You Change My Heart 💙

YCMH 28

Maris PoV

Wala na akong nagawa kundi sumimangot na lang. Hindi naman ako nag-aalala sa kung ano ang maaring gawin ni Iñigo sa akin. Nag-aalala ako sa kung ano ang maari kong gawin sa kanya.

while we are in the hallway he is whistling and smiling at me.
Ako naman ay kunyaring masama parin ang loob.

Nang makapasok na kami sa Room ay agad kaming nag agawan ni Iñigo sa paghiga ng kama.

"Ako dito. Sinabi na kasing maghiwaly tayo ng room, "sabi ko.

"You've sleep in the car, me? not yet, Im tired ."

"Ang kapal mo! you make my office a sleeping area in four hours!"

"Sige, share na lang tayo dito." Naka ngising sabi niya.
"No! Pasigaw na tanggi ko.

Tumayo siya. " Sige, When you guess what's the occasion is today, you will sleep alone in the bed. But if not, share tayo."

"What?" Bulyaw ko.

Pilit kung iniisip kung ano nga ba talaga ang mayroon sa araw na to pero wala talagang pumapasok sa isip ko.

Tinulungan yata ng puso ko ang aking isip na huwag mag-isip dahil gusto ko makatabi si Iñigo sa pagtulog.

"Um...monthasary natin?" Sagot ko.
"That was last week."
Balik sagot niya naman sakin.

"Eh, ano?"tarantang tanong ko ulit

"Time's up! Hindi mo nahulaan, " nakangiting pang-aasar niya sa akin.
"But don't worry, may gift naman ako sayo na sigurado akong magugustuhan mo.
Close your eyes."

Kahit may alinlangan ako ay sinunod ko parin ang utos ni Iñigo. Naramdaman ko na may isinuot siya sa leeg ko.

"Now, open your eyes, " utos niya sakin.

Kulang ang salitang gulat nang makita ko kung ano ang ibinigay ni Iñigo sa akin. "A DSLR camera!"

Ngumiti si Iñigo. "Tinanong ko si tita Leony kung nasaan na ang mga camera mo. Ang sabi niya, hindi na daw niya nakita pagkatapos mong grumaduate ng high school. At hindi kana nga rin daw niya nakitang humawak ng camera kahit kailan pagkatapos n'on.

Kaya yan ang naisip ko na e regalo sayo. Digital na yan.'

I was happy, nararamdaman kong namamasa ang gilid ng aking mga mata.
" Thank you so much. I've missed playing with this thing."

Inigo PoV

Bakit nga pala tumigil ka na sa photography? Akala ko ba yan ang first love mo?

Natigilan siya saglit. "I-I just realized I love business more."

"But you can still do photography on the side."

"You know what? Pag-usapan na lang natin ang ibang bagay. Ano nga yong meron sa araw na to?

Alam kung iniiba niya ang usapan namin. Parang ayaw niyang alalahanin pa ang nakaraan.

Hindi mo parin naaalala? O talagang hindi mo naalala na nag-exist iyon minsan sa buhay mo?" At sumimangot ako. "Today, April, three was the day we first met."

Halata sa mukha niya na nagulat siya sa sinabi ko.

"P-paano...?"
Utal na tanong niya.

I was right. Hindi mo nga naaalala, ngumoso ako.
"You were sitting beneath that tree. Yong inaangkin mong lugar sa academy.

Nakarating ako sa parteng yon ng academy dahil may humahabol sa aking babae, " sabi ko na natatawa.

"Umakyat ako sa punong malapit sa inuupuan mo at nagtago.
At nakita kita mula doon sa taas ng puno.

Kumukuha ka ng mga picture. Noon pa lang ay kilala na kita. Sino ba namang nilalang ng Starmagic academy ang hindi nakakakilala sa isang Maris stella Conado Racal? kilala ka bilang " ogre" at "teacher's pet"

Wala naman talaga akong pakialam kung ano itawag nila sayo. Pero noong nakita kita na kumukuha ng pictures gamit ang Polaroid mo, parang ayaw ko maniwala.

Hindi ka naman mukhang "ogre' ang ganda mo namang " ogre".

Opss. Ibig sabihin. Bago pa sila magka klase ni Iñigo sa English four ay nakita na at kilala na niya si Maris..
Ano kaya ang magiging reaksyon ni Maris sa nalaman niya.
Abangan....

Vote and comment na lang Guy's. If nagustohan niyo ito.
Godless thanks for reading..