I'm No Longer The Only Styles #2

Hoofdstuk 31 Abortus

Laura POV
Ik leg met mijn hoofd op Harry's borst. Het enige wat je hoort is zijn hart, ademhaling en de hartmonitor. 'Harry iedereen weet dat je sterk bent en dat je het overleeft. Je vecht voor je leven hier. Zou je alsjeblieft willen ontwaken uit je coma?' vraag ik. Maar nog steeds verrekt Harry geen spier. Hij is nog even wit als een paar dagen geleden toen hij hier aankwam. 'Harry ik mis je. Weetje nog dat je dat mooie liedje "Don't let me go"schreef? Je mag me niet laten gaan je moet sterk blijven en uit je coma raken' zeg ik met trillende stem. Ik hoor de deur open gaan en kijk op. Ik kijk recht in de blauwe ogen die me doen beven. Ik loop naar achterenen laat de hand van Harry los. 'Ga weg' zeg ik zachtjes. De angst giert door mijn lichaam. 'Heb je me gemist?' zegt hij terwijl hij op me afkomt lopen. 'Ik waarschuw je ga weg' zeg ik als ik tegen de muur opknal met mijn rug. Hij komt als maar dichterbij tot onze hoofden nog maar 30 centimeter van mekaar verwijdert zijn. Hij grijnst en streelt mijn wang. 'Hou op' zeg ik. Ik voel tranen opkomen en de tranen rollen over mijn wangen. 'Ik hoorde dat ik vader wordt' grijnst hij. 'N-nee' zeg ik. 'Je liegt' roept hij als hij me een klap ik mijn gezicht geef. Ik kruip in mekaar en begin te hyperventileren. 'Ik heb je zwanger gemaakt en je gaat een fantastische moeder worden en sta aan je zijde als je bevalt van onze mooie Hemmles' zegt hij. 'Ik wil het kind niet en een kind verdient zo'n vader als jou niet' roep ik. 'Als jij verdomme abortus gaat plegen dan zal jij de gevolgen onder ogen moeten zien' zegt hij. Ik wil Louise of Dominique roepen maar er komt geen geluid uit. Luke trekt me omhoog en een steek van angst gaat door mijn hele lichaam heen. Hij kijkt me met de blik aan die me doet beven, die blik als hij me aanwil raken.

Ik wordt wakker en met een ruk ga ik rechtop zitten. Het zweet druipt van mijn voorhoofd af en ik ril helemaal. Dominique komt de kamer in gerent en rent naar me toe. 'Wat is er aan de hand?' vraagt ze. 'het was maar een Nachtmerrie' zeg ik. Dominique knikt en pakt een washandje die ze nat maakt en daarna tegen mijn voorhoofd aandrukt. 'Moet je een glaasje water?' vraagt ze. Maar ik kan niet meer antwoorden want Dominique pakt al een glas uit het kastje en ze vult het glas met water en geeft het daarna aan mij. 'Kan ik nog iets voor je doen?' vraagt Dominique. 'Nee ik probeer maar weer wat slaap te pakken' gaap ik. 'Oja Laura?' vraagt Dominique 'Ja?' 'We hebben geregeld dat je morgen om 10 uur de abortus ondergaat' zegt Dominique. 'Ja graag, ik wil niet meer herinnert worden aan die verschrikkelijke dagen. Hoe langer ik de kleine Hemmles bij me draag hoe vaker ik terug denk aan wat er gebeurd is.''Wie is Hemmles?' vraagt Dominique. 'Niall heeft die naam bedacht of was het Liam? Een kruizing tussen Hemmings en Styles' zucht ik. 'Je kan je altijd nog bedenken, want je geeft niet zomaar iemand een naam die je eigenlijk niet wil hebben. Misschien wil je je kindje wel houden' zegt Dominique. 'Nee ik wil Mini Hemmles niet'. 'Als er iets is je kan altijd bij mij en Louise terecht als je hart even wil luchten.' 'Weet ik' zeg ik. 'Slaap lekker Laura' zegt Dominique die de kamer verlaat. Ik ga op mijn zij liggen en probeer in slaap te komen wat niet echt wil.

-Next Day-

Ik rij door de lange gangen van het ziekenhuis opweg naar de behandel kamer. 'Ben je zenuwachtig?' vraagt Louise die me duwt. 'Beetje,  doet het pijn?' vraag ik. 'We geven je eerst een prikje dan val je langzaam in slaap en dan zuigen we de embryo weg uit je baarmoeder' zegt Louise. 'Okay' zeg ik. 'Maar ze geven je straks nog meer uitleg over wat er gaat gebeuren' legt Louise uit. 'Ik hoorde van Dominique dat je een nachtmerrie hebt gehad' zegt Louise. 'Eh ja' zeg ik. 'Wil je vertellen waar het over ging?' Ik knik en leg mijn nachtmerrie uit. 'Ik denk toch dat het handiger is als je met iemand van slachtofferhulp gaat praten' stelt Louise voor. 'Nee dat is nergens voor nodig, mijn vrienden en familie steunen me en helpen me door deze moeilijke tijd heen' zeg ik. 'Ik kan het zo voor je regelen. Het is een kleine moeite' zegt ze. 'Nee het hoeft echt niet. Het enige wat je wel mag doen is de politie naar me toe sturen want ik wil aangifte doen' 'Goed van je Laura' zegt Louise.