Per Ongeluk Beroemd

12.

{Olivia}

'Pardon? Kan ik binnen komen?' Er wordt op de deur geklopt en iedereen valt stil. Ik herken Clints stem. 'Het is mijn baas,' fluister ik tegen Jace. Hij knikt en roept dan iets terug naar Clint. Een paar seconden later wordt de deur geopend. Clint staart verbaasd naar het tafereel voor zijn ogen.

'Olivia, wat doe jij hier?'

'Ik, uhm..'

'Olivia wilde even wat tijd doorbrengen met mij, ik ben haar vriend. En de vrienden van haar vriend.'

Ik kijk Jace verbaasd aan, maar herinner me dan weer wat hij bedoelt. Ik moet er nog wel even aan wennen dat ik zijn vriendin ben. Nee, dat ik zijn vriendin speel, verbeter ik mezelf snel.
Jace slaat een arm om me heen en trekt me tegen zich aan. Ik tover een glimlach tevoorschijn en geef hem een snelle kus op zijn wang.

'We hebben elkaar al een tijdje niet gezien. En met die sneeuwstorm buiten kunnen we toch nergens heen, dus dit leek ons het perfecte moment om even bij te praten. Is dat een probleem?' Jace kijkt mijn baas vragend aan.

Clint schudt snel zijn hoofd en glimlacht. 'Nee hoor, als je straks wel even kunt helpen met opruimen zou dat fijn zijn.' Ik knik. 'Natuurlijk, ik ben er over tien minuten, oké?' Clint stapt weer de gang op en doet de deur achter zich dicht.

'Oké, jullie faken het sowieso.' Alyss kijkt ons hoofdschuddend aan.

'Wat? Waarom-' Ik word onderbroken door Jace. 'We hoeven niet te liegen tegen hen, ze zijn mijn beste vrienden.' Dan went hij zich tot Alyss en knikt. 'Het is nep, inderdaad. Maar dat is het beste voor iedereen.'

Vincent kijkt ons fronsend aan. 'Hoe bedoel je jullie "faken het"?' Ook Brooklyn kijkt ons nu bedenkelijk aan. 'Waarom zouden jullie dat doen?' vraagt ze. De enige die niets zegt is Noah.

'Jullie weten toch dat de pers een foto van ons heeft? We zijn niet geheel onschuldig op die foto. En met al dat gedoe met Kirsten en nu deze foto is het alleen maar logisch als we een koppel spelen,' legt Jace uit.

'En jij bent hier akkoord mee gegaan omdat..?' Brooklyn kijkt me aan en trekt een wenkbrauw op

Ik haal mijn schouders op. 'Het is ook deels mijn schuld dat die foto bestaat en nu zijn ex-vriendin zo'n drama aan het schoppen is, snap ik waarom dit een goede oplossing zou kunnen zijn. En omdat Vera me dan niet nog meer gaat haten dan ze al doet.' Iedereen begint te lachen.

'Vera haat je niet,' zegt Jace hoofdschuddend.

Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Heb je al eens gezien hoe ze naar me kijkt? Ik ben absoluut niet welkom met kerst.' Ze beginnen nog harder te lachen. 'Kom op Jace, daar moet je haar wel gelijk in geven. Vera is geen fan van onbekende meisjes die haar plannen door de war gooien,' voegt Vincent daaraan toe.

Jace houdt zijn handen omhoog ter overgave. 'Ik heb het geprobeerd. Ze is wel mijn manager hè jongens.'

Ik neem een slok van mijn drinken en leun tegen de kussens op de bank aan. Ik blijf stil en luister naar de gesprekken van de anderen in de ruimte.

Als iemand vanochtend tegen me had gezegd dat ik nu in dezelfde kamer zou zitten als Jace Wavers, Brooklyn, Vincent, Alyss en Noah, acteurs die allemaal al in grote films hebben gespeeld, had ik diegene keihard uitgelachen. En als diegene me dan ook nog wijs had proberen te maken dat ik de komende tijd Jace's vriendin zou spelen, had ik gevraagd hoeveel glaasjes hij op had gehad. Ik bedoel, wie zou dat soort dingen uitkramen als hij nuchter is?

Mijn broekzak trilt en als ik mijn telefoon eruit vis, heb ik een berichtje van Emily.

Emily: hoe is het met mijn favoriete beste vriendin?

Ik glimlach en typ snel een antwoord terug.

Olivia: je enige best vriendin zal je bedoelen? En het gaat prima. Ik zit in een kleedkamer met alle acteurs.

Emily: ik ga serieus overwegen om te solliciteren bij dat café van jou. Dit soort dingen gebeuren echt nooit op kantoor. Misschien kun je ze een hint geven als ze nog een andere locatie in de stad zoeken ;)

Olivia: ik zal mijn best doen :)

Ik voel iemand naar me kijken en als ik op kijk van mijn scherm, draait Alyss snel haar hoofd weg. Ik frons mijn wenkbrauwen, maar richt me dan weer op het scherm. Emily heeft gereageerd.

Emily: hoe zijn ze? Een beetje gewoon?

Olivia: ze zijn echt heel aardig allemaal. En ze gedragen zich absoluut niet verwend. Het zijn gewoon mensen.

Emily: die veel meer verdienen dan jij en ik, en die wereldberoemd zijn.

Olivia: dus? Dan zijn ze nog steeds mensen hoor :P
Maar volgens mij vindt Alyss me niet aardig, ze zegt bijna niks tegen me en kijkt me steeds vreemd aan.

Emily: wie vind jou nou niet aardig? Niet teveel van aantrekken, het zal heus wel meevallen. Ik moet gaan, Kyle en ik gaan een film kijken.

Olivia: wat? Heb je een vervanger voor me gevonden? Ik zit maar één avond vast hoor!

Emily: Kyle moet nog opgevoed worden, hij heeft zojuist bekend dat hij nog nooit Love Actually heeft gezien.. zodra je de mijlpaal van drie jaar hebt gehaald in een relatie komen alle geheimen boven water..

Olivia: oké, maar volgende week ben ik er weer! Veel plezier :)

Ik check nog even de tijd en stop dan mijn telefoon terug in mijn broekzak. Ik pak mijn glas van tafel en drink snel het laatste beetje bier op, dan sta ik op. 'Ik ga even kijken waar Clint hulp bij nodig had. Wilt iemand nog wat drinken?' Iedereen geeft zijn of haar bestelling door en dan loop ik met de lege glazen terug richting de bar.

•••••

Hey!

Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden, laat het me even weten!

En wat vinden jullie van het boek tot nu toe? :)

Vergeet niet mijn andere boeken te lezen! 😊

Hope you enjoyed!❤

Totsnel,
XLuca