Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ညက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေလး
အိပ္ခဲ့ရသည္မို႔ထင္သည္ မနက္ခင္းမွာ တက္တက္
ႂကြႂကြ႐ွိေနသည္ ။ တခါတရံ လိေမၼာ္ေရာင္ေခါင္းႀကီး
အားျမင္လိုက္စဥ္ခဏ ႀကိတ္ရယ္ေနမိသည္ ။
"ငါ့ပံုစံကို ဟာသလို႔ျမင္ေနတာလား "
"ဟမ္!ဘာကိုလဲ?"
ျပံဳးစိစိျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေၾကာကိုထိန္းကာ ဟန္
ေဆာင္ေမးလိုက္ေတာ့ အိုဆယ္ဟြန္းက မ်က္ေမွာင္
ၾကဳတ္ကာ ၾကည့္သည္။ မ်က္ခံုးေတြကိုတတန္းထဲ
က်သြားသည္က ႐ုပ္ဆိုးသည္လို႔ေျပာရမလား ။
ေရခဲေသတၱာထဲက ေရဘူးတဘူးထုတ္ေသာက္ဖို႔
လက္လွမ္းေနသည့္ အိုဆယ္ဟြန္း ။ ေရဘူးကို
ခ်က္ခ်င္းမယူေသးဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္တခ်က္လွမ္း
ၾကည့္လာတာမို႔ ေမးဆတ္ျပလိုက္မိသည္။
"ဘာလဲ ?"
"ေရခဲေသတၱာထဲက စားစရာ႐ွိတာေတြစားလိုက္
ေတာ့ ! လိေမၼာ္သီးေတြ ေနာက္ဆို အကုန္မစား
ႏိုင္ဘဲနဲ႔အမ်ားႀကီးဝယ္မလာနဲ႔!ေစ်းေပါတယ္ဆို
တိုင္းဇြတ္ဝယ္မေနနဲ႔ "
ေနပါဦး ! ေရခဲေသတၱာထဲ မဟားတရားႀကီးျပည့္ၾကပ္
ေနေအာင္ဝယ္လာတာကဘယ္သူလဲ ။ မစားႏိုင္ရင္
မဝယ္ဖို႔က ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ ျပန္ေျပာေနစမ္းပါ ။
ကုတ္အက်ႌ႐ွည္ႀကီးကိုလႊားခနဲဆြဲယူဝတ္လိုက္ကာ
စားပြဲခံုေပၚက ကားေသာ့ကိုယူ ၊ မႏူတ္ဆက္ဘဲ
ထြက္သြားသည့္အိုဆယ္ဟြန္းကို ေဒါသေတာ့နည္း
နည္းျဖစ္မိသည္ ။ တအိမ္ထဲမွာအတူေနၿပီး စကား
ေျပာျဖစ္ၾကတဲ့အေျခအေနထိေတာင္ ၊ မရင္းနီးေသး
ဘူးလား ။
