4

6.3K 87 5
                                    

Pov: Skyler

Ik lig op mijn bed en bekijk de foto's van het appartement nog een keer door. Hoe kan een studenten appartement zo mooi zijn. Meestal hoor je verhalen dat het zo klein is, maar dit, dit overtreft alles.

Ik pak mijn koffer vanonder het bed vandaan en trek mijn kast open. Ik pak alle spullen in die ik denk nodig te hebben. Bijna al mijn kleding die nog past gooi ik in de koffer, de rest laat ik in de kast hangen. Verder gooi ik er nog wat andere dingen in.
Wanneer alles in mijn koffer zit krijg ik amper mijn rits dicht. 'Kan ik je misschien helpen' vraagt mijn vader. Je komt als geroepen' zeg ik terwijl ik op mijn koffer zit om hem dicht te doen. 'Ik krijg deze irritante koffer niet dicht'.

Na veel prutsen is eindelijk mijn koffer dicht. Ik loop achter mijn vader aan naar beneden en ga op de bank naast Kyra zitten. 'En zussie heb je een beetje zin in' vraagt ze. 'Ja, ik ben wel benieuwd hoe het is om op mezelf te wonen'. 'Daar kom je dan snel genoeg achter want morgen is het zo ver' zegt ze met een grijns. 'Is het eigenlijk leuk om op jezelf te wonen' vraag ik aan haar, aangezien zij nu bijna 2 jaar uit huis is. 'Je hebt natuurlijk dingen die leuk zijn maar ook minder daarom kom ik ook met de vakanties naar huis zodat ik niet zelf hoef te koken' zegt ze. Ik schiet in de lach.

'Dames komen jullie eten' roept mijn moeder uit de keuken. 'We komen' roep ik.

Ik kijk in de pannen om te zien wat we eten. Er ontstaat een denk rimpel in mijn hoofd. Ik weet niet of je dit wel kan eten? In de pan waarvan ik de deksel omhoog heb gehaald liggen aardappels met de schil er nog aan. Is dat eetbaar? Volgens mijn woordenboek niet.

'Mam' vraag ik. 'Ja lieverd wat is er' vraagt mijn moeder terug. 'Kan je dit trouwens wel eten' vraag ik weer. Mijn moeder begint te lachen. Nu snap ik er al helemaal niks meer van. Zo dom was mijn vraag toch ook niet, of wel? Mijn moeder pakt de pan weer van tafel en komt terug met een bord in haar handen. Ik kijk wat op het bord ligt met nog steeds een denk rimpel in mijn hoofd. De denk rimpel zakt al snel als ik het eten herken.
PIZZA mijn lievelingseten.

Ik pak het toetje uit de koelkast. Als ik het op tafel zet roept Kyra: YES MONA TOETJE.

Ik ga naar boven en pak de laatste spulletjes in voor morgen. Ik doe mijn avond routine en zet mijn wekker.
Ik val met een blij gevoel inslaap.

************************************ 406 woorden
Hey guys,
Ik ga zondag (morgen dus) naar huis dus vandaag alweer niet op zondag maar op zaterdag een upload.😅
Ly💕

My roommate {#Wattys 2019}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu