Per Ongeluk Beroemd

8.

{Jace}

'Oké. Voordat dit café werd omgedoopt tot café de Buitelaar, was het een café van een oud echtpaar. Op een dag had het stel ruzie, de man was ontzettend kwaad geworden omdat de vrouw was vergeten het café te dweilen.'

Haar stem klinkt gedempt door de deur heen. Ik glimlach in mezelf, als dit verhaal echt zo eng was, was ze zelf echt niet in de bezemkast gaan zitten. Olivia gaat verder met haar verhaal en ik luister naar haar stem.

'Dus toen de vrouw de dweilspullen uit deze kast wilde halen, duwde de man zijn vrouw in de kast, met de bedoeling haar reden te geven met hem te willen scheiden, vanwege zijn woede aanvallen. Dit kwam omdat hij al langere tijd van haar wilde scheiden en er met zijn nieuwe vriendin vandoor wilde gaan. Wat hij niet wist, was dat hij de vrouw op een gebroken punt van een bezem had geduwd. De punt doorboorde de rug van de vrouw en ze was op slag dood.'

'Op slag dood? Dat is niet eens realistisch,' onderbreek ik haar.

'Het gaat om het verhaal,' legt ze geduldig uit. 'Pas toen de man het café wilde sluiten voor die dag ging hij bij de bezemkast kijken. Hij zag het bloed voor de kast en toen hij de deur opende staarde de lege ogen van zijn vrouw hem aan. En in tegenstelling tot wat je zou verwachten, is hij er uiteindelijk nooit vandoor gegaan met zijn nieuwe vriendin.'

'En welk deel van dit verhaal is bedoeld om eng te zijn?'

'Ik ben nog niet klaar. Clint vertelt aan alle nieuwe werknemers dat de geest van de oude vrouw nog in deze kast zit en dat zodra je de deur opentrekt je haar eruit laat en omdat ze dan denkt dat jij haar moordenaar bent, zal ze op je jagen totdat je er zelf aan onderdoor gaat.'

'Jij gelooft duidelijk niet in dit verhaal. Anders zou je nu niet in die kast zitten,' grijns ik. 

'Misschien word er al op me gejaagd. Ik bedoel, ze kan me niet twee keer doden in hetzelfde leven, voor zover ik weet.'

Ik glimlach om die laatste opmerking. 'Mag ik nu binnen komen?'

Haar stem klinkt lichtelijk verbaasd, 'je wilt na dit angstaanjagende verhaal toch binnen komen en riskeren dat er voor altijd op je gejaagd zal worden?'

'Ik waag de gok.'

Ik sta op en trek de deur open. Olivia zit met haar benen opgetrokken tegen de zijkant van de kast aan. Naast haar staat een emmer met dweilen en schoonmaakspullen erin. Ik wijs naar de dweil, 'is dat het moordwapen?' vraag ik terwijl ik naar binnen stap en de deur weer dichttrek. Het is donker in de kast en het enige licht komt van de spleet tussen de twee kastdeuren.

Olivia rolt met haar ogen, 'wat denk je zelf? Dat verhaal is al vet lang geleden gebeurd.'

'Natuurlijk.' Ik ga tegen de andere kant van de kast zitten, en omdat de ruimte niet bepaald groot is, raakt mijn been lichtjes Olivia's knie.

Ze trekt haar been terug en gaat voor voor zover dat mogelijk is, nog verder naar achteren zitten. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Wat is er?'

'Misschien is het niet handig om met mij in deze kast te zitten. Straks betrapt Vera ons nog,' mompelt ze zacht.

'Liv,' ze kijkt op bij het horen van die naam. Liv. Dat klinkt goed. 'Het is niet jouw schuld oké, het was gewoon een slechte timing.'

Olivia haalt haar schouders op. 'Gelukkig betekende het niets. No big deal toch?'

Ik frons mijn wenkbrauwen, het duurt even voordat ik de link leg. Een zucht verlaat mijn mond. 'Het was niet de bedoeling dat je dat hoorde.'

'Zoiets dacht ik al. Maar helaas, ik heb het gehoord.'

'Olivia, zo was het niet bedoeld. Je hebt het waarschijnlijk verkeerd opgevat.'

Ze kijkt me aan, en hoewel het donker is, kan ik haar ogen zien fonkelen.

'Ik heb het verkeerd opgevat? Oh sorry hoor, meneer de superster, dat ik "het stelde niets voor" opvat als "ik had niks te doen en zij was er toevallig en we zijn per ongeluk betrapt."'

Ik kreun, 'zo was het dus niet bedoeld.'

'Natuurlijk niet, want ik heb het verkeerd opgevat. Ik denk dat ik maar eens een andere verstopplek ga zoeken.' Met enige moeite komt Olivia overeind, de kast is groot genoeg zodat ze kan staan.

'En Kirsten is trouwens niet mijn vriendin.'

'Maar wel je ex. En blijkbaar is ze zo belangrijk dat je haar als eerste belt om te vertellen dat je bijna iemand had gezoend, maar het echt niets betekende. Misschien betekent dat dat je haar nog leuk vindt. Je vindt het in ieder geval wel belangrijk wat zij denkt, anders had je haar niet gebeld.' Na deze woorden duwt ze de deur open en stapt naar buiten. De deur valt zacht weer in het slot.

Een diepe zucht verlaat mijn mond terwijl ik me afvraag hoe ik dit ga oplossen. Ik ben niet meer verliefd op Kirsten, dit was geheel professioneel om haar op het nieuws en de roddels voor te bereiden. De vraag is hoe ik dit aan Olivia ga uitleggen zonder het nog erger te verpesten.

Dat moment in de bezemkast was het moment dat ik besefte dat ik 24 uur had om het goed te maken met Olivia en een goede scène te schieten voor de film. En nog 24 uur later besefte ik me dat ik heel slecht ben in het doen van twee dingen tegelijk.

Hope you enjoyed!❤️
Vergeet niet mijn andere boek, Issues te lezen! Deze wordt 2 x per week ge-updated!

Toesnel,
XLuca