Per Ongeluk Beroemd

20.

{Olivia}

Iemand klopt luid op de deur, geschrokken schiet ik overeind en wrijf in mijn ogen. Dan sla ik de dekens van me af en loop ik over de koude vloer in de gang naar de voordeur.  

'Emily?' 

Ik kijk verrast naar mijn beste vriendin in de deuropening. 'Wat doe jij hier? Het is half zeven 's ochtends!' 

'Ik wilde mijn beste dinnetje weer zien! Ik heb je al bijna een week niet gezien en omdat je straks moet werken dacht ik ik kom nu al even langs. Alex zei dat het misschien wat vroeg kon zijn, maar ik kon echt niet wachten en-'

Met opgestoken hand loop ik terug naar de slaapkamer om een vest te pakken. Als ik terug loop, is de gang leeg en zit Emily aan het keukeneiland. 

'Sorry, ik ben gewoon zo nieuwsgierig naar wat er gebeurd is de afgelopen dagen. Je hebt hem niet stiekem in je slaapkamer verstopt hé?' Ze strekt haar nek uit om door de deur richting de slaapkamer te turen. Ik rol met mijn ogen en vul de waterkoker met water.

'Jace is in Parijs.'

'Oh, dus de roddels zijn waar?' 

'Hoe bedoel je?' vraag ik terwijl ik een broodje volsmeer met appelstroop. 

'Dat Kirsten zwanger is. Is hij naar haar toe om haar te steunen?' 

Ik draai me om en kijk Emily met gefronste wenkbrauwen aan. 'Is Kirsten ook in Parijs?'

Emily's mond valt open, zodra ze zich dit beseft klapt ze haar kaken gauw weer op elkaar. 'Ik dacht dat je dat al wist. Dat hij daarom naar Parijs ging. Oohh wat is jouw leven toch een drama...' zegt Emily zwijmelend. Ik rol met mijn ogen, alsof ik daar al die tijd al op heb zitten wachten.  

Met een mok thee en een broodje appelstroop ga ik ook aan het eiland zitten. 'Nee, hij zei dat er iets over een potentiële nieuwe film was dat hij moest bespreken. Ik heb letterlijk aan hem gevraagd of Kirsten zwanger is en hij zei nee. Ik geloof hem.'

'Hebben jullie nog gepraat over de zoen?'

Het is even stil terwijl ik op een stukje brood kauw. Als ik mijn hap uiteindelijk heb doorgeslikt haal ik mijn schouders op. 'Er was niet veel om over te praten. Blijkbaar was er een journalist, hij deed het gewoon voor de show. Het moet wel echt lijken alsof we daten, anders trapt niemand erin. Alhoewel ik niet weet of we nog steeds echt nep-daten.'

'En waarom is Jace dan nu in Parijs met Kirsten, en zit hij niet hier op de bank met jou? En hoe bedoel je "ik weet het niet zeker"?' 

'We hadden een soort ruzie voordat hij naar Parijs ging. Hij zei dat ik niets kon doen totdat hij terug was uit Parijs, omdat het slecht voor de pers zou zijn als ik drie dagen zonder hem gezien zou worden. Vooral na dat statement dat ik gisteren gemaakt heb over onze relatie, en natuurlijk de roddels over Kirsten. Alhoewel het niet echt geholpen heeft, als jij het ook al weet.'

Emily slaakt een diepe zucht en schudt zacht haar hoofd. 'Oh Liv, waar heb je jezelf in mee laten slepen? Waarom heb je erin toegestemd om dit te doen? Ik dacht dat je wel genoeg drama had op de middelbare school voor je hele leven.'

Ik begin te lachen en kijk haar quasi-beledigd aan. 'Nou zeg, ik had helemaal niet zoveel drama op de middelbare school.'

'O nee? Ik ben het Max-schandaal anders nog lang niet vergeten hoor. Dat zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan, net zoals in de geheugens van al onze klasgenoten. Van onze hele school, als ik eerlijk ben.'

'Pff, ja hallo. Ik kon toch ook niet ruiken dat hij homo was. Ik weet trouwens nog steeds niet hoe het komt dat iedereen het wist, en uitgerekend ik, niet.'

'Het was heel dapper van je om de liefde te verklaren aan een van de weinige jongens op school die al uit de kast waren.' Emily begint nog harder te lachen en ik gooi geïrriteerd een vaatdoek naar haar hoofd toe. 

'Dat is sowieso het enige waar iedereen het over gaat hebben op onze jubileum volgende maand hé?'

'Waarschijnlijk,' grijnst Emily voordat ze een druif van de fruitschaal in haar mond steekt. 

Als ik ben uitgelachen slaak ik een zucht en neem nog een slok van mijn thee. 'Het komt allemaal wel goed. Jace zei dat ze niet zwanger is, ik geloof hem en we zien wel waar het heen gaat met ons. Misschien wordt het wat, misschien niet. De tijd zal het leren.'

'Wijze woorden voor een drieëntwintigjarige dame, weet je zeker dat je geen zesentachtig bent?' Ik steek mijn tong uit voordat ik door de deuropening naar mijn slaapkamer verdwijn, op zoek naar kleren in mijn vrijwel lege kledingkast.

- - - 

Hoi lieve lezers!

Goed nieuws, morgen is mijn laatste tentamen! Dan kan ik weer even anderhalve week ademhalen, voordat de examentrainingen beginnen... 

Anyway, bij deze alweer hoofdstuk freaking 20! En we zijn gewoon al over de 1300 reads, thank you soo much!

Er is vandaag ook een nieuw hoofdstuk van 'The Bad Boy, The Best Friend & The Girl' verschenen, lees 'm gauw! :)

Vergeet niet te stemmen en reageren!

Hope you enjoyed! 

Liefs,
Luca