Ο άγριος διευθυντής 2 ✔

4: Ζήλειες

Η Νίκη κάθισε τόσο θυμωμένη στην ξαπλώστρα που αν μπορούσε θα την σκότωνε την γυναίκα η οποία μιλούσε με τον Μάνο.

"Μα είναι δυνατόν να μιλάει σε αυτή την βρώμα; Μια πλαστική Μπάρμπι είναι.
Και το στήθος της ψεύτικος όπως τα οπίσθιά της" ελεγε από μέσα της έχοντας σκάσει από την ζήλεια.

"Έλα ρε μωρό μου" της είπε καθώς της χάιδευε την κοιλιά. "Πολύ ζηλιάρα είσαι τελικά"

"Εγώ εγώ εγώ και ξανά λέω εγώ είμαι ζηλιάρα" του είπε και άρχισε να γελάει. "Τι να ζήλεψε από την πλαστική Μπάρμπι;" τον ρώτησε.

"Και πολύ μάλιστα ζηλεύεις" όταν άκουσε αυτό τα πήρε.

Σηκώθηκε όρθια και άρχισε να προχωράει προς το μέρος ενός αγοριού και καθώς τον πλησίασε "περπάτησε" και πήγε να πέσει αλλά αυτός την έπιασε.

"Είσαι καλά;" την ρώτησε.

"Μια χαρά ευχαριστώ που με πιάσατε" του είπε εκείνη ελαφρά κοκκινιζοντας.

"Είσαι πολύ όμορφη" της είπε θαυμάζοντας της και έτσι πιάσανε την κουβέντα.

Ο Μάνος που τους κοιτούσε ήταν έτοιμος να του ορμήξει.

Στο μυαλό του είχαν εμφανιστεί ένα αγγελάκι και ένα διαβολακι.

"Μην Μάνο απλά μιλάνε. Η Νίκη είναι καλό κορίτσι"

"Ψέμα. Μέγα ψέμα. Θα πάμε μετά στις τουαλέτες και κάνουν το γνωστό" στο άκουσμα αυτού που είπε το διαβολάκι σηκώθηκε όρθιος και κατευθύνθηκε προς αυτούς.

"Άσε την γυναίκα μου ήσυχη" του είπε και άρχισε να τον χτυπάει ώσπου τον έριξε στην πισίνα. "Και 'συ αμέσως πάνω στο δωμάτιο σου" την διέταξε.

"Μπα Μάνο ζηλεψες;" τον ειρωνεύτηκε και αυτός την άρπαξε και της έδωσε ένα παθιασμένο φιλί που δήλωνε πολλά συναισθήματα.

"Εγώ ακόμα και το κουνούπι που σε πλησιάζει ζηλεύω μωρό μου"

************

"Τι εννοείται ότι ακόμα να τους βρείτε;" ρώτησε τους άντρες τους.

"Ψάξαμε παντού αλλά δεν τους βρήκαμε" του απαντησε.

"Γιατί σας πληρώνω διάβολοι;" τους ρωτησε. "Σας δίνω προθεσμία μια εβδομάδα... Το ακούσατε; ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ και έτσι δεν τους βρείτε θα σας πω εγώ. Φύγετε τώρα" τους διέταξε και αυτοί τον υπάκουσαν.

"Ακόμα να τους βρεις;" τον ρώτησε.

"Όχι έχουν κρυφτεί καλά" του απάντησε πίνοντας το ουίσκι του.

"Τι θα κάνεις;" ον ρώτησε.

"Θα πάω να επισκεφτώ τα πεθερικά μου" του ανακοίνωσε.

*******

Το κουδούνι ήχησε και η μητέρα της Νίκης άνοιξε την πόρτα.

"Μπα τι θες εδώ;"

"Δεν θα πεις στον γαμπρό σου να περάσει μέσα;" ην ρώτησε.

"Θύμισε μου, δεν παντρευτήκατε ακόμα;" του είπε εκείνη με ένα χαμόγελο.

"Ήξερες τα πάντα κάρια"

"Ναι όλα τα ήξερα και ξέρεις τι;"

"Τι;"

"Εγώ βοήθησα τον Μάνο" του ανακοίνωσε.

"Γιατί με μισείς;" την ρώτησε.

"Γιατί είσαι κόρη της πουτανας της Μαρίας" του είπε.

"Μην ξανά πιάσεις στο στόμα σου την μάνα μου" της είπε μέσα από τα δόντια του. "Είναι μια άγια"

"Αυτό δείχνει σε σένα αλλά εγώ την ξέρω πολύ καλά" του είπε και έκλεισε την πόρτα.

Story by ~ ntani_ela