Ο άγριος διευθυντής 2 ✔

33: Έμαθα ποιος είναι ο γιος μου

Ο Μάνος στεκόταν όρθιος απέναντι από τον αδελφό του και τον παρατηρούσε να κοιτάζει το κενό.

Τον πλησίασε και με το χέρι του ακούμπησε τον ώμο του.

"Τι σε βασανίζει αδελφέ μου;" τον ρώτησε ανήσυχος.

Ο Βαγγέλης τον κοίταξε και ύστερα τον τράβηξε στην αγκαλιά του.

Μπορεί να του είχε κάνει πολλά αλλά κατά βάθος τον αγαπούσε πάρα πολύ.

Η ζήλεια δεν τον άφηνε να του δείχνει τα συναισθήματα του προς εκείνον.

"Έμαθα ποιος είναι ο γιος μου" του ανακοίνωσε και ο Μάνος κοκάλωσε.

"Αλήθεια; Ποιος είναι ο ανιψιός μου;" τον ρώτησε περιμένοντας με αγωνία την απάντησε του.

"Τόσα χρόνια βρισκόταν δίπλα μου και εγώ δεν το είχα καταλάβει. Ο Αντώνης είναι ο γιος μου" του απάντησε και το στόμα του Μάνου άνοιξε.

Στο μυαλό του Βαγγέλη εισήλθε το γεγονός που συνέβη στο σαλόνι.

Flashback

"Αντώνη" είπε στον πραγματικό του γιο και εκείνος τον κοίταξε ξαφνιασμένος.

"Αδελφέ μου, έγινε τίποτα και είσαι στις χαρές σου;" τον ρώτησε και ο πατέρας του το μόνο που έκανε ήταν να τον παρατηρεί.

"Συγγνώμη" είπε ειλικρινά και έφυγε χωρίς να πει τίποτα άλλο.

End Flashback

"Μα πως γίνεται αυτό; Δεν είναι αδελφός μας;" τον ρώτησε σοκαρισμένος.

"Από ότι φαίνεται είναι ο γιος μου. Ο πραγματικός μου γιος" είπε με λαχτάρα.

Από την μια ήθελε να τον σφίξει στην αγκαλιά του και από την άλλη ήθελε να τον εξαφανίσει.

Αυτό το παιδί του θύμιζε κάτι πολύ κακό που είχε κάνει.

Είχε σκοτώσει μια αθώα γυναίκα.

Ένα μικρό κορίτσι.

Ο Εφραίμ στεκόταν έξω από το γραφείο του Βαγγέλη και άκουσε όλη την συζήτηση των αδελφών Παπαδοπουλου.

Οι παλάμες του έγιναν γροθιές, μαθαίνοντας πως ο πραγματικός γιο του πατέρα του είναι ο Αντώνης.

Δεν θα τον άφηνε να πάρει τους γονείς του.

Μπορεί να μην ήταν οι πραγματικοί γονείς του, αλλά τους αγαπούσε.

Στόχο είχε βάλει δυο.

Τον Μάνο και τον Αντώνη.

Story by ~ ntani_ela