Vampir Hayatım

-14-

Bugün çalışmam vardı. İstemeyerek yatağımdan doğruldum. Bella perdeleri araladı.

"Ne yapıyorsun? İçeri güneş girecek!"

"Ay! Doğru söylüyorsun."

Diyerek perdeyi usulca kapattı. Şimdi rozet alacağım, oradan bahçeye çıkacağım, güneşin altında çalışacağım... Üşeniyordum.

''Üşeniyorum.''

Bella bana baktı. Tek kaşını kaldırdı. Galiba onu bir tek ben yapamıyorum. Bana 'saçmalama' bakışı atıyordu.

''Boşuna mı uyuduk?''

''Bilmiyorum.''

Birden sırtımın acısıyla bağırdım.

''Ne oldu? İyi misin?''

Anında yanımda belirdi. O kadar çok acıyordu ki konuşamıyordum.

''Bekle.''

Odadan koşarak çıktı. Geldiğinde elinde krem, yanında Dave ve Daniel vardı. Bella kaşlarını çattı.

''Ben 'gitmeyelim' demiştim.''

Daniel'a döndü.

''Senin yüzünden!''

''Benim yüzümdenmiş! Siz de gitmememiz için zorlamadınız!''

Kavgalarını çığlığım bozdu.

''Of!''

Bella kremin kapağını açarak yanıma oturdu.

''Çıkar mısınız?''

Daniel ve Dave'e bakarak söylemişti. Yavaş adımlarla odadan ayrıldılar. Bella kremli elini yavaşça sırtımda gezdiriyordu.

''Birazdan geçer.''

Gerçek bir doktormuş gibi davranması hoşuma gidiyordu.

"Biraz dinlen."

Odadan çıktı. Ben ise öylece kaldım. Birden kapı çalındı.

"Gel."

Grup başkanı gelmişti.

"Şey... Aria ben neden gelmediğini soracaktım."

"Bugün pek iyi değilim."

"Peki."

Tam arkasını dönmüştü ki:

"Bir şey daha söyleyebilir miyim?"

Diye sordum. Anında bana döndü.

"Evet?"

"Benim rozetim savaşta kaybolmuş da yeni bir tane daha verebilir misiniz?"

"Tabii tabii."

Gülümseyerek çıktı. Sonrasında Bella'nın ilk olarak kafası, sonra vücudu göründü.

"Daha iyi misin?"

"Sorup durma artık. İyiyim."

"Tamam."

Yatağına doğru ilerledi.

"Bu arada kan ister misin?"

"Olur."

Bir şişe kanı yavaşça uzattı. Bu sefer hepsini bitirememiştim. Dolabımın üstüne koyarak uzandım.

"Sırtüstü yatma!"

"Nasıl yatayım?"

"Yüzüstü. Bak böyle."

"Sanki ben yüzüstü yatmayı bilmiyordum."

Oflayarak yüzümü yastığa gömdüm. Tekrar kapı çaldı.

"Kim o?"

"Dave."

Bella'ya bakarak iki kaşımı kaldırdım. Kaşlarını çattı. Sırıttım.

"Gel."

Bella sinirle bana bakmaya devam etti. Bir hışımla ona döndü.

"Kız rahatsız görmüyor musun? Bırak da biraz dinlensin!"

Dave kaşlarını havaladı.

"Tamam. Gittim sayın."

Odadan çıktı.

"Ne oldu Bella?"

"Yok bir şey!"

"Bana bağırmazsan sevinirim!"

"Sen de bana bağırıyorsun!"

Sesi çok yüksek çıkmıştı.

"Sana ne yaptım Bella?"

"Onu da kendin bil artık!"

"Bella neyden bahsediyorsun?"

Sesim güçsüz çıkmıştı.

"Bir de bana soruyorsun. Yaparken aklın neredeydi?"

"Ne yapmışım ben Bella?"

"Ne mi yaptın? Okula her şeyi yaymışsın Aria! Daha ne yapacaktın?"

"Nasıl her şeyi?"

"Yaptığımız her şeyi. Hastaneden kaçışımızı, Dave'e olan duygularımı... Hepsini tüm okul biliyor Aria! Bunları sen ve benden başka kimse bilmiyordu."

"Bella sen kendinde misin?"

"Evet kendimdeyim."

Ellerini saçlarına götürdü. Sonrasında parmağıyla beni gösterdi.

"Sen... Sen bana ihanet ettin Aria!"

SELAM SEVGİLİ OKURLAR! OKUNMALARIMIZ ÇOK HIZLI ARTMAYA BAŞLADI. BU ARADA BİRAZ KAVGA ETTİREYİM DEDİM. BÖLÜM HAKKINDA GÖRÜŞ VE ELEŞTİRİLERİNİZİ YORUMLARDA BELİRTMEYİ UNUTMAYIN!

ŞARKI: BTS-N.O

GÖRÜŞÜRÜZ CANLARR!!!!