My dilemma

Hoofdstuk 21

'Opstaan!' ik schrik wakker en ik zie dat Natasha voor me staat. Ik zucht en ik kijk naar mijn telefoon. Ik kon nog een kwartiertje door slapen. 'Serieus?' zeg ik boos. 'Ik wou hier aankleden, vind je vast niet erg toch?' zegt ze. Ik sta op en ik ga meteen onder de douch. Ik doe mijn haar in een hoge knot en ik was alleen mijn lichaam. Als ik klaar ben dan zie ik Natasha met vol bewondering naar iets kijken. 'Wat is er' vraag ik bezorgd. 'Jouw jurk, is prachtig!' zegt ze met grote ogen. 'Dankjewel.' grinnik ik.

Ik doe een t-shirt aan en een spijkerbroek en ik ga voor mijn spiegel zitten. 'Stijlen, krullen of kapsel?' vraag ik aan Natasha. 'Doe slagen in je haar.' ik knik en ik begin met mijn kapsel. Als ik klaar ben doe ik mijn make-up snel. Ik doe alleen eyeliner, mascara. Mijn huid is glad, en er is geen puistje te bekennen. Dus ik heb geen foundation nodig. Ik help Natasha met haar kapsel en dan doe ik mijn kleren aan. Ik kijk naar de klok en ik zie dat het al 7 uur is, we zijn gewoon 2 uurtjes bezig geweest. Ik pak mijn sieraden, geen ketting anders wordt het druk. Ik pak mijn tasje en ik doe er alles in. Mijn telefoon, sleutels, portomonne(je weet maar nooit) en mijn make-up. Ik doe mijn hakken aan, als ik naar de spiegel wil lopen dan pakt Natasha me bij mijn arm. 'wauw.' zegt ze lachend. 'Je bent prachtig.' zegt ze. Ik word langzaam rood en ik bekijk Natasha van top tot teen. Ze heeft haar haar in een hoge staart gezet, en het is stijl. Ze heeft een zalm kleurige jurkje aan. Ze ziet er pas prachtig uit. 'Jeetje Natasha, heb je jezelf niet gezien?' zeg ik serieus. Ze lacht en ze geeft me een por. Ik geef haar een glimlach en ik bekijk me in de spiegel. Tevreden loop ik van de spiegel weg en ik ruim mijn kamer op. Als we klaar zijn loop ik naar beneden met Natasha. 'Kunnen we?' vraag ik. 'Jup.' zeg ik met de 'P' te poppen. Ik pak de cadeautje van Jayson en we lopen naar haar auto. Ik sta in en als ze begint te rijden en we er bijna zijn krijg ik een raar gevoel in mijn onderbuik... Ik ben nerveus!

Als we er aan komen hoor ik een hard muziek, hij heeft vast een dj gehuurd. Natasha parkeert de auto en we lopen naar binnen. Jayson zei dat het feestje in zijn tuin gehouden wordt, dus we lopen langs het huis naar de tuin. Er is een soort ingang gemaakt met balonnen. Als we er door heen lopen dan staan er 2 grote mannen met een pak. Eentje heeft een lijstje en hij kijkt ons doordringend aan.'Naam?' zegt hij. 'Emily Campbell, en Natasha Lavos.' zeg ik. Hij kijkt door het lijstje en hij knikt. 'Je mag naar binnen.' zegt hij. Hij gaat een stap opzij waardoor ik verder kan lopen. Dan zie ik hoe de tuin is versiert met lichtjes. Ik zie een dans vloer waar mensen los gaan, overall is er wel wat te doen. Ik zie Jayson met iemand praten en ik check hem van top tot teen. Hij ziet er echt leuk uit, zoals altijd...

Ik loop naar hem toe en ik tik op zijn rug. Hij draait om en er groeit een grote strallende glimlach op zijn gezicht. 'Je bent gekomen... En je ziet er geweldig uit.' zegt hij. Hij wordt langzaam rood en ik voel dat ik ook helemaal gloei. 'Dankjewel, jij ook.' zeg ik lief. Ik geef hem een cadeau en hij kijkt me raar aan. 'Waarom? Dat hoefde helemaal niet gekkie.' zegt hij lachend. 'Pak het aan.' zeg ik. 'Emily...' hij zucht en ik kijk hem doordringend aan.

'Ik heb hem al gekocht, dus pak het aan.' zeg ik. Hij pakt het en hij kijkt me met twinkelende ogen aan. 'Doe open.' zeg ik lachend. Hij doet de doosje open en met grote ogen kijkt hij naar de horloge. 'Wauw dit is...' hij stopt met praten en hij kijkt me aan. 'Wauw ik weet echt niet hoe ik je moet bedanken. Dit is prachtig.' zegt hij nog steeds verbaasd. 'Geloof me, ik ben al dankbaar dat je mijn leven hebt gered..Paar keertjes.' ik geef hem een glimlach en opeens buigt hij naar voren en hij geeft me een kusje op mijn wang. 'Bedankt.' zegt hij dicht bij mijn oor. Ik word langzaam rood en ik kijk snel weg zodat hij het niet ziet. Ik kijk naar Natasha die me met een glimlach geeft dat betekend: 'He likes you.' ik rol met mijn ogen en ik kijk weer naar Jayson. Hij heeft de horloge aan gedaan en ik leg mijn hand op zijn schouder. 'Gefeliciteerd.' zeg ik. Natasha komt dichter bij staa, ze feliciteert hem en ze geeft hem haar cadeau. Ik kijk om me heen, ik draai me weer om en ik zie Natasha nogsteeds praten met Jayson. Ik rol met mijn ogen en ongeduldig blijf ik wachten. Ze komt eindelijk naar me toe lopen en ik zucht. 'Wauw chagerijn.' zegt ze. 'Duurde wel lang.' snauw ik. 'Rustig hoor, ik pak je man heus niet af.' zegt ze. Wanneer ze zei 'je man' maakte mijn maag een twist. Ik voel alweer die verdomde vlinders, jeetje ik ben echt vreselijk hopeloos verliefd.