Hoofdstuk 22

556 36 8
                                    

Emily pov

Ik doe met moeite mijn ogen open, ik kijk achter me en ik zie Jayson nog steeds slapen. Hij is zo schattig als hij slaapt. Ik stap voorzichtig het bed uit en ik probeer Jayson niet wakker te maken. Voorzichtig loop ik met grote stappen naar de deur en sluit ik de deur. Ik heb nogsteeds de joggingbroek aan van Jayson. Ik ga naar mijn logeerkamer en ik pak een onderbroek uit mijn tasje. Je zou vast denken: Why the fuwck zou je een onderbroek mee nemen? Nou ik word deze week ongesteld en ik heb voor de zekerheid een onderbroek me voor als mijn onderbroek straks vol zit met bloed. Ik heb mijn onderbroek goed verstopt in mijn tasje zodat niemand het kan zien. Ik stap de douch in en ik laat de warme waterstralen over mijn lijf lopen. Mijn haren was ik niet want dat heb ik gister al gedaan. Ik was mijn lichaam en als ik klaar ben loop ik de douch uit. Ik kleed me aan en ik loop naar beneden.

Ik kijk om me heen en ik zie niemand, ik zie een grote zwarte piano en ik loop er naar toe. Ik ga met mijn vingers langs alle knoppen van de piano en ik ga zitten. Ik adem diep in en dan weer uit. Ik begin te spelen en met de melodie zing ik mijn eigen liedje die ik pas heb geschreven 'How far should I go to get you here in my arms. No feeling comes closer than the feeling I'm feeling by you. So many arms around me now, but yours are the one I want. No place I rather be, but I'm stuck in here. Come on and save me, I need to get out of here. It's to dark, it's to dark the darks clouds are over me. I wanne see the light, I wanne grab you tight. I wanne feel ya, but come and save me.'

Ik stop met spelen en ik zucht. Ik hoor iemand klappen, ik schrik op en ik kijk achter me. Ik zie Jayson staan en mijn hart maakt een sprongetje. Niet omdat hij daar staat, maar omdat hij me heeft gehoord. En het liedje gaat ook over hem.

Jayson pov.

Ik hoor een piano en ik volg het geluid naar de woonkamer. Ik hoor een prachtige stem en ik kom de woonkamer binnen. Ik heb nog nooit gedacht dat Emily zo'n prachtige stem had. Als ze stopt klap ik in mijn handen en geschrokken kijkt ze om. 'Jouw stem is prachtig.' zeg ik. Ik zie haar blozen en ze kijkt weer naar de piano. Ik loop naar haar toe en ik ga naast haar zitten. Ik tik op een paar knoppen en snel begin ik wat te spelen. Via mijn ooghoeken zie ik Emily met een verbaasde blik naar me te kijken. Ik stop met spelen en ik grinnik. Ik kijk naar Emily en ik trek mijn wenkbrauw omhoog. 'Niet verwacht?' zeg ik lachend. 'Van jou zeker niet.' zegt ze. Ik steek mijn tong uit en ik sta op. 'Kom we gaan ergens eten.' zeg ik. 'Wacht breng me eerst naar huis dan kan ik andere kleding aan doen en dan kunnen gaan we.' zegt ze. Ik knik en nu pas komt mijn vraag naar boven die ik haar gisteren wou vragen maar het steeds vergat. 'Emily, weten je ouders dat je hier bent?' vraag ik. 'Ja.' antwoord ze kortaf. 'En zei ze wat?' ik kijk haar doordringend aan, straks heeft ze niks verteld of nee moet toch wel anders als ze weg zou zijn dan hadden haar ouders me wel ingelicht. Ik ben tenslotte haar bodyguard. 'Ja, mijn vader is op zakenreis die weet het niet maar ik heb mijn moeder gesmst en ze vond het goed. Als ik maar een eigen kamer kreeg om alleen te slapen.' ze beet op haar lip en ik glimlach half. 'Maar dat heb je niet echt.' zeg ik lachend. 'Hey half wel.' zegt ze bijtend. Ik grinnik en snel zie ik een glimlach op haar gezicht groeien.

Als Emily haar kleding aan heeft en haar spullen heeft gepakt loop ik met haar naar de auto en ik zet haar af voor haar huis. 'kom naar binnen, het gaat lang duren.' grinnikt ze. Ik zucht en ik parkeer mijn auto op de oprit van haar huis. Ik doe mijn auto dicht en ik loop naar haar huis. Als ze haar deur open doet, neem ik een diepe adem en zet ik een stap in haar huis.

Ik kijk om me heen en ik zie een grote open gang en ik zie al de woonkamer. Het is een prachtige huis, net zoals de buitenkant van het huis. 'Doe maar alsof je thuis bent, ik ga mijn kleding aantrekken.' zegt Emily. 'Hoelang gaat het duren?' vraag ik. 'Uhhmm, kwartiertje?' zegt ze nadenkend. 'O my god.' snauw ik. 'Oja je bent erg ongeduldig.' zegt ze spottend. 'Ga je kleren aandoen.' zeg ik lachend. Ze steekt haar tong uit en ze loopt naar boven. Ik ga zitten op de bank en ik haal mijn telefoon tevoorschijn.

'Ben klaar.' hoor ik Emily zeggen. 'Eindelijk.' zeg ik. Ik doe mijn telefoon in mijn zak en ik sta op. Ik kijk naar Emily en natuurlijk ziet ze er goed uit zoals gewoonlijks. 'Vind je het leuk wat je ziet?' zegt Emily arrogant. Ik merk niet eens dat ik staar en ik schud lachend mijn hoofd. 'Geen ego, jongedame.' zeg ik lachend. Ze kijkt me verbaasd aan en ze legt haar handen bij haar zij. 'Nou ik heb het van jou geleerd.' zegt ze met een opgetrokken wenkbrauw. 'oh gaan we stoer doen?' zeg ik verbaasd. Ik loop naar haar toe en ze blijft stilstaan. 'Ja.' zegt ze. Ik pak haar bij haar heupen en ik gooi haar op de bank. 'Zeg het spijt me, lieve Jayson. Ik hou van je.' zeg ik lachend. 'Nee.' lacht ze. Ik kietel haar bij haar buik en ze gaat lacht en schreeuwt dat ik moet stoppen maar ik ga door. Ik ga boven op haar zitten en ik kietel haar. 'Zeg het!' roep ik. 'Het spijt me, lieve Jayson.' zegt ze lachend. 'En?' ik trek mijn wenkbrauw op en ik het aan haar dat ze het niet wilt zeggen. 'Dat ga ik niet zeggen.' grinnikt ze. Ik kietel haar weer, en ze probeert wat te zeggen. 'Ik hou van je.' gilt ze. Ik stop met haar te kietelen, ik kijk haar aan in haar ogen aan. Het lijkt alsof ik in haar ogen verdrinken. Ik kom dichterbij en net wanneer onze lippen elkaar aanraken hoor ik iemand grommen. 'Dude.' hoor ik iemand zeggen. Ik spring van Emily af en ik zie Emily's broer Chris kijken met zijn armen over elkaar heen. 'Oh heey Chris.' zeg ik. 'Weet je, ik vind het goed dat jullie wel zoenen maar doe het niet in mijn zicht a.u.b en graag wil ik dat jullie staan en niet verder gaan dan dat. Wat jullie aan het doen waren.' zegt Chris. 'Chris!' gilt Emily. 'Doe normaal.'sist ze.

____________

Sorry voor deze saai en korte stukje, ik had 0,000% inspiratie en ik moest gewoon wat posten.

Ik beloof jullie dat het volgende hoofdstuk spannend word!

Ik wilde jullie ook een beetje pesten dat Emily en Jayson de kans niet kregen om elkaar af te leberren lol. Maar goed.

Trouwens lees mijn nieuwe boek: Starstruck.

Groetjes x

My dilemmaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu