Sharlene's POV
Ngayun ang araw ng kasal namin ni Adrian. Busy ang lahat sa pag-aayos. Halos hindi magka-mayaw sa kakatawag sa makeup-artist,pagsusuri ng wedding gown,yung hairstylist na hanggang ngayun wala pa at kung ano ano pang pwedeng pagka-abalahan. Ayos dito.ayos doon ang mga serbirora para sa mamayang reception. Hindi ko maintindihan kung bakit sila masaya samantalang ako,hindi.
"Ayos ka lang?" Sabi ni Ate Marigold pagkapasok nya sa kwarto ko.
"Ate,do I look happy?" Sabi ko.
"Im sorry. Wala akong magawa." Sabi nya.
"Okay lang. Wala ka namang kasalanan." Sabi ko at pinilit ngumiti.
"Oh sya. Alis nako at magluluto pako." Sabi nya at tumangotango lang ako.
Hayy Drake Lagdameo. Im sorry. Wala nakong mukang ihaharap sayo dahil hindi kita kayang ipaglaban sa mama ko. Duwag ako Drake. Sorry talaga.Nalaman ko ang ginawa ni mama at nabasa ko ang laman ng sulat kaya alam kong kinasusuklaman moko ngayun.
"Maam Shirley,ready kana po?" Sabi nung make-up artist kasama si mama.
"Opo. Sige po,dun nalang tayo sa garden." Sabi ko at nauna silang bumaba. Hanggang maari,ayoko na nagpapasok sa kwarto ko maliban kay Drake.
Tumingin ako sa salamin at bumuntong-hininga. "Ito na ang araw na magpapabago ng lahat." Bulong ko sa sarili ko sabay baba sa garden.
"Ayan iha! Perfect'!" Sabi nung hairstyler at make-up artist pagkatapos nila ako ayusan ng what?? 3 hours. -_-
"Madam! Ayos napo ang anak nyu." Sigaw ng hairstylist habang naka-nganga na tumitingin sakin.
"Iha!! Ang ganda ganda,mana ka talaga sakin." Sabi ni mama sabay yakap. Bahagya ko syang tinulak.
"Ah Ma,masisira yung make-up ko." Sabi ko at umakyat.
"Ang ganda ganda talaga ni Shirley." Sabi ni ate Marigold.
"Salamat po." Sabi ko at ngumiti.
"Sana makita ka ni Dr--. Ay ija,Im happy for you." Sabi ni Ate Marigold at bumeso. "Osge,pagpatuloy ko na ulet ang pagluluto."Tumago ako at tinignan ko lang ang kahon na pinaglalagyan ko ng alaala mula sa pagmamahalan na pinigil ng tadhana.
"Sayang Drake. Sayang tayo." Sabi ko at naluha ule.
"Sorry." Sabi ni Adrian?! O__o At pinunasan ng panyo ang luha ko.
"Adrian?? Bat ka andito?" Tanong ko. Supposed to be kasi,nag-aayos na sya.
"Ang ganda mo talaga Shirley. No wonder,na-inlove sayo si Drake. Dagdag mo pa ang pagiging mabait at kung ano ano pang magandang ugali sayo.And Im here just to check you. I was expecting you to see on your mother's side,begging not to continue this arranged wedding." Sabi nito at tumabi sakin. Ngumiti naman ako.
"Shirley. Sorry talaga. Mahal kita,pero I just can't take this na makita kang umiiyak. Na pakasalan ang lalaking hindi mo mahal. Na sumumpa sa diyos ng walang hanggang pagmamahalan kung sa simula palang,hindi mo na ko mahal." Sabi nya ng malungkot ang mga mata. Hinawakan ko ang kamay nya na ikinabigla nya.
"Adrian. Wala kang kasalanan. Pareho tayong biktima sa kasal nato. You don't have to worry 'bout me. I will be okay." Sabi ko at ngumiti.
"Thanks Shirley. Oh pano? Una nako. Mag-aayos pako eh." Sabi nito at ngumiti.
"Bye Adrian!" Sabi ko at nag-wave.
After 5 hours,tinawag ako ni Mama mula sa baba.
"Shirley! Baba na." Sabi ni Mama.
"Opo. Susunod napo." Sabi ko.
Humarap ako sa salamin at sinabing.. "THIS IS THE DAY. THE DAY THAT WILL CHANGE MANY PEOPLE. THE DAY THAT THE LOVE WILL BE UNDERESTIMATED AGAIN BECAUSE OF MONEY..." And the day that will be the reason why we parted and give way for the sake of SACRIFICING LOVE.
