Per Ongeluk Beroemd

18.

{Olivia}

Als ik mijn telefoon weer aan zet, krijg ik allemaal berichten binnen. Drie gemiste oproepen van Jace, één van Brooklyn. En een heleboel appjes van Jace. Aan zijn berichten te zien heeft hij de live-opname gezien.

Ik slaak een diepe zucht en bel hem terug. Ik bereid me voor op het ergste, waarschijnlijk is hij echt heel boos.

'Jace Wavers.' Het klinkt kortaf.

'Jace, ik ben het. Olivia.' Ik bijt op mijn lip.

'Oh my god, Olivia, eindelijk. Waar ben je?' Zijn stem verandert op slag, hij klinkt bezorgd. 'Een of ander café in Arnhem,' mompel ik. 

'App me het adres, ik kom eraan.' Dan hangt hij op, ik krijg geen kans om te protesteren. Dat hij aan de telefoon zo rustig klinkt, betekent niet dat hij niet tegen me zal schreeuwen als hij me ziet. Ik zucht en stuur hem een berichtje met het adres.

Tien minuten later wandelt Jace het café in. Ik steek mijn hand op als ik hem zie. Jace komt naar me toegelopen en geeft me een knuffel. Ietwat verbaasd sla ik een arm om hem heen. 

'Waar was dat voor?' 

Jace haalt zijn schouders op en gaat tegenover me zitten. 'Ik ben gewoon blij dat je nog hier bent. Wil je dat niet meer doen? Zomaar verdwijnen. Ik ben me rot geschrokken.' 

Ik schud mijn hoofd. 'Sorry. Ik kon gewoon niet niets doen. En toen Vera zo geïrriteerd deed, was ik er klaar mee. Ik ben de enige die die opmerking gehoord heb, als ik niets had gezegd hadden jullie niets kunnen doen. En toch behandelt ze me als een klein kind.'

Jace knikt en neemt een hap van mijn chocolade muffin. 'Ik weet 't. Ik ben boos weggelopen. Ze zal zo wel weer bellen waar ik uithang.' 

'Is ze boos?' 

Hij grijnst. 'O ja. Je hebt het goed verpest bij d'r.' 

Ik bijt op mijn lip. 'Oh... En bij jou?' Jace kijkt me niet-begrijpend aan. 'Wat bij mij?' 'Heb ik het ook verpest bij jou?' Ik sla mijn ogen neer en neem een slok van mijn thee. Hij buigt naar voren en legt zijn hand op mijn arm. 'Nee, ik vond het best stoer van je.' 'Maar ik heb gelogen. Ik weet niet hoe het zit tussen jou en Kirsten, en al helemaal niet hoe het is tussen ons. En dan heb ik op camera toch-' 

Jace pakt mijn handen vast en ik stop met praten. 'Liv, je hebt niets verkeerd gedaan. Je hebt iets gedaan waarvan jij dacht dat het goed was. Dat is het enige dat telt.' Ik voel mijn wangen rood worden en glimlach. 'Dus je bent niet boos?' 

'Ik kan toch niet boos zijn op m'n vriendinnetje? Gekkerd.' 'Jace? Wat doe je?' Ik kijk hem met grote ogen aan als hij naar voren buigt over de tafel en een hand op mijn wang legt. 'Er kijken mensen,' mompel ik, mijn wangen zijn inmiddels gloeiend heet. 'Inderdaad.' Jace grijnst en drukt dan zijn lippen op de mijne. Na een paar seconden zoen ik hem terug en ontploffen er veel te veel vlinders in mijn buik voor een nep-relatie. 

'Uh, wat- waarom-' Ik heb moeite om de woorden te vinden. 

'Oké, niet meteen kijken, maar bij het raam zit een journalist. Waarschijnlijk van hetzelfde roddelblad als die journalist van vanochtend.'

Oh. Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Wat had ik dan verwacht? Dat hij me zomaar zonder reden zou zoenen, omdat ik reclame heb gemaakt voor zijn film? Alsjeblieft zeg Liv, grow up.

Jace kijkt me onderzoekend aan. 'Gaat het?' Ik trek snel mijn mondhoeken omhoog in een glimlach. 'Ik ben zo terug, goed?' Voordat hij nog iets kan zeggen sta ik op en loop snel naar de toiletten. Ik loop een van de hokjes in en doe de deur achter me op slot. Ik leun tegen de deur aan en haal een paar keer diep adem. Dan vis ik mijn telefoon uit mijn broekzak en zoek Emily's nummer op. 

'Hey Liv, hoeist met mijn favoriete beroemdheid?' 

Ik slaak een diepe zucht. 'Niet best. Vera haat me, Kirsten doet rare dingen en Jace heeft me zojuist gezoend.'

'Wat? OMG! Dat is toch juist goed nieuws!'

'Nee. Hij deed het alleen maar omdat er blijkbaar een journalist in het café zat die naar ons keek.' 

'Huh? Hoe bedoel je?' 

'Jace is niet mijn vriend. We zijn betrapt door een fotograaf van een of ander roddelblad en omdat het anders slechte pers zou zijn had Vera bedacht dat het leuk zou zijn als ik Jace's vriendin zou spelen. Maar tot nu toe levert het alleen maar gezeur op en nou heeft Kirsten een roddel de wereld ingebracht dat ze misschien zwanger is en ik weet niet of dat waar is en het is allemaal echt veel te veel.'

Er klinkt paniek door in mijn stem en ik moet mijn best doen om niet in tranen uit te barsten. 'Ik weet dat het nep is, mijn hoofd weet dat het nep is, maar toen hij me zoende kreeg ik een raar gevoel in mijn buik en ik weet nu echt niet meer wat ik moet doen.' 

'Oh Liv, waar heb je jezelf nu weer in meegesleept? Haal diep adem, in en uit, in en uit.' Door het luisteren naar Emily's rustige stem voel ik de paniek verdwijnen. 'Je hebt gezegd dat je zijn vriendin zou spelen, doe dat dan voor zolang dat absoluut nodig is en dan kom je daarna weer gezellig naar huis en dan kunnen we Love Actually voor de zevende keer kijken.' 

'Love you Em.'

'Love you too Liv. Het komt goed, gewoon adem blijven halen en genieten. Je bent niet iedere dag beroemd.' Ik glimlach en hang dan de telefoon op. Emily weet altijd precies wat ze moet zeggen. Thank God voor mijn beste vriendin.  

---
Wat vinden jullie van het verhaal tot nu toe?

Vote & comment!

Ik ben begonnen aan een nieuw boek en zou het supertof vinden als je die wil lezen!
'A Bad Boy, A Best Friend & A Girl' staat nu tot en met hoofdstuk 8 online op mijn profiel!

Hope you enjoyed❣️

  Liefs,
Luca