My dilemma

Hoofdstuk 23

Emily pov

'We gaan nu naar het winkelcentrum.' zeg ik tegen Chris. Ik trek Jayson mee en ik pak mijn schoudertas waar mijn spullen in zitten. We lopen naar zijn auto en ik stap in. Als Jayson begint te rijden schraap ik mijn keel en Jayson kijkt me verwarrend aan. 'Is er wat?' vraagt hij. 'Nee nee niks.' lieg ik. Twee keer, TWEE KEER! Werden we verstoord toen we bijna elkaar zoende en het voelt erg akward nu. 'Heey Em.' zegt Jayson.'Hmm.' zeg ik terwijl ik uit het raam kijk. 'Heb je wat te doen vanavond?' vraagt hij. Mijn hart maakt een sprongetje, vraagt hij me nou op een date? 'Als date.' gaat hij verder. Wauw het lijkt alsof hij mijn gedachts kan lezen. Ik voel mijn hart tekeer gaan en ik slik de brok in mijn keel in. 'Wat gaan we doen?' vraag ik. 'Dus het is een ja?' hij kijkt me aan en ik zie een grijns op zijn gezicht. Ik zucht en ik glimlach weer. 'Het is een ja.' zeg ik. 'Wat gaan we doen?' vraag ik nieuwsgierig. 'Het is een verassing.' zegt hij met een sneaky glimlach. 'Ik haat verassingen en dat weet je.' zeg ik geirriteerd. 'Pech.' zegt hij lachend. Ik sneuf mijn neus en ik kijk weer naar buiten.

We zijn eindelijk bij het winkelcentrum, als Jayson heeft geparkeerd dan stap ik uit. 'Waar gaan we eerst heen?' vraag ik. 'Starbucks.' zegt hij glimlachend. Ik knik en ik ga naast Jayson lopen. Opeens pakt hij mijn hand, een rilling loopt over mijn rug. Wanneer mijn vingers zijn vastgeklemd in zijn hand krijg ik tintelingen zelfs in mijn hand. Hij kijkt me aan en ik glimlach. Hij glimlacht terug en we lopen naar de starbucks. We gaan zitten bij een tafeltje naast het raam, Jayson gaat tegenover me zitten een zucht verlaat me mond. 'We moeten nog in de rij staan.' zeg ik. 'Ik heb mijn connecties.' zegt hij. Ik kijk hem verbaasd aan en hij knipoogt. Hij staat op en ik volg Jayson met mijn ogen waar hij naar toe loopt. Hij loopt naar een jongen ze praten even en de jongen knikt. Jayson komt naast me zitten en de jongen waarmee hij praatte komt naar ons toe lopen. 'Wat is jullie bestelling?' zegt hij. Hij pakt een kladblok en een pen en hij kijkt me aan. 'Uhm sinds wanneer.' 'Ik wil zoals gewoonlijks, en Emily wat wil jij?' onderbreekt Jayson me. Ik kijk hem verbaasd aan en dan kijk ik weer naar de jongen. 'Doe maar voor mij hot chocolate classic, een brownie en een koffiebroodje.' Hij schrijft alles op en hij knikt. 'Komt er snel aan.' zegt hij. Als hij weg loopt dan kijk ik Jayson aan. 'Oke sinds wanneer komen ze naar je tafel toe om je bestelling te vragen?' vraag ik nieuwsgierig. 'Nou ik kom hier vaak en ik ken bijna iedereen die hier werkt. Zelfs de baas, nouja diegene die deze starbucks runt ken ik.' er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. Hij is zo mooi, zijn lach, zijn ogen. Uggh wat doet hij met me.

Als ik de brownie in mijn mond prop dan kijkt Jayson me verbaasd aan en hij lacht. 'Wat is er?' zeg ik met mijn mond vol. 'Ik heb nog nooit een meisje zo zien eten.' zegt hij lachend. 'Nou ik ben niet zoals de andere meisjes.' zeg ik arrogant. ik slik mijn brownie in en ik geef Jayson een knipoog. 'Ik ga betalen.' zegt hij. Ik knik en ik drink mijn chocolade melk leeg. Ik kijk om me heen en ik zie een jongen naar me kijken. Hij kijkt gelijk om, weard? 

Ik sta op en ik pak mijn tasje en ik wacht op Jayson als hij terug komt van de rij. Ik wriemel aan mijn armbandje en met mijn voet tikkend op de grond wacht ik geduldig. Jayson komt naar me toe lopen en hij legt zijn arm om mij heen en glimlachend lopen we de starbucks uit. 'Waar gaan we heen prinses?' vraagt hij. 'Noem me geen prinses.' snauw ik. Als hij prinses zegt dan laat het me denken aan de tijd toen we elkaar totaaaaaaaal niet mogen. 'Is goed prinses.' zegt hij. Ik grom en hij grinnikt. 'Ik heb geen zin om te winkelen.' zeg ik als we beginnen te lopen. 'Wat gaan we doen dan?' Jayson haalt zijn arm bij me weg, het voelde fijn maar nu hij zijn arm weg heeft gehaald voel ik een koude rilling over me heen lopen. Okal hij 10 cm van me verwijderd is. Ik hoor mijn telefoon rinkelen en ik kijk naar mijn scherm wie er belt: Mijn moeder. Ik neem op en ik wacht tot dat ik iets hoor. 'Hallo?' zeg ik. 'Hey lieverd met je moeder, wil je alsjeblieft naar huis komen? Ik ga straks even naar een vergadering en ik heb liever dat je thuis bent.' zegt ze. Ik zucht en ik knik. 'Is goed, ik kom eraan doei.' zeg ik. Ik hang op en ik kijk Jayson met een teleurstellende blik aan. 'Ik moet gaan.' zeg ik. Wanneer Jayson iets wilt zeggen, dan gaat zijn telefoon af. Hij neemt op en tijdens het gesprek hoor ik hem alleen maar knikken en ja zeggen. Als hij ophangt  verlaat er een diepe zucht uit zijn mond en hij kijkt me ook met een  teleurstellende blik aan. 'Ik moet naar Harold.' zegt hij. Ik geef hem een kusje op zijn wang en ik zie dat zijn wangen rood kleuren. 'Bedankt, echt.' zeg ik. Hij glimlacht en hij pakt mijn hand vast.