Marcel gedaan hebben noem je karma. Je was er zo van overtuigd dat ik die Marcel was dat je het ging geloven. Maar ik ben nooit die Marcel geweest. Okay, ik wou wel eerst meedoen met de grap van de jongens maar-' 'Grap van de jongens?' vraag ik. 'Ja, je had gelijk gehad over Liam, Zayn, Louis en Niall, die waren inderdaad Leeroy, Veronica, Jonney en Harvey. Zayn heeft me ook gebeld van die kus omdat hij jullie in de gang betrapt heeft. Ik ben toen meteen naar school gereden en ik heb gewacht tot hij pauze had, Maar nu begrijp ik dus alles.' 'Maar ik had dus al die tijd gelijk?' 'Niet alles, je dacht dat ik Marcel was.' 'Okay ik had dus bijna gelijk.' Harry knikt en trekt me in een knuffel.

'Je bent echt geweldig.' lacht Harry 'Dus je bent niet boos?' vraag ik verbaasd als hij me los laat. 'Nee tuurlijk niet.' 'Hoezo niet?' 'Omdat je dacht dat ik die jongen was. Je biedt straks wel je excuses aan en Marcel, okay?' 'Dat heb ik al bij Economie gedaan.' 'Oh okay dan.' Harry glimlacht en drukt zijn lippen op die van mij. Ik glimlach tegen zijn lippen aan en dan weet ik het honderd procent zeker.

Ik hou van deze jongen.

Twee Hoofdstuk gepost :D

De proloog staat erop van Deel drie. Don't Let Me Go heet hij, ik heb ff snel een cover in mekaar gezet. - Ben er best trots op hihi. En ik ben ook best wel trots op de proloog.

Vergeet niet te Stemmen, Reageren en als je wilt te volgen <3

Loveee youuu all Xxx Marit