Ο άγριος διευθυντής 2 ✔

19: Είναι ο γιος σου

Ανέβαιναν τις σκάλες γρήγορα.

Ο άντρας της, την ακολουθούσε μην καταλαβαίνοντας τι έπαθε στα καλά καθούμενα.

"Μα τι σε έπιασε;" την ρωτησε και εκείνη έκλεισε τα μάτια της και πήρε μια βαθιά ανασα.

Ύστερα συνέχισε να ανεβαίνει τις σκάλες ενώ όταν μπήκαν στο δωμάτιο εκείνη κλείδωσε την πόρτα.

"Είσαι πάρα πολύ γελοίος: του είπε ενώ άρχισε να γελάει υστερικά. "Πως τόλμησες να κάνεις αυτό; Να λες ψέματα ότι το παιδί, ο Εφραίμ έχει πάθει αμνησία ενώ δεν έχει;" τον ρωτούσε ενώ πήγαινε πάνω κάτω μέσα στο δωμάτιο και πετούσε κάτω διάφορα αντικείμενα που έβρισκε.

Εκείνος την παρακολουθούσε ανήσυχος.

"Μα μα τι στο διάολο σε έχει πιάσει επιτέλους. Δεν μπορώ να σε καταλάβω" την ρωτησε ενώ την είχε πλησίασε και είχε πιάσει με τις παλάμες του τα μπράτσα της και την ταρακούνησε.

"Το ξέρεις ότι με αυτό που κάνεις πληγώνεις πολλούς ανθρώπους;" τον ρώτησε ενώ τον κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο αηδίας και απέχθειας.

"Χαχαχα" άρχισε να γελάει μόλις άκουσε αυτή την πρόταση. "Τον Μάνο εννοείς" είπε στον εαυτό του. "Τι σου έχει κάνει πια αυτός ο ορφανός; Μαγια; Μήπως είσαι ερωτευμένη μαζί του;" συνέχισε ρωτώντας την διάφορες ερωτήσεις ενώ τον είχα τσιμπήσει το αγκάθι της ζήλειας.

"Τι λες; Εγώ; Τον Μάνο; Αυτός κανονικά έχει την ίδια ηλικία με τον πραγματικό γιο μας που εσύ τον σκοτώσες" του φώναξε μέσα στα μούτρα του ενώ άρχισε να τον χτυπάει με τις γροθιές της στον στέρνο του.

"Ήξερες ότι δεν μπορούσαμε να το κρατήσουμε" της είπε ενώ είχε κλείσει τα μάτια του για να μην φανούν τα δακρυσμένα μάτια του. "Αν το κρατούσαμε θα μου θύμιζε εκείνο το φρικτό βράδυ" της είπε ενώ αναμνήσεις από εκείνο το βράδυ είχαν τρυπώσει στο μυαλό του.

"Ήταν μια αθώα ψυχή" πήρε τον λόγο ενω έπεσε στα γόνατα. "Ο γιος μας ζει όμως" συνέχισε και εκείνος χαμογέλασε.

Ήταν χαρούμενος που τελικά ο γιος του ζούσε αλλά δεν ήθελε να τον γνωρίσει.

Δεν ήθελε να δει το μίσος του και την απέχθεια του που θα έχει όταν μάθει το έγινε εκείνο το βράδυ.

Δεν θα το άντεχε αυτό.

"Δεν με ενδιαφέρει" της απάντησε ενώ βγήκε από το δωμάτιο με δάκρυα να κυλούν από τα μάτια του.

"Είναι ο γιος σου" είπε στην κλεισμένη πόρτα.

Story by ~ ntani_ela