Vampir Hayatım

-12-

"Aria!"
Evet duyduğum son ses buydu.
Sonrasını sormayın çünkü boşluk...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gözlerimi simsiyah bir yerde açtım. Burası neresiydi? Etrafıma bakındım. Birden aydınlandı.

"Uyanmışsın."

"Evet de neredeyim?"

"Tam altı aydır buradasın."

"Nasıl yani?"

"Arkandan bir kurt saldırdı."

"Savaş ne oldu?"

"Vampir okulu yıkıldı. Herkes yeni okulda. Sen de hazır olunca gideceksin."

"Ben zaten hazırım."

Ayağa kalkmaya çalıştım.

Sırtımdaki acı beni engelledi.

"Söylemiştim."

Ne kadar daha bekleyecektim? Tekrar kapı açıldı.

"Uyanmış!"

Diye bağırdı Bella. Anında yanıma uçtu.

"İyi misin? Canın bir şey istiyor mu?"

"Sakin ol. İyiyim merak etme."

"Nasıl merak etmeyeyim? En son seni öyle kanlar içinde görünce..."

Ağlamaya başladı.

"Ben iyiyim."

Yine kapı açıldı. Bu sefer Daniel ve Dave gelmişti. Daniel duvara yaslanarak kollarını çaprazladı.

"Artık beni affetmelisin."

"Neden?"

Tek kaşımı kaldırarak sormuştum.

"Çünkü seni ben kurtardım."

Bella'ya döndüm.

"Evet. Eğer o olmasa..."

Dave Bella'nın daha fazla konuşamayacağını anladı.

"Tam başka bir kurt saldıraracakken Daniel koştu ve seni oradan aldı."

Daniel'a baktım. Başımı eğdim.

"Teşekkürler."

"Önemli değil."

"Bu arada seni affettim."

Gülümsedi.

"Yani böyle birini affetmemek imkânsız olsa gerek."

Hepimiz güldük. Buna Daniel da dahil... Doktor dikkat çekmek istermişçesine öksürdü.

"Yormayın isterseniz."

"Ben yorulmuyorum. Bu arada biri biraz kan getirebilir mi?"

Bella ayaklandı.

"Sen yeter ki iste."

Çok hızlı bir şekilde uzaklaştı. Gelince elinde dört şişe kan vardı.

"Herkese bir şişe düşüyor."

Herkese kanı verdi. Direkt kafama diktim. Çok iyiydi.

"Yorgun falan değilsin değil mi?"

"Hayır."

Dedim bıkkın bir sesle.

"Sıkıldın mı?"

Böyle sorular sormasına sinir oluyordum.

"Bir şeyler yapsak."

Daniel gözlerini büyüttü.

"Doğruluk mu? Cesaret mi?"

"Hayır."

Dedik hepimiz.

"Ben çıkmak istiyorum."

"Kaçıralım mı?"

Diye sordu Daniel. Bella da Dave de:

"Hayır."

Dedi. Tek kaşımı kaldırdım.

"İyi fikir."

"Bence de."

"Ama bir şey olursa."

"Bana bir şey olmaz."

"O zaman plan yapalım."

"Vampir güçlerimizle çok rahat kaçarız."

Galiba Dave ilk defa zekice konuşmuştu.

"Ama onlar bizden daha güçlü."

Bu sefer de saçma konuşma sırası Bella'ya gelmişti galiba.

"Ama kolaylaşır."

"Doğru."

"Artık plan yapsak?"

Planı yapmaya başladık. Tahmin edeceğiniz üzere benim bir görevim yoktu. Çünkü sırtım acırmış, bir şey olurmuş... Aslında olmazdı ama benim için endişelenmeleri hoşuma gidiyor.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Vampir doktor günün son kontrolünü yapmıştı. Artık hazırdık. Bella ve Dave yavaşça dolaptan çıktı. Daniel da görünmez olmuştu. Doktorun gittiğine emin olduktan sonra Daniel beni yavaşça kucakladı.

"Macera oldu."

Dave dışarı çıktı. Çünkü camdan atlamamız imkânsızdı. Dışarıdakileri oyalayacaktı. Bella da kontrol edecekti. Dave'in birini götürdüğünden emin olunca Daniel beni hızlıca götürdü. Refleks olarak ellerimi boynuna doladım. Bella yine kontrol etti. Bu sefer iki tane kurt vardı. Bu sefer geçmemiz çok zordu. Dave de yoktu. Bella yavaşça bize baktı.

"Şu an geçemeyiz. Çok tehlikeli."

Birden Dave geldi.

"Koşun! Herkes peşimizde!"

MERHABA! BU HAFTA SINAV HAFTAM OLDUĞUNDAN YAZAMADIM. HAFTA SONUNA KADAR DA YAZMAYI DÜŞÜNMÜYORDUM. AMA 400 OKUNMAYI GEÇTİK. BU ARADA HEPİNİZİN SINAVLARDA BAŞARILI OLMANIZI DİLİYORUM.

BÖLÜMLE İLGİLİ GÖRÜŞLERİNİZİ VE ŞİKÂYETLERİNİZİ YORUMLARDA BELİRTMEYİ UNUTMAYIN!

GÖRÜŞÜRÜZ!!!☆☆☆