I'm No Longer The Only Styles #2

Hoofdstuk 53 "Niet Springen"

Harry POV

'Godverdomme' Ik ren naar de rand maar zie nergens het blonde meisje. Ik blijf staren naar de woeste golven, naar die woeste golven waar je gemakkelijk in kunt verdrinken. Mijn ogen scannen het water om te zien of ik haar zie, maar nee. Nergens zie ik Laura.

'Harry?' Ik draai me om en staar in de blauwe ogen van Laura. 'I-ik, Jij daar plons, huh?' zeg ik wijzend naar het water

'Rustig' zegt Laura die opstaat en naar me toe komt gelopen. 'Ik dacht dat je gesprongen was.' zeg ik. Ik voel hoe de tranen over mijn wangen lopen, maar het maakt me niks uit. Ik ben nog blij dat ze er is. 'Maar, ik had een visioen. Jij zou gaan springen en ik was telaat.' 'Ik ben er nog rustig.' Ik sla mijn armen om haar heen en druk haar stevig tegen me aan. 'Je moet niet gaan springen, Ik hou van je, Anna houdt van je, de jongens houden van je, Salina, Darcy, Perrie, Eleanor en Damien houden van je,Gemma, Robin, opa en oma houden van je, Anouk en Susan houden van je en ik kan er nog wel veer meer op noemen.'

We blijven even zo staan wat ik helemaal niet erg vindt. Na een paar minuten van fijne stilte laat ze me los en kijkt ze me aan. 'Ik weet dat mijn vrienden en familie van me houden want ik hou ook van hun. Maar de fans ze mo-' 'Dat woord wil ik niet horen. Ze mogen je wel, alleen er zijn gewoon altijd een kleine groepjes fans die het verpesten voor iedereen.' zucht ik. 'Maar Lau. Ik heb zo het vermoede dat je me langzamerhand weer vertrouwd. Of niet?' vraag ik. Laura knikt voorzichtig. 'Dat is geweldig.' roep ik blij terwijl ik haar weer om de hals vlieg. 'Adem.' kucht ze. Ik laat haar los en ze glimlacht zwak naar me. 'Dus alle stukjes zijn weer bij mekaar gelijmd?' vraag ik. Laura lacht er ontbreekt nog 1 klein stukje.' grijnst ze, ze loopt naar achteren maar ik pak haar hand vast. 'Niet doen.' waarschuw ik haar. Maar ze lacht. 'Het is nog maar een stukje. Dus spring me maar achterna.' ze laat mijn hand los en kijkt me uitdagend aam

'Laura we hebben hier over gesproken.' 'Dat weet ik, maar ik heb het beloofd dat ik zou springen.' 'Tegen wie?' onze afstand wordt steeds groter. 'Tegen wie?!' roep ik. Ze zet nog een stap achteruit en valt dan in het diepen.

'Neeeeeeeeeeeeeeeee.' Zo blijft het nog echoën door mijn hoofd. Ik bedenk me geen momemt en spring haar achterna. 'Laura!' schreeuw ik. Ik zie hoe het water steeds dichter bij mijn lichaam komt en langzaam zie ik hoe Laura in de woeste golven valt, maar ze komt niet meer boven water.

Ik beland in het water en zwem meteen naar boven, maar Laura is nergens te bekennen. 'Laura?!' schreeuw ik. Ik hou mijn adem in en duik de golven in.

Ik zie hoe ze vast zit aan een visnet en naar adem snakt. Ik zwem zo snel als ik kan naar haar toe en probeer haar te bevrijden maar het net zit zo strak om haar been heen dat er geen beweging in te krijgen is. Ik maak een gebaar dat ik zo terug ben en zwem zo snel naar boven. 'Help!' schreeuw ik nog snel voordat ik weer kopje onder ga.

Ik probeer haar met alle kracht los te krijgen, maar niks helpt. Langzaam vallen haar ogen dicht maar ik schud haar heen en weer maar haar ogen blijven dicht. Eindelijk lukt het me om haar been los te krijgen en zwem ik met haar naar boven.

Ik ben boven en wordt meteen uit het water gehaald, ik hou Laura stevig vast en door twee streken armen worden we op de boot neer gelegd. Meteen krijg ik een handdoek omgewikkeld en meteen staan er allemaal dokters om Laura heen. De dokters doen er alles aan om haar te helpen.

Waarom?

Waarom moest je nou springen?

Waarom Laura?

Ik heb je geprobeerd over te halen. Maar je luisterde niet.

Waarom ben je in het diepe gesprongen?

Je hebt jezelf nu in gevaar gebracht. Ik wil niet aan de gevolgen denken. Niet nu, niet morgen, nooit wil ik aan die gevolgen denken. Want jij bent een Styles en mensen met de achternaam Styles kunnen de hele wereld aan, die zijn sterk en laten niet zo maar iemand over hun lopen.

Ik wordt uit gedachten gehaald als ik iemand hoor hoesten. Ik kijk op en zie Laura op de grond met doorweekte kleren liggen. Ze hoest en water komt uit haar mond. Ik sta op en ren naar haar toe.

Ik kniel bij haar neer en knuffel haar. 'Dat doe je dus nooit meer!' zeg ik streng. 'Klopt die doe ik nooit meer.'

Maar het belangrijkste is. "Ik vertrouw je weer."' Ik druk een kus op haar natte wang en laat haat voorlopig niet meer los

------

Jullie hebben zo gereageerd op het vorige hoofdstuk en zo veel gestemd. Dus hier is het hoofdstuk.

Maar ik had geen idee hoe ik dit moest gaan schrijven. Dus het spijt me als jullie het maar niks vindt. Maar nu alles is opgelost. Ga ik verder met mijn volgende idee. DRAMAAAAAA er gaat heerlijk veel drama gebeuren :)

Vote?Comment?Follow?

Oja em Lees het nieuwe boek van mijn bestie "What I Like About You" van OneDirectionCupcake.

EN OMGGGG 5 SECONDS OF SUMMER KOMT NAAR NEDERLAND.  Okay dat was vanmorgen al bekend toen ik het vorige hoofdstuk update maar so what?! Ik vertel het gewoon ;)

En morgen Argentinië tegen NEDERLAND!!! Mijn voorspellingen komen steeds dichterbij.  Dat wij wereldkampioen 2014 worden. Maar ik ben bang dat we tegen Duitsland moeten ;( Maar die wedstrijd wordt een '88. Dan gaan we er met de wereldbeker vandoor in plaats van de EK beker :)

Xxx Marit