Ang Kuwento ni Maria Rivera (REVISING)

23

Two weeks after

Gusto ko si Sheryl nung pinakilala ako nila Bryel kay Maria. She's an ordinary girl. Mababaw lang din ang kaligayahan niya. Kaunting joke lang tatawa na siya.

Maria fixed me. She made me whole. She became the soul to my body. Siya ang nagpapaganda ng umaga ko. Siya ang dahilan kumbakit nakangiti ako bago matulog sa gabi.

I love her.

Naalala ko pa nung pinatigil niya ako sa panliligaw dahil sa katayuan ko sa buhay. She dont understand. Wala akong pake dun. I am willing to share and give her everything that I am, everything that I have.

Sa ngayon hindi ako, ang mga doktor, ang mga kaibigan o kahit sino ang makakapag sabi kung kelan ba talaga gigising si Maria. Dalawang linggo ko na siyang binabantayan. Sa umaga bago pumasok, sakaniya ako pumupunta, bago umuwi, sa kaniya ako diretso.

Biglaan ang lahat. Sa isang sandali muntik na siyang mawala sakin. Pero kanina lang sabi ng doktor sa amin humanda na kami. Wala daw response si Maria sa mga gamot, kahit sa mga boses namin. She's not yet conscious. Kahit paggalaw ng daliri, wala.

"Kapag isang buwan nang ganyan, all of you need to decide." sabi ng doktor habang chinicheck ang vital signs ni Maria. "Decide?" tanong ng papa ni Maria. "Mag desisyon kung isusuko niyo na ba siya, sir." humigpit ang kapit ko sa kamay ni Maria.

No.

"Maria gumising ka na, miss na kita..." I whispered before kissing her forehead. "Please?" hinawakan ako sa balikat ni Cris. "Pre umuwi na muna tayo. May pasok pa tayo bukas." tinignan ko ulit si Maria bago tumayo. I sighed.

..

"Nabalitaan namin ung kay Maria, Jas. Pakidala naman ito sa kaniya," sabi ng isang babae at inabot sakanya ang basket na may lamang prutas. "Salamat." Jas became quiet simula nung aksidente.

Nagkakagulo sa hospital room ni Maria pagkadating namin. "Time of death, 6:39 pm," para akong nabingi sa nadinig ko. "Ano ibig sabihin nito?" nabitawan ko ang basket ng prutas na dala ko. "Pinatay na namin ang machine na bumubuhay kay Maria, James. She's tired. Kailangan na niyang magpa-"

"Why did you decided without my consent?" sabi ko habang tinitignan si Maria na wala ng buhay, nanahimik ang lahat at tanging tunog na lang ng cardiac monitor ang naririnig sa kwarto.

I am broken. I just lost my life. I just lost everything.

...

5 years later...

"Tol happy birthday!" bati sa akin ni Ahron. "Salamat pre." I drank the shot he gave me.

"Pre lasing ka na." tumatawang sabi ni Bryel. "Hindi pa," umiiling kong sabi. "Sa lamesa mo na nabubuhos ang alak boi." kinuha ni Cris sakin ang bote ng alak habang tumatawa.

"Maria, bumalik ka na sa akin..." bulong ko sa hangin kasabay ng pagtulo ng luha ko. "Miss na kita sobra..."

Time didnt healed me enough. I dated other girls pero wala eh. I closed my eyes but my phone vibrated. May email akong nareceive but the weird thing is nakalagay, "From Maria". Kinusot ko ang mata ko at baka namamalikmata lang ako pero no. Galing talaga sakaniya.

I braced myself and opened the email.

...

GUYS!! KASUNOD NA NITO ANG FINAL CHAPTER. I AM SORRY IF I RUSHED THE ENDING HEHE. MARAMI AKONG UPCOMING STORIES! SALAMAT PO SA SUPPORT!! I LOVE YOU ALL ❤