Ο άγριος διευθυντής 2 ✔

53: Επίλογος

Η Νίκη κάτω από το κορμί του έτρεμε. Δεν μπορούσε να ξανά ζήσει όσα έζησε από τον πρώτο βιασμό της που εκείνος ευθυνόταν για αυτό.

"Σε παρακαλώ μην το ξανά κάνεις" τον παρακάλεσε με τρεμάμενη φωνή ενώ από τα μάτια της κυλούσαν δάκρυα.

Τον Εφραίμ δεν τον ένοιαξε καθόλου, ούτε τα δάκρυα της αλλά ούτε ο φόβος της. Ήθελε να πονέσει τον Μάνο όπως πονούσε και εκείνος.

"Πώς νιώθεις που είσαι λίγα μέτρα μακριά μας και θα έχεις πολύ καλή οπτική γωνία;" τον ρώτησε ειρωνικά και ο Μάνος γρύλισε θυμωμένος.

Δεν θα άντεχε να δει την γυναίκα του σε ξένα χέρια και χειρότερα να την βιάζουν.
Δεν θα μπορούσε να το αντέξει η ευαίσθητη καρδιά του.

"Σε παρακαλώ" τον παρακάλεσε. "Άστην δεν σου φταίει σε κάτι, μαζί μου έχεις το πρόβλημα.... έλα βασάνισε εμένα όχι εκείνη" συνέχισε και ο ανιψιός του γέλασε.

"Θέλω να σε βασανίσω τόσο άσχημα που ακόμα και στην άλλη ζωή θα βασανίζεται η ψυχή σου γιατί στο μυαλό σου έχεις δύο πράγματα τον βιασμό της Νίκης και θα μάθεις την αλήθεια για τους γονείς σου" του είπε και ο θείος του τον κοίταξε παράξενα.

"Τι εννοείς;" τον ρώτησε αλλά ο Εφραίμ δεν του απάντησε.

"Ω σταμάτα πια!" τον διέταξε αλλά ο Μάνος δεν σταματούσε να τον ρωτά. "Αυτό που δεν ξέρει είναι πως αυτόν που θεωρούσες τόσα χρόνια αδελφό σου είναι ο πραγματικός σου πατέρας και αυτός που νόμιζες ότι είναι πατέρας σου είναι ο παππούς σου και πως ο πραγματικός σου πατέρας δεν σε ήθελε επειδή βίασε την μητέρα σου και δεν ήθελε έναν γιο από βιασμό"

Έβγαλε το όπλο του και πυροβόλησε την Νίκη στην κοιλιά. Τα μάτια του Μάνου βγήκα κυριολεκτικά έξω ενώ ένιωθε πως δεν μπορούσε να ανασάνει.

Ένας δυνατός ήχος ακούστηκε ξανά και τώρα στο μέτωπο του Μάνου υπήρχαν δύο σφαίρες.

Το μωρό που βρισκόταν στο σπίτι των παππούδων του σαν να ένιωσε πως κάτι συνέβη στους γονείς του ξεκίνησε να κλαίει και η  Άσπα να προσπαθούσε να την ησυχάσει ενώ η καρδιά της χτυπούσε σαν τέλη.

Story by ~ ntani_ela