My dilemma

Hoofdstuk 16

Het eten ziet er lekker en uitgebreid uit, ik schep mijn bord (bijna) vol. Ik eet echt heel veel, maar nu moet mijn manieren laten zien en met een mes en een vork eten... Doe ik nooit maar goed. Ik neem een hap van het eten, het is verukkelijk! Ik besef dat ik niet veel op mijn bord heb, dus ik geniet er maar van. Ik probeer oog contact te vermeiden met Jayson en Drew maar helaas met geen succes. Onze blikken kruisen elkaar en ik voel mijn vaders ogen prikken. Sinds mijn eerste vriendje, is hij bang dat mijn hart alweer wordt gebroken. Omdat die eikel (sorry voor het taalgebruik) vreemd is gegaan, we hadden 1 jaar en ik ben erachter gekomen dat hij in dat hele jaar vreemd is gegaan met een meisje. Sinds dien heb ik geen vriendjes gehad, en ben ik niet meer verliefd geweest. Ik vertouw geen jongens meer, maar Jayson de grote player die juist harten breekt, met zijn grote ego, een geheim agent als zijn geheim. Hij moet persee de persoon zijn op wie IK verliefd moet zijn. 'Dus Drew, jij bent ook een geheim agent, je ouders vertelde dat je naar Noorwegen bent gegaan om de princes te beschermen bij iets.' zegt mijn moeder. 'Ja klopt, door deze missie heb ik een hogere rang behaald.' zegt Drew. Ik rol met mijn ogen en ik eet mijn eten verder op. 'Jayson zou gaan, maar Drew heeft ons laten inzien dat hij beter moest gaan.' zegt Stacey tegen mijn ouders. De nieuwsgierigheid overviel mij en ik stopte met eten en luisterde het gesprek. 'Ja mijn kleine broertje is nog te jong voor de grote wereld.' zegt Drew en hij kijkt me met een amusserende glimlach aan. Ik zie dat Drew's gezicht veranderde en zijn pijn probeerd in te houden, Jayson heeft hem vast geschopt . Dat was te verwachten. 'Dus jij hebt zijn kans afgepakt om een hogere rang te krijgen bij het geheime dienst waar jullie werken?' vraag ik aan Drew. Jayson kijkt me aan, ik kijk hem aan en snel rollen mijn ogen naar Drew die met een volle mond zit. 'Emily!' sist mijn moeder in mijn oor. Drew slikt zijn eten door en hij kijkt me lachend aan. 'Hij gaat na mij als...' 'Dus zijn jullie klaar? Zal ik het dessert halen?' onderbreekt Jayson Drew. Ik wil horen wat Drew te zeggen heeft maar snel boeit het me al niet meer. Ik word heel erg boos over dingen dat oneerlijk zijn en dan kan ik pissed worden! Maar ik laat het.

Ik loop met iedereen naar de woonkamer. Ik ga zitten en ik zie dat Jayson met een dienblad aan komt met chic lange glazen met ijs erin. Er zitten lagen fruit erin, het ziet er verukkelijk uit. Jayson gaat langs iedereen en ik ben de laatste. Hij pakt het laatste glas en legt de dienblad op de tafel en hij gaat naast me zitten. Ik kijk Jayson met een verbaasd blik aan en ik pruil mijn lip en zet mijn liefste puppyogen aan. Hij schiet in de lach en ik geef hem een dodelijke blik. 'Jayson waar zijn je manieren?' zegt zijn moeder boos. 'Het was een grapje.' zegt hij lachend. Hij geeft het glas aan mij en hij buigt naar mijn oor. 'Alsjeblieft prinsess.' zegt hij zacht. 'Dankjewel kl**tzak.' zeg ik zacht bij zijn oor. Ik glimlach gemeen, als ik wil beginnen met het ijsje te eten besef ik dat ik geen lepel heb. Ik draai me om naar Jayson en ik steek mijn hand uit. 'Geef de lepel.' zeg ik streng. ' Hij geeft de lepel en ik probeer het uit zijn handen te pakken maar steeds gaat hij met de lepel omhoog en kan ik er niet bij. Hij zet zijn amusserende lach op en ik geef hem een duwtje. 'Serieus Jayson, geef.' ik probeer boos en streng te klinken maar snel schiet ik in de lach. Mijn ouders en zijn ouders zijn druk in gesprek, dus ze zien onze 'kinderachtige' actie niet.Ik zie dat Drew naar ons kijkt, als onze blikken elkaar kruisen dan kijkt hij meteen weg. 'Jayson!' zeur ik. 'Zeg alsjeblieft lieve perfecte knappe geweldige leukste Jayson.' ik frons met mijn wenkbrauwen en ik zie nogsteeds een grijns op zijn gezicht. 'Alsjeblieft stomste, vervelendste, domste, idiootste, niet knapste Jayson.' hij laat zijn glimlach verdwijnen en hij kijkt me met een dode blik aan. 'Dan krijg je niks.' zegt hij weer lachend. Ik zucht, ik sta op en ik loop naar de keuken om een nieuwe lepel te halen maar snel roept Jayson me terug en hij overhandigt de lepel. Wat kan hij irritant zijn!

'Willen jullie een rondleiding? ' vraagt Stacey enthousiast. Ze staat op en mijn ouders en de vader van Jayson staan op. Ik blijf achter met Jayson en Drew met een ongemakkelijke stilte. 'Mag ik je rondleiden?' vraagt Jayson. Hij steekt zijn hand uit en zonder twijfel pak ik zijn hand. Hij trekt me op, en we lopen de woonkamer uit. Na de rondleiding van zijn prachtige mooie huis stoppen we bij Jayson's kamer, het is mega groot, nog groter dan die van mij! En ik dacht dat mijn kamer groot was. Hij heeft een grote twee persoonsbed met een grote plasma tv. Een bureau, een inloopkast. Het ziet er best gezellig uit, alles is zwart en donkerblauw. Ik ga op zijn bed zitten en hij loopt naar zijn nachtkastje. Als hij het opendoet dan zie ik een mini koelkast. 'Wauw, een koelkast in je kamer.' zeg ik lachend. 'Er zit alleen fris in.' zegt hij als hij in de kleine koelkast wat zoekt. 'Wil je wat drinken?' vraagt hij. 'Nee dankje.' hij pakt twee flessen uit en hij geeft er eentje aan mij. 'Ik zei toch nee.' ik kijk naar het flesje die hij me gegeven heeft. Verbaasd kijk ik hem aan, 'Dat is je lievelingsdrinken toch? Casis?' hij geeft me een lieve glimlach en hij doet de koelkast dicht. 'Dankje.' zeg ik lief. Ik draai de fles open en ik drink er meteen uit.