My dilemma

Epiloog

6 jaar later...

Jayson pov.

Ik wacht geduldig wanneer de stoplicht groen wordt en zie een klein jongetje rennen. 'Wow wow wow waar ga jij heen knulletje?' ik heb hem gelukkig snel tegengehouden want de chauffeurs hier in New York zijn net beesten. 'Drew Drew!' wordt er geroepen. Er rent een jonge vrouw naar de jongetje en knielt bezorgt naast hem neer. 'Doe dit nooit meer!' zegt ze tegen de jongen die blijkbaar Drew heet. Ze kijkt op en ik ontmoet haar groene ogen die heel goed ken. 'Emily Campbell?' zeg ik . 'Jayson Henderson.' zegt ze verassend. Ze tilt Drew op en ze kijkt me lachend en gekwetst tergelijkertijd aan. 'Wat doe jij hier in New York?' 'Ik ben op bezoek bij mijn broer, en ik ga hier ook verhuizen.' Ze knikt. Ik ga met mijn hand naar Drew's haren en schudt zijn haren doorelkaar. 'En van wie is deze knul?' vraag ik. 'Zoontje van Chris.' zegt ze. 'Chris heeft een zoontje?' vraag ik lachend. 'Hij is ook getrouwd.' vult ze aan. 'Hoe heet ze?' 'Chelsea.' ik knik en zie iemand naar ons toe lopen die ik meteen herken. 'Jayson?' 'Justin?' zeg ik lachend. Ik geef hem een bro hug en schud zijn hand. 'Wauw dat was een tijdje terug, hoelang al 6 jaar?' zegt hij lachend. Ik knik en kijk naar Emily die nogsteeds met een lief glimlach naar ons toekijkt.

'Hoe gaat het nu?' vraagt Justin me. 'Goed, ik ben klaar met mijn opleiding en ga werken bij de CSI hier in New York.' 'Spannend man.' hij knikt en hij kijkt naar Emily. 'Geef Drew maar, Chris en Chelsea wachten bij de macdonalds.' hij geeft haar een kus op haar lippen en voel een steek in mijn hart. Ja het klinkt raar, ik ben blijkbaar jaloers op mijn ex van 6 jaar geleden die ik achter heb gelaten en zo te zien is Justin haar vriendje. Verloofde of wat dan ook..

'Hey uhm, zullen we iets drinken? Als je wilt dan.' ze kijkt me met samengeknepen ogen aan en lacht. 'Is goed.' Ik pak een papiertje en een pen uit mijn jas zak en geef het aan Emily. 'Bel je wanneer je kan.' ze knikt, ik weet niet of ik haar een knuffel moet geven of hoe ik uberhaupt haar gedag moet zeggen dus steek mijn hand op en loop weg.

Emily pov

Het is raar en onverwachts dat ik Jayson in New York zie, ergens waar ik hem nooit zou zien. Ik kreeg een raar gevoel toen ik in zijn ogen keek, diezelfde ogen waar ik altijd naar kijkte en naar verlangde om naar te kijken wanneer ik niet bij hem was. Ik zit al in het hotel, een half uur lang naar het briefje te staren die hij me heeft gegeven. Ik zucht en pak mijn telefoon in en typ zijn nummer in. Wanneer hij op neemt gaat mijn hart razend te keer en krijg het benauwd. 'Hallo met Jayson.' hoor ik zijn stem aan de andere kant van de lijn. 'Hallo met Emily.' mijn stem slaat over en sla mezelf op mijn voorhoofd. Ik kan nu al wedden dat hij aan het lachen is. 'Hey uhm, zullen we afspreken over een kwartiertje bij een café, ik sms je het adres wel.' zeg ik. 'Is goed, dan zie ik je over een kwartier.' Ik hang op en wrijf over mijn hoofd en besef nu pas wat ik gedaan heb. Ik kan het niet terug draaien dus ik moet wel. Ik maak mezelf klaar en pak een taxi die me brengt naar de café.

Ik krijg onderweg een sms van Natasha die vraagt wanneer ik terug kom, ooh dit heb ik jullie niet verteld. Natasha en Adrean hebben een relatie. Ja het was een behoorlijke verassing, maar ik ben blij voor ze. Ze wonen nu samen, mijn moeder heeft een nieuwe vriend en het is een schat van een man. Ik ben blij dat ze eindelijk iemand gevonden heeft en gelukkig is.

Ik betaal de taxi chauffeur en loop de café binnen en ga zitten in het hoekje naast het raam. Ik bestel wat en wacht geduldig op Jayson.

Ik hoor het belletje rinkelen die naast de deur hangt en zie Jayson naar me toe lopen. Hij groet me met een simpel 'hallo' en hangt zijn jas om zijn stoel. Het is sneeuwt buiten en het is behoorlijk koud. 'Ik heb een koffie caffé macchiatio voor je besteld, ik hoop dat het nogsteeds je lievelings koffie is.' 'Wauw dat je dat nogsteeds weet.' zegt hij lachend. Ik word rood en grinnik. 'Sommige dingen vergeet je niet.' Hij kijkt me aan en ik glimlach zwakjes.

De serveerster brengt de koffie en mijn chocolade melk met slagroom. Ik bedank haar en neem meteen een slokje van mijn chocolademelk. Ik zie Jayson met een scheve glimlach naar me grijnzen. Diezelfde grijns waar ik op gevallen ben, dat ondeugende blik dat mijn buik liet kietelen. Het lijkt zo lang geleden, 6 jaar is niet niks.

Nogsteeds kijkt hij me lachend aan leg mijn chocolademelk op de tafel. 'Wat?' Hij buigt naar voren en gaat met zijn vinger langs mijn neus en word rood als ik merk dat ik slagroom op mijn neus had. Mijn neus tintelt door zijn aanraking. 'Dus je gaat werken bij de CSI hier in New York?' vraagt ik hem om de stilte te verbreken. 'Ja, ik ben de enigste in de familie die werkzaam is zoals bij de politie, CSI, FBI. Mensen beschermen, je weet wel dat soort dingen. Daarom wou ik het doen, ben ik niet een slaafje van mijn opa die iedereen overhaalt om een advocaat of aan familie tradities doet.' zegt hij. 'Dat had je me nog nooit verteld.' 'Klopt.' zegt hij. Ik neem een slok van mijn chocolade melk en kijk hem aan. 'En jij? Wat doe jij nu?' 'Ik studeer nu aan psychologie.' zeg ik. Hij knikt en neemt een slokje van zijn koffie. 'En je hebt blijkbaar met Justin, had ik moeten zien aankomen.' Ik kijk hem met samengeknepen ogen aan en leg mijn chocolademelk opnieuw neer.

'Had je verwacht dat ik 6 jaar lang in mijn bed zou huilen om jou? Hij heeft me opgevrolijkt, hij was een pilaar in mijn leven die me overeind heeft laten staan. Diegene die me opving toen jij weg ging. Ik ben verder gegaan met mijn leven dus ga niet zulke opmerkingen maken.' zeg ik boos. 'Ik ben blij dat je verder gegaan met je leven, ik bedoel ik had je niet moeten achterlaten..' 'Heb je toch gedaan' onderbreek ik hem.

'Het was niet makkelijk voor mij Emily.' zucht hij. 'Want ik ben niet verder gegaan met mijn leven, er is geen dag voorbij gegaan dat je niet in mijn hoofd zat. Elke kleine detail dat er om me heen gebeurde, was er iets wat me aan jou liet denken.' Ik ga achterover leunen en neem een slokje van mijn chocolade melk. Ik kijk naar hem terwijl hij graait in zijn jaszak en pakt er een envelop uit.

'Dit is een brief die ik je wilde sturen, toen ik aankwam in Londen heb ik deze brief geschreven. Ik heb er dagen aan gewerkt maar heb nooit het lef gehad om het naar je te sturen. Ik keek er bijna elke dag naar maar ik heb het nooit gedaan.' Hij geeft me de brief en ik neem het aan. 'Kijk maar naar de datum, maar als je het nogsteeds niet gelooft en denkt dat ik het heb vervalst mag je denken maar het is niet zo. ' Hij staat op en doet zijn jas aan. Hij legt geld op de tafel. Zonder na te denken sta ik automatisch op, Jayson komt voor me staan en buigt naar voren. Geshockt sta ik stijf stil, ik dacht dat hij me zou zoenen maar inplaats dat hij naar mijn lippen gaat geeft hij me een zoen op mijn wang. Ik zucht opgelucht en ga met mijn hand naar mijn wang die tintelt. Ik ga zitten en bestel nog een chocolade melk, ik maak de envelop open en begin te lezen.

Lieve Emily,

ik weet niet of ik deze brief ooit naar je zou sturen maar als ik het ooit durf wil ik je het volgende vertellen.

In het begin mochten we elkaar niet, we waren net kat en muis. Ik vond het geweldig om je boos te zien en hoe je gemene opmerkingen maakte het maakt je zo aantrekkelijk. Ik kan nog herinneren de eerste keer dat je me een klootzak noemde, ik werd er eerder naar vernoemt maar toen het uit jouw mond kwam raakte het me. Ik was altijd die Jayson de player, iemand die alleen speelde en niks serieus nam. Ik heb het gevoel dat ik bij jou voel nooit eerder gehad, het gevoel dat je liefde noemt. Dat is het gevoel dat ik altijd naar zocht, nooit heb ik het gevonden maar bij wel. Als ik wist dat ik het bij jou kon vinden, zou ik de tijd terug draaien en al mijn verloren tijd in jou steken.

Ik ben altijd een gesloten boek geweest, ik heb je nooit laten merken hoe ik me precies voelde wat voor een jongen moeilijk is. Nou niet allemaal, maar ik was een bepaalde jongen die het niet liet zien en over praatte wat je hebt gemerkt maar door deze brief wil ik me open stellen.

Dit is geen manier om je terug te krijgen, alhoewel ik het wel wil maar ik wil je duidelijk maken dat ik je niet als een speeltje zag je was veel meer dan dat. Ik wil zelfs mijn leven met je delen maar die kans heb ik verpest. Ik had je eerder moeten vertellen over dat een bodyguard en de persoon die hij hoort te beschermen geen relatie mogen maar ik wilde je zo graag. En er is 1 ding die ik je nooit heb verteld, het was geen toeval dat ik je bodyguard was maar ik heb Harold ingelicht dat ik het wou. Ik deed alsof ik niet wist dat meneer Campbell jouw vader was maar ik wist alles.

Het spijt me voor alles.

Groetjes,

Jayson.