johnlocked ✔️

4

"Hoşgeldin, ımm" Sherlock tekledi, bir türlü ismini hatırlayamıyordu ve yine yanlış söylemek istemiyordu.

John "Greg" diyerek yardımına koştu. Her zamanki gibi. İşte Sherlock John'u bu yüzden seviyordu. Her zaman yanında olduğu ve gerektiğinde yardım ettiği için.

"Greg," diye tekrar başladı. "Seni buraya hangi rüzgar attı?" sebebi çoktan bilmiyormuş gibi davrandı. Ardından ekledi: "Yoksa beni ofisteki kağıt  işlerinden kurtulmak için bahane olarak mı kullandın?"

Elindeki mürekkebe dayanaraktan yaptığı yoruma kimse nasıl anladın diye sormadı. Bunu yapmayı uzun zaman önce bırakmışlardı.

"Hayır," diye yanıtladı Lestrade. "Geldim çünkü her zamankinden daha tuhaf davranıyormuşsun."

"Bu normal çünkü bir sorunum var,"

John hemen konuşmaya girdi: "Peki nedir o?"

Sherlock elinde olmadan gülümsedi -ki bu çok sık yapmadığı bir şey olduğundan iki adamda şaşırmıştı. "Kişisel" dedi dikkatleri dağıtmayı umut ederek. "Kendi kendime halledebileceğime inanıyorum.(Bu tam anlamıyla bir yalandı) O yüzden işe geri dönüp yaptığın şeyi yapmaya devam edebilirsin."

Lestrade yardım isteyen bakışlarla John'a döndü. John ise "Daha etkili bir konuşma yapacağını sanıyordum," dedi.

"Ofiste çok bunaldım, pek iyi olduğum söylenemez. Sen önemli deyince geldim ama pek bir sorun var gibi görünmüyor."

John "öyle mi dersin?" bakışı attı ve Lestrade "O Sherlock," dedi. "Normal olmak onun için anormal."

John iç geçirdi ve yardım için pekte doğru kişiyi seçmediğini anladı. "Pekala," diye başladı. "Sanırım gitmekte özgürsün."

Lestrade "Kafana takma," tavsiyesinde bulundu. Sanki Sherlock onları duyamazmış gibi. "Eski anormal haline dönecektir, biraz zaman ver."

John başıyla onaylayıp onu geçirmek için aşağı indi.

Sherlock kanepeye uzandı ve hiçbir şey düşünmemeye çalıştı. Yorgun hissediyordu ve birazda karmaşık. Daha önce hayatında hiç böyle bir sorunla karşılaşmamıştı.

John'un geri geldiğini adım seslerinden anladığında hareketsiz kalarak ne yapacak diye beklemeye başladı.

"Sorun her neyse," John en ciddi ses tonuyla konuştu. "Bana anlatabilirsin. Elimden geleni yapacağımı biliyorsun."

Sherlock tebessüm etti ve John'a çevirdi bakışlarını. "Biliyorum."