Forever Kiss

Chapter 9 "Bestfriend"

Chapter 9 “Bestfriend”

<Lalaine’s POV>

“Laine!!”

Ay butiki, baboy ka pa! nakakagu---- “Marie!! Ikaw pala yan. Namiss kita!”  si Marie pala, nakakaloka talaga itong si Marie oh, kung makasigaw wagas eh. Nakakamis talaga tong si bestfriend.

“kamusta ka na? buti naman at nagkita na tayo” sabi ni Marie

“oo nga eh, conflict kasi sched natin eh. Ayos lang ako, heto masaya kasi nagkita na tayo ulit!!”

“ako din Laine! Buti nalang talaga at College week ngayon”

Oo nga pala, college week na namin ngayon, isang linggong walang klase sa kursong Accountancy. Puro contest at activities lang ang gagawin, enjoy enjoy muna.

“kaya nga eh. Tara punta tayo sa court kwentuhan tayo dun”

“sige tara!”

Habang naglalakad kami ay nagsimula na kaming magkwentuhan ni Marie, puro tawanan ang pinaggagawa namin hanggang sa makarating na kami sa court ay ganun pa din ang pinagagawa namin. Grabe lang ha? Sobrang namiss namin ang isa’t isa, ang dami dami na namin kaagad na napagkwentuhan. Pero biglang napahinto ang tawanan namin nung nagseryoso si Marie.

“oi Laine. Magsabi ka nga ng totoo.”

“anung totoo?”

“anu ng status niyo ni Ryan ha?”

“kami? Ni Ryan? Ha?”

“aysus! Kunyari pa tong si Laine, pag may mga nakakakita sa inyo na classmate natin dati, ang balita sa akin sobrang sweet niyo daw. So? Ang ibig sabihin, kayo na?”

Wow ah? Ang init! Mainit lang ba talaga? O ang init nung topic? O baka nasa hot seat talaga ako, as in literal.

“ha? Grabe ha? Makaconclude wagas? Hindi noh.” haay, makainom nga muna ng tubig, buti may baon ako, ang init kasi talaga eh.

“sus indenial king and queen. Umamin na kasi kayo. After ng kiss niyo nung huling inuman ng section natin eh, impossibleng hindi nasundan yun? Anu? Ayiee. hahaha”

“eeeekk--!! Pwe!” pagkasabi niya nun ay nabulunan ako at naibuga ko yung tubig na iniinom ko.

“oi Laine, ayos ka lang?”

“oo ayos lang ako, grabe ang sakit sa lalamunan ha?”

“so, nabulunan ka, ibig sabihin??? Hmm??”

Adik talaga tong bestfriend ko oh, ang galing talaga ng pakiramdam.

“marie naman, pwede bang wag naman ganyan ang pinag-uusapan natin, next topic na”

“so? Naulit nga? Ayaw mong pag-usapan eh, umiiwas ka sa topic. Ilang beses ng naulit? Isa? Dalawa? O baka tatlo na? o madami ng beses? Ha?”

Wala na akong nagawa, um-OO na ko sa mga tanung ni Marie at sinabi kong dalawang beses na naulit yung pagkikiss namin.

“what? Dalawa?!” gulat na sabi ni Marie

“oo dalawa.”

A/N: Oo, dalawa nga, hindi kayo nagkakamali ng nababasa. Dalawang beses nang naulit yung kiss nila. Ganito kasi iyon. (lalaine’s POV pa din).

__Flashback__

“thank you. Hmm. Ang bango.”

“nagustuhan mo ba?” tanung sa akin ni Ry

“oo naman, sino ba naman hindi magkakagusto pag binigyan ka ng Rose.”

Ang ganda talaga ng bulaklak. Tuwang tuwa akong pinagmamasdan eto. Hanggang sa napanisin kong nakatitig pala sa akin si Ryan. Ningitian ko lang siya and siya din....

“ahm Ryan, thank you ha?” then I kiss his cheeks.

He smiled at me “welcome.” He said. Then he leans towards me, I thought he will also kiss me at my cheek, but it didn’t happen, instead....his lips are on my lips again. Matagal na na-stop yung labi niya sa labi ko. Nakaramdam ako ng kakaiba sa puso ko. I don’t know pero hindi nagfufunction ang utak ko sa tuwing ang mga labi ko ay nasa labi niya. Kusang gumalaw ang arms ko, nabitawan ko ung rose na bigay niya and I put my arms into his neck. And I start to move my lips. He did the same thing too. Binalik ko lang yung mga halik na binibigay niya sa akin. And again, we kiss vey passionately. Ang saya ko, sobrang saya. After we did that, hindi kami nagkailangan, nagkatinginan lang kami at nagyakapan, naputol lang ang eksena namin nung tawagin si Ryan ng daddy nya at pinapasok na kami sa loob ng bahay nila.

__End of Flashback__

“wow, Laine ha? Grabe. Nangyari yun? Ang sweet!!”

“sweet ka diyan? Adik lang?”

“totoo naman eh. So anu ung pangalawa?”

“pangalawa? Ahh. Nung last week lang, dahil dun sa quiz namin, nadepress ako ng sobra nun at ayun nga.” (A/N: basta alam niyo na yung pangalawa yung sa depression niya sa quiz, ganun na ganun yung pagkakaexplain ni Lalaine kay Marie.)

“uhhh.. ang sweet talaga ni Rya--”

..If there were no words

No way to speak

I would still hear you

If there were no tears

No way to feel inside

I'd still feel for you

And even if the sun refused to shine

Even if romance ran out of rhyme

You would still have my heart until the end of time

You're all I need, my love, my Valentine..

“ay wait lang Marie may tumatawag---oh, si Ryan pala”

“speaking. :)” sabi ni Marie na kinikilig

Kausap si Ryan sa phone:

“bakit?” angas eh noh?

“tapos na kayo?” sabi ni Ryan sa kabilang linya. Alam niya kasing magkikita kami ni Marie.

“hindi pa eh, madami pa kaming pag-kukuwentuhan, namiss kasi namin isa’t isa eh”

“sige, text mo nalang ako pag tapos na kayo ha? Susunduin kita. Hindi pa din naman kami tapos nitong mga kumpare ko eh”

“haha. Kumpare talaga ha? sige sige, tetext na lang kita. Enjoy ka lang din diyan”

“sige, tuloy niyo na pag-uusap niyo. bye”

“bye-bye :)”

And he hang up.

“wuiii..Laine ah? Yan ang indenial King and Queen, ayaw pa kasing umamin”

“eh? Ano bang aaminin namin kasi? Eh hindi naman kasi kami.”

“so? Hindi pa pala kayo ang tawag sa lagay na yan? May kiss na ngang nangayayri eh, take note, dalawang beses pang nangyari. Tapos ganyan pa, sobrang concern sa isa’t isa. Di ba para na sa mga pang syota yang gingawa niyo? Umamin na kasi. hahahaha”

“adik lang Marie? Kaw talaga.”

At ayun nga, naubusan na ako ng sasabihin sa kanya, buti na lang at biglang dumaan yung dati naming classmates, lalo kaming umingay at madaming napagkwentuhan, at ayun nawala din yung topic namin knina ni Marie. Save by the bell. Woo.