Habersiz Evlilik

-2- Okullar açılıyor

Sabah olmuştu. Gözlerimi açmaya çalıştım ama açamadım. Sanki göz kapaklarımın üzerine fil oturmuştu. Burnuma gelen kokuya anlam veremiyordum. Zorlukla da olsa gözlerimi açtım. Şuan Aras'ın kollarının arasında yatıyorum ve gece boyu bu şekilde uyumuştum. Kafamı onu rahatsız etmeyecek şekilde ona çevirdim. Yüz hatları çok keskindi.

Ben dün sadece Ozan'a anlatabildiklerimi yeni tanıdığım birine anlatmıştım. Neden olduğunu bilmiyordum ama ona karşı içimde bir güven duygusu var.

Karşı duvar da duran saate baktım ve babamın gelmesine yarım saat okula gitmeme ise bir buçuk saat vardı. Bence babam gelmeden kalkmalıydım. Yani şuan ki halimiz bence babamın pek hoşuna gitmez.

Aras'ı uyandırmamaya çalışarak kollarından çıktım. Tam gidiyordum kolumu tutup beni kendine çekti. Ben de dengemi kaybedip üzerine düştüm.

Şimdi neden böyle bir şey yaptı bu. Çok yakındık. Ne yapacaktı? Öpecek miydi? Hayır istemiyorum. Yani istiyorum ama daha ben onu tanımıyorum ve ilk öpücüğümü beni seven birinden almak istiyorum. Aras beni sevmiyor sadece dünkü boş bulunmam ve anlattıklarım yüzünden beni zayıf biri sanıyor. Ama öyle değilim.

"Haha birde deli deyince kızıyorsun. Sabahtan beri suratıma saf saf bakıyorsun
"Ya yeni uyandım ve gözüm daldı o kadar. Bir de bir şey geldi aklıma o yani"
"Bir saniye yoksa sen benim seni öpeceğimi mi sandın"
"Hayır,hiçte bile"
"Bak kızım seni öpmem çünkü sen benim kardeşim sayılırsın ve dün bana dertlerini anlatan bir dosta böyle salakça bir şey yapmam."

Ne sanıyordum ki gerçekten. O beni kardeşi ve dostu olarak görüyor. Ben salağın tekiyim.

Aras'ın Anlatımından

Ya ne dedim ben? Dost nedir? Kardeş nedir? Ben dün bu kızı öpme isteğimi bastırmaya çalışıyordum şimdi de dost kardeş diyorum. Ben gerçekten malım.

"Hahhahhhahhahha"

Bu niye gülüyor şimdi. Ne oldu?

"Bücürük niye gülüyorsun sen?"

Umarım gülmeye devam eder bu ses çok güzel. Özelikle gülerken ki hali insan izlemeye kıyamaz.

"Şey...... şeyden ....... gülüyorum...."
"Ne oldu?"
"Biraz önce bana boş boş baktığım için deli diyordun şimdi bana hem boş hem de şey gibi bakıyorsun"

Ney gibi acaba biraz önce düşündüklerim suratıma yansımış ve ona yiyecek gibi mi baktım.

"Ney gibi? Söyle bücür"
"Yavru köpek gibi"

Müthiş derecede bir oh çektim. Tabi ki de içimden. Daha sonra kapı sesi ile Masal kalktı ve ben de.

"Aa çocuklar uyandınız mı?"
"Yok baba hala uyuyoruz"

Masal her zaman ki gibi (Sanki on yıldır tanıyorum) laf sokmakta üstüne tanımıyor.

Kerem amca güldü ve" çocuklar siz kahvaltınızı yapın ben yatıyorum." dedi.

"Yaa baba beni okula kim bırakacak"

Ben aniden atılarak Masala cevap verdim "Ben götürürüm Masal. Zaten kayıtlar için çıkacağım."

Masal çok şaşırmış bir ifade ile bakarken. Kerem amca yukarı çıktı.

"Niye öyle bakıyorsun Masal"
"Oha yuh iki kere. Bana Masal dedin"
"hahhahaahah"

Çok güldüm ya tabi kıza ismi ile hiç hitap etmeyince kız şaşırdı. Masalı geçip Mutfağa gittim. Belki de dünkü börekten kalmıştır. Masa da vardı. Oturup iki üç dilim yedim. Masal kapıda bana bakıyordu.