"ဒီစာအုပ္ကတကယ္ဖတ္ေကာင္းရဲ႕လား"
အႀကိဳက္ဆံုးစာေရးဆရာ၏စာအုပ္ကို အိုဆယ္ဟြန္း
လက္ထဲကိုအတင္းထိုးထည့္ေပးလိုက္သည္။ ဖတ္ၾကည့္
ဆိုကာအတင္းေျပာယူထားရသည္ ။ စာဖတ္ပ်င္းတဲ့
အိုဆယ္ဟြန္းက သူ႔ေတာင္းဆိုခ်က္အရ မပ်င္းမရိ
ဖတ္႐ွာေပးသား။
"ဒါေပါ့ __ အရမ္းဖတ္ေကာင္းတာ"
စာၾကည့္စားပြဲမွာ ထိုင္ေနရာကေန သူ႔ဘက္ကို
မ်က္ႏွာမူကာလက္မေထာင္ျပလ္ုိက္ေတာ့ အိုဆယ္ဟြန္း
ကေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပေလသည္။ ထို႔ေနာက္
စာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္ကာ
"ကိုယ္ ႏွစ္နာ႐ီ သံုးနာရီေလာက္ေစာင့္ရႀကိဳး
နပ္သြားတာေပါ့_____"
"ဘာကိုလဲ "
ကြၽန္ေတာ္က နားမလည္သလို ေမးလိုက္ေတာ့
အိုဆယ္ဟြန္းကျပံဳးသည္ ။ တခုခုကိုေတြးေတြးဆဆ
ႏွင့္သူျပံဳးေနျခင္းျဖစ္ေလသည္၊ ထိုအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ကြၽန္ေတာ့္မွာသိခ်င္စိတ္ေတြက ျဖစ္လာေနသည္။
"မင္းကိုေပးခ်င္လို႔ ဒီစာေရးဆရာနဲ႔ေတြ႔ၿပီးလက္မွတ္
ရဖို႔ ကိုယ္ ေစာင့္ေနေပးရတယ္ေလ "
"အမ္!! မင္းေျပာေတာ့ မလိုခ်င္ေပမဲ့ယူလာရတာဆို"
ကြၽန္ေတာ္ ထိုကိစၥက္ုိသိခ်င္လြန္းလို႔ ထိုင္ေနရာကေန
သူ႔အနားကိုထသြားလိုက္သည္။သူကေတာ့သေဘာ
တက်ႏွင့္ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေနသည္ ။
အိုဆယ္ဟြန္းက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဒီစာအုပ္ကို
တမင္သြားယူေပးခဲ့သည္တဲ့။လက္မွတ္ကိုပါရဖို႔
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာထိုင္ေစာင့္ေနေပးရသည္တဲ့။
"ငါ တကယ္ မင္းအေၾကာင္းေတြကိုသိခ်င္လာၿပီ
ထပ္ၿပီး ဘာ႐ွိေသးလဲ ထပ္ၿပီးေတာ့ "
ကိုယ့္အနားေလးတိုးကပ္ကာ ထပ္ၿပီး ထပ္ၿပီးေတာ့ေလ
ဆိုကာ သိခ်င္စိတ္ေတြမ်ားစြာနဲ႔ေမးေနပံုေလးေၾကာင့္
အူယားမိတာအမွန္ေပမဲ့ ႀကိတ္ကာ အူယားေနရသည္။
သူ႔ကိုသာ ဆံပင္ေလးဆြဲဖြကာ 'ကိုယ္ အူယားတယ္ကြာ'
လို႔သာသြားေျပာမိရင္ ေသခ်ာေပါက္ စိတ္ဆိုးေတာ့မွာ။
ဂင္မင္ေဆာ့၏ ေဆာင္ပုဒ္က 'ေယာက်ၤားေလးကြ'
ဆိုသည့္စကားလံုး ။
