My dilemma

Hoofdstuk 24

In dit hoofstuk zijn er ongepaste woorden aanwezig, je bent alvast gewaarschuwd! Veel leesplezier :)

Jayson pov

'EMILY!' gil ik. Ik gooi het mandje boos om en ik pak mijn telefoon en type de nummer in van Harold. 'Hallo met Harold?' hoor ik aan de andere kant. 'Emily is weg, kom nu meteen hier heen.' zeg ik haastig. 'Waar ben je?' zegt hij. 'Traceer gewoon mijn telefoon of auto, alsof je dat nooit doet.' snauw ik. Ik hang op en ik doe mijn telefoon in mijn broekzak. Ze was net hier, ik ben maar paar seconden weg en ze is weg. WEG! Ik begrijp er  echt helemaal niks van, als ik haar gewoon niet had achter gelaten zou dit nooit zijn gebeurd. Het is vast mijn schuld, straks gebeurd er iets met haar. Oke Jayson adem halen.Ik heb ook gekeken of ze misschien is gevallen van de berg naar beneden, ze is nergens te bekennen. Ik ga op de grond zitten en ik leg mijn gezicht in mijn handen. Ik wrijf over mijn hoofd en ik wacht op Harold. Na 10 minuten komt Harold aan lopen met zijn team achter zich, en de vader van Emily oh god.

'Waar is mijn dochter?' zegt meneer Campbell scherp. Hij kijkt me met een dodelijke blik aan en hij komt naar me toegelopen. 'Wat is dit voor onzin Henderson? Je weet dat je haar NIET alleen mag laten.' schreeuwt hij. Ik slik de brok in mijn keel in, ik ben sterker dan meneer Campbell maar hij heeft meer macht dan mij en een of ander manier ben ik bang voor hem. Ik ben nooit echt bang voor iemand geweest, maar ik voel me compleet ongemakkelijk als ik naast hem sta.

'We hadden hier een date en wouden alles opruimen, dus ik heb de zware dingen naar mijn auto getilt en Emily zou het mandje mee nemen. Maar toen ik terug kwam was ze weg.' zeg ik. 'Ik heb ook onder de berg gekeken om te kijken of ze misschien is gevallen, maar niets.' vertel ik verder. 'Haar telefoon is uitgeschakeld, ze is niet traceerbaar.' zegt Harold. Ik zucht en ik leg mijn handen bij mijn zij. 'Wat staan jullie nog? Zoek mijn dochter!' beveelt meneer Campbell. Ik knik en ik stap in mijn auto en wacht op een bevel van Harold.

Emily pov

Ik word wakker, langzaam open ik mijn ogen en probeer ik met mijn handen over mijn ogen heen te wrijven maar ik merk dat mijn handen vast zitten. Ik kijk om me heen en ik merk nu pas waar ik ben, ik zit vastgebonden aan een stoel in een donkere garage? Ik probeer me los te maken, ik weet dat het me niet gaat lukken maar ik geef de hoop niet op. 'Hahaha, denk je echt dat dat gaat lukken?' hoor ik een zware stem zeggen. Het zwarte gestalte komt naar me toe gelopen,  ik zie  een enge man. Ja hij is vreselijk eng, hij heeft doorlopende wenkbrauw en een litteken op zijn wang. Hij heeft niet veel haar, en hij heeft een baard. Hij heeft een bier buik en ziet eruit als een maffia baas.

'Laat me los creep!' gil ik. 'Hou je mond!' schreeuwt hij. Ik klap gelijk dicht en ik kijk de man met een dodelijke blik aan. 'Wat doe ik hier? Laat me los ik heb jullie niks misdaan.' zeg ik boos. 'Klopt, maar door jou kunnen we krijgen wat we willen.' zegt hij. 'Wat bedoel je?' vraag ik verbaasd. 'Je vader, zodra hij weet dat we je hebben weet hij wat hij moet doen om je terug te krijgen.' zegt hij. 'Wacht je wilt geld van mijn vader?' vraag ik. 'Jup.' zegt hij door met de 'p' te poppen. 'Ga werken stelletje zwervers.' snauw ik. Ik hoor mensen lachen en ik kijk om me heen. Hij is natuurlijk niet alleen. Er zijn ongeveer 10 mannen en 2 of 3 vrouwen? De man met de litteken noem ik Vieze Harry, geen idee waarom maar deze naam past bij hem. Vieze Harry gaat met zijn hand langs mijn wang en hij knijpt erin. 'Doe normaal!' schreeuw ik. 'Wat is dit voor onzin, laat me met rust, en het stinkt hier verschrikkelijk.' zeur ik. 'Jeetje, je zeurt wel vreselijk veel.' mompelt hij. 'Ja, wat dacht jij dan? Dat ik bang zou zijn en mijn mond dicht zou houden? Nou dacht het niet!' snauw ik. 'We hadden beter haar broer moeten mee nemen inplaats van haar.' hoor ik iemand zeggen. Ik kijk de jongen aan die naast Vieze Harry staat. Hij is best jong, lichte ogen en donkerblond haar. Hij is best knap, uggh hou je hoofd erbij Emily. Ik weet zeker dat Jayson me komt redden en zijn team, maar het liefst wil ik Jayson nu. Ik heb misschien een grote mond en ik zie er zelfverzekerd uit nu maar diep van binnen ben ik bang als een puppy die aangevallen wordt door een leeuw. Nou Vieze Harry is meer een varken of een luipaard. Maar ik ben niet echt bang voor hem, want hij heeft een hele team achter zich. Ze kunnen me vermoorden of martelen of... Nevermind.

'We tapen haar mond wel dicht zodat ze haar bek dicht kan houden.' zegt Vieze Harry. Hij gaat voor me staan en hij bukt zodat onze lengte even is. 'Je bent echt lelijk.' zegt hij lachend. Ik rol met mijn ogen en ik kijk hem met een geamusseerde blik aan. 'Hey wanneer hebben ze elkaar ontmoet?' vraag ik. 'Wie?' vraagt Vieze Harry. 'Je wenkbrauwen.' zeg ik. Ik hoor iedereen grinikken en ik kan zien dat sommige hun lach proberen in te houden. Ik geef hem een neppe glimlach en ik voel meteen een vlakke hand op mijn wang. 'Bitch.' snauwt hij. Ik spug in zijn gezicht en hij staat meteen op. 'Jij gaat echt boeten.' snauwt hij.

Ik zucht en ik kijk om me heen, de garage wordt eindelijk verlicht dus ik kan meer zien. Ik zie mensen aan de computer, een stelletje zitten aan elkaar en drie mannen roken een sigaretje. Ze zitten allemaal om me heen. 'Bel hem.' hoor ik vieze Harry zeggen. De jongen met lichte ogen, die ik knap vind. Ik denk dat ik hem Justin ga noemen. Het past bij hem. 'Luidspreker.' beveelt Vieze Harry. Ik hoor zijn telefoon over gaan en ik hoor een stem waardoor ik het benauwd krijgt... Mijn vader! 'Hallo?' zegt hij weer. 'Aah Gerard Campbell, ken je mij nog?' zegt Vieze Harry. 'Met wie spreek ik?' zegt mijn vader. 'Met Frederico Russo.' zegt hij lachend.  Ik hoor mijn vader kuchen en ik slik de brok in mijn keel. 'Wat moet je Frederico?' zegt mijn vader met een kille stem. 'Nou ik heb iets, waar jij volgensmij nu aan het zoeken bent.' zegt hij lachend. 'Wat?' vraagt mijn vader weer. 'Dit.' zegt Vieze Harry. Hij kijkt me aan en hij knikt naar iemand die vast achter me staat. Ik voel iets scherps tegen mijn nek aan, en de persoon snijdt me in mijn keel. 'Aaauu STOP!' Gil ik. De jongen gaat verder en ik probeer wild met mijn hoofd te schudden. 'Emily!' schreeuw mijn vader. 'Pap!Help me!' gil ik. Ik voel mijn tranen over mijn wangen lopen. Het doet vreselijk pijn, ik voel het branden. 'Frederico laat mij  dochter NU met rust of ik laat je boeten voor je daad. Geloof me ik doe het nog een keer om je leven te verpesten.' zegt mijn vader. Ik krijg bijna geen adem meer, mijn vader die iemands leven ruineerd? Het idee al maakt me misselijk, ik weet dat mijn vader erg is maar een leven ruineren?

'Ik wil 1 miljoen dollar, dan krijg je je dochter terug.' zegt Vieze Harry. 'Met natuurlijk schrammen, maar goed je krijgt haar tenminste levend.' lacht hij. '1 miljoen?' schreeuwt mijn vader. 'Jup, cash.' zegt hij. 'Russo je bent ziek, stel dat het je dochter zou gebeuren? Hoe zou jij je voelen?' zegt mijn vader. 'Die heb ik niet meer hé!' schreeuwt hij terug. Ik slik en ik kijk naar Vieze Harry nouja Frederico maar ik hou het bij Vieze Harry. Ik zie hoe zijn gezichtsuitdrukking veranderde toen mijn vader over zijn dochter begon die hij blijkbaar niet meer heeft. 'Heffonstreet, verlaten fabriek. Ik zie je daar morgen, 10 uur s'ochtends.' zegt hij. 'Ik kom nu wat dacht je daar van?' hoor ik mijn vader zeggen. 'Ik zei morgen om 10 uur.' zegt Vieze Harry. Hij hangt de telefoon op en ik zie iedereen lachend naar elkaar kijken. 'Morgen, zijn  we rijk.' zegt Vieze Harry lachend. Iedereen lacht mee en ze geven elkaar een high-five en sommige een knuffel. Ik zucht en ik schud mijn hoofd. Deze mensen zijn ziek, letterlijk ziek!