Vampir Hayatım

-6-

Yeni bir güne gözlerimi açmıştım. Yatağımın sertliğini göz önünde bulundurmazsak tabii... Yavaşça yatağımdan kalktım. Bella'nın yatağına doğru kafamı çevirdim. Yoktu!

''Bella!''

Diye bağırdım. Banyonun oradan sesler gelmeye başladı.

''Efendim, banyodayım!''

İçime bir rahatlık düştü. Yavaşça siyah dolabıma yöneldim.

''Hızlı ol! Ben de gireceğim!''

Diye bağırdığımda Bella öncelikle kapıyı yavaş bir şekilde açtı. Sonrasında kendini dışarı attı. Banyoya girdiğimde rahatlamıştım.

Çıktığımda Bella yatağında kitap okuyordu. Hayaller dünyasına dalıp gitmişti. Gözleri kocaman açılmış, ağzından salyaları akıyordu. Nefes alışını buradan bile duyabiliyordum!

''Bella.''

Dedim sessizce. Hala cevap yoktu.

''Bella haydi! Derse geç kalacağız. Hocaya 'Bella yüzünden' derim ona göre''

Dememle toparlanıp, ayağa kalktı. Bana 'öyle olsun' bakışı atarak çantasını aldı. Eliyle 'haydi' işareti yaparak odadan çıktı. Somurtarak arkasından ilerledim. Kantine gelince birer sandalye çekip oturduk. Bella'ya baktım, bana kızgın gibi bakıyordu.

''Bella.''

Dedim pişman olmuş bir sesle. Bana baktı.

''Ne?''

''Üzgünüm.''

''Ne için?''

''Öyle dememeliydim. Düşünmeden konuştum sanırım.''

''Peki. Ama bir şartım var.''

''Ne?''

''Hmmm... Buldum! Bugün başkanın göstereceğini yapamazsam bana öğreteceksin!''

''Tamam.''

Deyince hafif bir gülümseme yaydı yüzüne. Sonrasında müdürün tuhaf sesi kulaklarımıza doldu.

''Dersler başlamak üzere. Bundan sonra geç kalanlara ceza verilecek.''

Bella'ya baktım. Kafasıyla sağı gösterdi. Ben de başımla onaylayınca hemen spor odasında koştuk.

Geldiğimizde birkaç kişi hariç herkes tamdı. Sonrasında yeni tanıştığım çocuk Daniel geldi.

''Selam.''

''Selam.''

''Kız Aria! Bu kim?''

''Bu mu? Bella bu Daniel, Daniel bu da Bella.''

''Memnun oldum.''

''Ben de.''

Daniel yavaşça uzaklaştı. Bella bana tek kaşını kaldırarak baktı.

''O çocuk neyin oluyor?''

''Arkadaş. Avlanmaya gidince tanışmıştım.''

''Anladım.''

Grup başkanı gelince hepimiz sıraya geçti. Sıraya geçerken Daniel bana minik bir tebessüm gönderdi. Ben de ona gülümseyerek sırama geçtim. Bella kolumu dürtüyordu.

''Neden ona gülümsedin?''

''Ya Bella! Her şeyi yanlış yorumlama.''

''Bence dediğim şey kesinlikle doğru. İleride görürsün kim doğru söylüyor.''

''Saçmalama.''

Diyerek önüme döndüm. Bella hala kendi kendine konuşuyordu. Ama ne dediğini anlamıyordum.

''Evet bugün değişik bir konu üzerinde çalışacağız. Kim görünmez olmak ister?''

Diye sorunca herkesten 'ben, çok isterim...' gibi sesler duyulmaya başladı. Ben de istiyordum.

''Tamam tamam. Bugün görünmez olma çalışmalarımıza başlayacağız.''

Deyince herkes sevinçle bağırdı.

''Bunu öğrenmesi gerçekten zor ama çalışırsanız yaparsınız. Şimdi başlayalım.''

Diyerek yok oldu. Nereye gitmişti? Arkamda bir el hissederek arkama baktım ama kimse yoktu. Kesin grup başkanıydı. Sonrasında bir çocuğu biri itti. Çocuk öyle bir sinirle arkasına baktı ki gözleri kıpkırmızı oldu. Sonrasında grup başkanı görünerek karşımıza geçti.

''Tabii enerjiniz biraz harcanıyor ama... ama bunları yapmak istemez misiniz?''

Diye sorunca herkes gözlerini açmış, grup başkanına bakıyordu. O da bizim bu halimizi görmüş olacak ki gözlerini kapatıp açtı.

''Başlayalım. Merak etmeyin siz gelince ben size anlatacağım.''

Diyerek eliyle beni gösterdi. Yavaşça karşılarına geçtim. Kalbim sanki patlayacaktı.

''Şimdi gözlerini kapat.''

Dediklerini yapmaya başladım.

''Şimdi ise yok olduğunu düşün. Yavaş yavaş.''

Deyince dediklerini düşünmeye başladım. İçimden bir ses 'oluyor' diyordu.

''Başkan, niye bu kadar yavaş?''

Sorusuyla irkildim. Dikkatimi dağıtmıştı!

''Arkadaşının dikkatini dağıtma!''

Diye bağırdı. Şimdi de düşüncelerimi mi okumaya başladı?

''Baştan.''

Deyince söylediği şeyleri aklımdan geçirerek yapmaya başladım. Otuz saniye sonra herkesten ses çıkmaya başladı.

''Vay canına!''

Yaptığımı anlamıştım. O sırada Bella'nın arkasına doğru ilerleyerek sırtına dokundum.

''Hey! Ne yapıyorsun?''

Diye bağırınca gülerek topu havaya kaldırdım. Tabi herkes kendi kalktı zannetti. Grup başkanı sıkılmış görünüyordu.

''Tamam. Bu kadar yeter. Görünmezliği kötü amaçlar için kullananları cezalandırırım.''

Diyerek sıradakine geçti. Ben de yorulmuştum.

Bella benden daha yavaş bir şekilde yaparken, bir kız hiç yapamadı. Daniel ise... en hızlı yapandı galiba.

Odamıza geldiğimizde Bella bana sırıtıyordu.

''O çocuğa neden sırıttın?''

''Arkadaşız Bella. Sana da sırıtayım mı?''

Diyerek sırıttım.

''Ama ona içten gülümsüyorsun.''

Dediğinde ne demeye çalıştığını anlamıştım.

''Yok öyle bir şey.''

Diyerek suratına yastığı fırlattım.
''Hey! Ne yapıyorsun?''

Dedi ve attığım yastığı kafama uçurdu. Pijama partisi ise bu şekilde başladı zaten.

EVET SEVGİLİ OKURLAR İŞTE YENİ BÖLÜM! BİLİYORUM BİR SÜREDİR YAZMIYORDUM ÇÜNKÜ AKLIMA FİKİR GELMİYORDU. BUNDAN SONRA DAHA SIK ATMAYA ÇALIŞACAĞIM. BU ARADA YENİ BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ? OKUNMALAR ARTIYOR ANCAK OYLAR BİRAZ DAHA YAVAŞ. OY VERİRSENİZ SEVİNİRİM.

BU ARADA YENİ BİR HİKAYEYE BAŞLAMAK İSTİYORUM. FİKİRLERİNİZİ YORUMLARDA BELİRTMEYİ UNUTMAYIN

GÖRÜŞÜRÜZ, SEVİLİYORSUNUZ!