Not Your Ideal Girl (Completed)

Chapter 31

-Irah Pov-

Time pass goes on. Walang nagbago is just still the same when shes back. Mas lalong nagiging sweet at clingy na silang dalawa. Kung dati lambingan lang, ngayon with kiss na. PDA na kung PDA basta mahal daw nila ang isa't-isa yan ang sinasabe nila.

At first, akala ko pinagseselos lang ako but i heard the rumored from our schoolmates na Chole is already pruposed to her. Masakit para saken na, yung taong pinapahalagan mo at ayaw mong masaktan is ikaw ang sinasaktan.

Nasa point ako nang buhay ko na, pag di niya ako sinalo. Lalayo at kakalimutan ko na siya nang tuloyan pati ang nararamdaman ko for him.

3days more to go, balik na ako sa former school ko. Masakit man kung isipin pero wala akong magagawa although wala na akong dahilan para magtagal pa dito.

Wala na kaming communication each other coz i already throw somewhere my cellphone. At pinutol ko ang aking simcard, im still thinking na sana man lang bigyan niya ako nang time makapag-usap kami nang maayos. Sabagay sino ba naman ako para sa kanya? Ano bang lugar ko sa buhay niya? Isa lang naman akong gbf for him. Isa lang akong hamak na kaibigan. Sana nalang pala hindi ako nagpadala sa mga kasweet-an niya. Its hurts!

Im here @park tuesday ngayon. Sa friday na ang lastday ko dito. Ito na ang tambayan ko from the day nung sa cafeteria scene. Ayoko nang makita silang dalawa, palagi akong umiiwas sa kanila.

"Irah can we talk?"

S-shit! He's here, what should i do? Ayoko makipag-usap sa kanya. Ayoko manhid na manhid na ang puso ko. Hindi ko na kayang tignan ang mata niya.

Ano paba ang magagawa ko? Edi kausapin ko siya, ito ang pinakahihintay na araw ko. Sana naman maklaro na ang lahat.

"Sure, sit here by my side. What to talk about then?" -me, kunwaring masaya kong sabi. As if you know kung ano ang hinanakit sa kaloob-looban ko.

"Di rin naman ako magtatagal, i just want to tell you na sana kalimutan mo na kung ano tayo noon. Kung anong meron tayo noon. Kung paano tayo maging sweet sa isa't-isa at ingatan ang isa't-isa. Im begging for leaving you hanging. Kung umasa kaman saken, im sorry. I think na maiintindihan mo ang desisyon. Matalino ka naman diba? Salamat sa lahat." -him, at t-tumalikod na. Ganyan lang ba kadali para sa kanya ang lahat? Ang kalimutan ako nang ganun kadali? Hindi ba talaga niya ako minahal?

"And also, Friendship Over" -chole at tuluyan nang u-umalis.

Mabuti nalang hindi bumigay ang luha ko. Yes i understand him pero sana maintindihan niya din ako.

I think this is the part of my worst day. At from now on kakalimutan ko na siya.

See you soon, ex bestfriend.

-Nathan Pov-

Mahal ko siya pero mas mahal ko si Stella. Ayokong maulit ang trahedyang naranasan niya, im here already para alagaan siya. Im so sorry Zein, i think we're over. Im so sorry tseb.

-Irah Pov-

We are here @auditorium, ia-announce ang pagbalik namen sa SNU II. Its friday our last day.

"Goodmorning everyyyyone! We are here to announce that our exchange students from SNU II is going back to their former school. At babalik nadin ang choosen students naten dito." -Principal

Nasa stage ngayon si Principal at Principal namen sa SNU II. Si Stella, and the staff and stock holders sa SNU I & SNU II. At siya.

Nagpalakpakan naman ang mga students, tinignan ko siya parang wala lang sa kanya ang sinabe nang principal.

"May i call on, the four exchange students? Come here at the stage." -Principal, tumayo na kaming apat at pumunta na sa stage. Hindi na ako nag-atubiling lingunin siya. Just waste of time!

"And may i call Ms. Irah Zeinneth Yu to have an Speech?" -Principal. Its okay kahit biglaan ito, i know kung ano ang sasabihin ko. No need to practice on it.

"Goodmorning everyone, i am Irah Zeinneth Yu one of exchange students. All i can is, thankyou for letting me stay here for a mean time. And be fair with me kahit hindi namen kayo kalevel. Thankyou for letting us to experience what your life here and how do you proclaim like us a students. Thankyou everyone, to my fellow classmates im gonna miss you. I hope kahit sa labas nang campus magpapansinan paren tayo hahaha. Salamat sa araw na masaya, malungkot, mag-isa, nasasaktan, iniiwasan, at sinaktan. Thankyou everyone im gonna miss you also and to him salamat sa lahat. I guess its already over. Thankyou for giving me a good experience to be with you for a meantime. Im gonna miss you to, Saranghae!" -me, at bumaba na sa stage. Nagpalakpakan naman sila, pati naren ang exchange students dito ay nagspeech din.

"Thankyou everyone, and to all exchange students. Thankyou very much. Thats all" -Principal, lumabas na ako nang auditorium at pumunta na sa parking lot. Uuwi nalang ako para naman maibsan ko ang nararamdaman ko.

Goodbye tseb, i love you.