My dilemma

Hoofdstuk 4

De jongen staat te praten met de directeur en hij geeft me een knipoog. Ik voel mezelf rood worden en ik loop door. 'Ah Emily, jou heb ik even nodig!' zegt Directeur Swan. Ik loop naar hem toe en ik probeer geen oog contact te maken met de jongen. 'Zou je Adrean misschien een rondleiding willen geven?' vraagt hij. 'Na.Natuurlijk.' stotter ik. Hij loopt weg en in sta alleen met Adrean (de nieuwe jongen.) Ik steek mijn hand uit en ik glimlach zwakjes. 'Ik heet Emily, weet je volgens mij inmiddels al.' Zeg ik. 'Ik heet Adrean wat je ook gehoord hebt.' Wanneer hij lacht zie ik 1 kuiltje tevoorschijn komen in zijn rechter wang. Zo cute omg! Maar Jayson heeft er twee.

Wtf

Waarom denk ik aan Jayson?

Emily shut up!

Ik zie een wevende hand voor mijn ogen en ik schrik op. 'Aarde aan Emily.' zegt hij. 'Sorry ik was uh..In gedachtes verzonken.' zeg ik verlegen. 'Had ik wel gemerkt.' lacht hij. Fijn, hij heeft zeker de indruk dat ik een mislukte walvis ofso ben. 'Ik laat je alles even zien.' zeg ik. Ik loop naar de aula met Adrean achter me aan. Als ik de aula binnen kom zie ik meteen de poederdoosjes zitten, ik rol met mijn ogen en ik zie hoe ze kwijlen om Adrean. 'Dit is de aula.' zeg ik droog. Emily waar ben je mee bezig? Ik zie dat Adrean knikt, als ik met hem de aula wil uitlopen komen de poederdoosjes opeens naar ons toe lopen. Nouja 'ons' Adrean bedoel ik.

'Hallo, en wie ben jij?' vraagt Chloe met een flirterige toon. Ze knippert extra snel met haar ogen en ze gaat op een positie staan alsof ze met je in bed wilt. Adrean kijkt me met een hulpelose blik aan en ik grinnik. 'Wat lach je?' vraagt Chloe op een krengerige toon. 'Om jou gedrag, mislukte barbiepop.' sis ik terug. 'Ik moet gaan dames.' zegt Adrean. Hij trekt me opeens mee naar de gang en ik zou liegen als ik zeg dat zijn aanraking me niets deed. 'Waar was dat voor?' vraag ik chagerijnig. Ik wrijf over mijn pols waar Adrean me vast heeft gehouden. 'Sorry.' Zucht hij. Ik kijk in zijn ogen en het lijkt alsof ik erin verdrink. Zijn ogen zijn blauw, hij heeft een getinte huid en heeft bruin haar. Wauw hij is hot, maar Jayson is knapper.

Emily met je mislukte gekrompen hersens, hou op!

Ik laat hem alle lokalen en plaatsen zien en opeens gaat de bel. Wauw ik heb 1 uur gedaan om hem alles te laten zien but oke. We lopen samen naar de aula en ik voel opeens ogen die op ons gericht zijn en ik zie meisjes die met open mond kijken naar Adrean. 'Ik voel me ongemakkelijk.' fluistert hij in mijn oor. 'Je went er wel aan, maar word geen arrogante kwal van al deze aandacht.' fluister ik terug. 'Nee dat nooit.' zegt hij lachend.

'Hallo prinses.' hoor ik achter me, het is de stem die ik al te goed ken en ik echt van walg. Ja je raad het al...Jayson. Ik blijf voor me kijken, want misschien heeft hij het niet eens tegen mij. Ik ga zitten met Adrean aan een tafel. 'Ik heb het tegen jou Campbell.' zegt Jayson. Ik negeer hem nog steeds. 'Emily!' zegt hij. Ik draai om en ik geef hem een neppe glimlach. 'Ja?' zeg ik. Ik hoor Adrean grinikken en ik moet vanzelf mee lachen. 'Negeren he?' zegt Jayson met een opgetrokken wenkbrauw. Ik rol met mijn ogen en ik draai me weer om. Ik pak mijn lunch en Jayson gaat opeens aan de tafel zitten met zijn vrienden en ik kijk hem met gefronsde wenkbrauwen aan. 'Kun je nergens anders zitten?' Sis ik. Jayson negeert me en hij kijkt Adrean aan. 'Heb ik iets van je aan maat?' vraagt Adrean met een emotieloze toon. 'Jij bent die nieuwe, uhm Adrean toch?' zegt Jayson. 'Klopt.' zegt Adrean droog. 'Je hebt je ingeschreven voor de rugby team. 'Ja, jij bent de aanvoerder toch?' vraagt Adrean. Ik luister naar het gesprek tussen Adrean en Jayson en ik merk dat die twee elkaar mogen. Rotzooi!

'Dus ik zie je bij geschiedenis prinses.' hij geeft me een knipoog en ik voel mijn maag helemaal draaien. 'Prinses?Serieus?' Zeg ik met een sarcastische toon. Hij lacht amusserend omdat hij weet dat ik niet van koosnaampjes hou en deze al zeker niet! Ze lopen weg en ik kijk Adrean aan. 'Rugby?' zeg ik lachend. 'Ja, ik rugby al sinds ik klein was.' zegt hij. Hij neemt een hapje van zijn broodje en ik blijf hem aan kijken en ik merk niet eens dat ik staar. 'Weetje neem een foto van me, kan je me lang en altijd als je wilt aanstaren.' zegt hij arrogant. 'Serieus?' zeg ik droog. Hij grinnikt en ik lach mee. Ik kijk naar de ingang van de aula en ik zie een man staan. Ik kan half van zijn ogen zien want hij heeft een capichon op. Hij lacht geheimzinning naar me, en ik voel mezelf trillen. Ik voel een hand op een schouder en ik zie dat Adrean me bezorgt aankijkt. 'Je trilt helemaal, wat is er?' vraagt hij. Ik kijk weer naar de ingang van de aula en ik zie de man er niet meer staan. 'E...Er..Er is niks.' stotter ik. Ik hoor de bel.

Yes saved by the bell

Ik sta op en ik zwaai naar Adrean en ik loop haastig naar mijn kluisje. Ik voel mijn telefoon trillen en ik haal hem uit mijn zak en ik zie een smsje van een onbekend nummer.

Sorry dat ik je liet trillen snoesje, maar maak je maar gereed voor wat er komt.

_______

Spannend? Hihi en trouwens wat vinden jullie van Adrean? Hij ziet er trouwens uit als Sean O'Donnell.

Emily ziet eruit als Danielle Campbell en Jayson als Jake Miller en Natasha als Jasmine Villegas.

Ik haat het om dit te vragen, maar please vote&comment?

Ik update zo snel mogelijk weer!

Groetjes x