A Fabricated Romance: The Girl In The Journal

3rd Chapter

"ALAM mo, Chona, kung hindi lang kita kaibigan, sinabunutan na kita!" nanggigigil na sabi ni Kring-Kring sa babae.

Nagpaawa ng mukha si Chona. "Sorry na, Chrissy. Na-assign kasi ako sa feature article para sa class newspaper namin. Ang topic na naisip ko ay 'yong tungkol sa mga famous BulSUan." "BulSUan" ang tawag sa mga estudyante ng unibersidad nila.

"Bakit hindi mo 'ko in-interview?" paghihinanakit niya.

"Nagsabi ako sa 'yo, Chrissy. Last month ko pa 'to sinabi sa 'yo. Ang sabi mo sa 'kin, isulat ko na lang 'yong mga alam ko sa 'yo dahil busy ka no'n para sa presentation mo."

Ngayon naalala ni Kring-Kring na sinabi nga niya iyon kay Chona noong nakaraang buwan kaya hindi ito nagtraidor sa kanya. Nagkataon lang na minalas siya dahil ngayon pa lumabas ang diyaryo ng klase nito.

Napabuga siya ng hangin. "O, siya, siya. Pasensiya na, Cho."

"Okay lang." Nangislap ang mga mata nito. "Pero Chrissy, totoo bang ikaw ang girlfriend ni Paul Christian?"

Umungol lang si Kring-Kring, saka ito tinalikuran. Buong araw na siyang tinatanong ng mga tao kung totoo ba ang love story nila ni Paul Christian. Hindi naman niya magawang itanggi iyon dahil kahit nakokonsiyensiya siya sa kanyang ginawa, ayaw niyang mapahiya.

Pababa na siya ng hagdan nang makita niyang paakyat si Paul Christian kasama si Louie. Nag-uusap ang dalawa kaya hindi pa siya nakikita ng mga ito. Mabilis siyang pumihit pabalik sa kanyang pinanggalingan. Naririnig niya ang usapan ng dalawa ng nag-e-echo sa pasilyo.

"Paul Christian, nakita ko siyang nagpunta rito sa Federizo pero hindi ko sigurado kung nandito siya."

"Kaibigan mo si Chrissy. Tawagan mo siya, Louie. Kailangan ko talaga siyang makausap."

Binilisan ni Kring-Kring ang kanyang mga hakbang at kumaliwa kung nasaan ang CR. Isinara pa niya ang pinto para makasigurong hindi siya makikita nina Paul Christian. Mag-aalas-otso na ng gabi kaya siguradong wala ng tao sa loob ng CR maliban sa kanya.

"Magbabanyo lang ako." Narinig niyang sabi ni Louie na malamang na si Paul Christian ang kausap. Dadaan muna ang mga ito sa harap ng banyo ng mga babae kaya narinig niya ang boses ng kaibigan.

Napailing na lang si Kring-Kring at pumasok sa cubicle nang tawagin siya ng kalikasan. Dahil sobrang tahimik, napraning siya. At dahil likas na malikot ang kanyang imahinasyon, kung ano-ano tuloy ang pumasok sa isip niya, gaya nang usap-usapan na may multo raw sa CR na iyon.

Biglang tumayo ang mga balahibo ni Kring-Kring. Alam niyang tinatakot lang niya ang sarili, pero natatakot na talaga siya. Paano kung biglang may umiyak na babae?

Itinataas na niya ang pantalon nang bigla siyang may narinig na tila umiiyak na babae. Sa sobrang takot ay napatili siya at kahit hindi pa niya lubusang naaayos ang pantalong suot ay lumabas na siya ng cubicle. Patuloy pa rin siya sa pagsigaw at sa pagmamadaling ayusin ang pantalon nang bumukas ang pinto ng CR.

"Hey, ano'ng nangyayari?" kunot-noong tanong ni Paul Christian. Nang humikbi siya ay naglakad ito palapit sa kanya.

Dala ng matinding takot, nakalimutan na ni Kring-Kring ang lahat ng kasalanan niya sa binata at yumakap siya rito. "May multo! May multo!"

Nabigla yata si Paul Christian sa ginawa niya kaya nawalan ito ng panimbang. Napasandal ito sa bathroom sink kaya hindi sila bumagsak sa sahig. Nakapulupot ang isang braso nito sa kanyang baywang.

Tumingala siya kay Paul Christian, maluha-luha. "M-may multo rito, Paul Christian..."

His eyes softened as he gently touched her face. "Sshh. Walang multo, okay?"