Chapter 27 “pagpanggap na totoo”
<Lalaine/ Racquel’s POV>
“pwede bang, ikaw na lang si Lalaine?”
O_O HHHHHAAAAAA??? Anu daw? Sandali. Loading pa utak ko. Sandali lang. 85%.....90%....100% okay! Response!
“a-anung ibig mong sabihin?”
“s-sorry. Hindi ko na dapat sinabi iyon. Hayaan mo nalang.” Hmm. Pwede. Tamang tama ito, pwede ko itong gamitin sa plano ko.
“sige. Okay lang sa akin. Kahit kelan mo pa gusto.” Napalingon siya sa akin nun. Gulat na gulat sa sinabi ko. Pero ningitian ko lang siya at bumalik na sa panunuod.
....Uwian....
“pumayag ka ba talaga? Ha? Tama ba narinig ko?” ang kulit. Oo nga eh.
“ayaw mo? Eh di wag na.”
“hindi. Please. Wag mung bawiin.”
“okay. So ako na si Lalaine mula ngayon.” I smile at him.
“talaga? So? Can I call you....Lalaine? Or Lai?”
“hmmm. Why not. Sige. Kaso pag sa opisina, yung real name ko ang itawag mo ha?”
“oo naman.” Ngumiti siya sa akin at bigla akong niyakap. Niyakap ko din siya. Ngayon magpapanggap ako na ibang tao which is ako naman talaga.
Bumitaw na siya. “ahm. Lalaine?” wow. So talagang game na ah.
“hmm?” he is just looking at me. or should I say staring at me? And then what happens next is........he kiss me. Yung halik na matagal ko nang hindi nararamdaman. Hetong heto pa din siya humalik, walang pagbabago. He moves his lips, and of course bilang Lalaine, ganun din ginawa ko. Binalik ko din ang mga halik niya. Nilagay ko ang kamay ko around his neck. And we kiss passionately.
*****
Nasa sasakyan na kami. Pauwi.
“ahm, Lalaine?”
“Hmm?”
“thank you.”
“for what?”
“na bumalik ka.” 0.0 anu daw ulit? Wait. Buffering 90%...95%...100% ahhh. Okay. Nagpapasalamat siya kay Racquel. Kasi nagpanggap akong Lalaine.
“wala iyon. Ikaw talaga.” Iyan lang nasabi ko. Ewan! Hindi ko alam sasabiihin eh.
“ahhm..”
“hmm?”
“anu kasi..ahmm.”
“ay? Ganyan ka ng ganyan? Anu na nga kasi?”
“pwede bang doon ka nalang sa unit ko magpalipas ng gabi?” Ahh. Yun lang ba, ok--- anu? O_O woah! “ayy, sorry. Masyado na akong padalos-dalos. Hayaan mo na lang, isipin mo na lang na wala akong sinabi.” Hmmm. Sige ba, sumangsang-ayon talaga sa plano ko ito. Good! Good!
“sige ba? Medyo mapapalayo pa kasi tayo pag hinatid mo pa ako sa condo ko eh.”
Pagdating namin sa unit niya.
“sandali lang ha? Magshoshower lang ako.”
“okay.” Nagmasid masid nalang din ako sa unit niya. Simple lang naman ang mga nakalagay dito sa sala. Sinunod ko namang tignan ay ang kwarto niya. Pagkapasok ko ay nagulat ako sa bumungad sa akin.
Yung picture naming dalawa nung college, andun sa side table. Hahawakan ko sana nang bigla siyang pumasok.
“yan si Lalaine, kamukhang kamukha mo di ba?” paglingon ko. Shoccccckkkkksssss! Topless! Nakatwalya lang siya. Napatalikod ako kagad.
BINABASA MO ANG
Forever Kiss
Teen FictionThis is not a typical love story. Maybe for others. Pero nagsimula ang lovestory nila sa isang pangyayari na dapat ay sa dulo nagaganap. magulo ba? hehehe. Ating subaybayan ang mga mangyayari sa kanila. Ito ay istorya nina Lalaine at Ryan, sila ay t...
