The Pink Book

Κεφάλαιο 10

Το βλέμμα του σταθερό,ενώ κάθε κίνηση με οδηγεί στην αυτοκαταστροφή. Πώς το κάνει; Ακουμπάει με τις ακρες των δαχτύλων του το μισόγυμνο δέρμα μου στο στήθος. Θέλω,αλλά και δε θέλω να με ακουμπήσει. Κανείς δε το έχει κάνει ως τώρα και του το προσφέρω τόσο απλόχερα. "Μη το σκέφτεσαι Άνα,κάνε αυτό που νιώθεις." μουρμουρίζει. Ξέρει τι σκέφτομαι...

Ακουλουθώ τις συμβουλές του. Χαλαρώνω και βουλιάζω στα πουπουλένια σκεπάσματα,παραδίνομαι πλεόν στα έμπειρα χέρια του. Νιώθω ευγνώμων που φοράω τα ποντικί εσώρουχά μου. Αναδυκνύουν το στήθος και τις καμπύλες μου. Είμαι ημίγυμνη και εκείνος ολοκληρωτικά ντυμένος,στηριζόμενος στους αγκώνες του,βρίσκεται ανάμεσα στα πόδια μου. Τι θα μου κάνει; "Ξέρεις...απο τότε που σε γνώρισα,δεν έχουμε κάνει προκαταρκτικά,καθόλου. Δε φαντάζεσαι πόσο θέλω να σε αγγίξω..." σέρνει το δείκτη του απο το λαιμό μου την άκρη του σουτιέν,και χώνει το δάχτυλό του μέσα. Ώ,τόσο πρωτόγνωρο,τόσο αισθησιακό. Τραβάει το μαλακό ύφασμα και το στήθος μου ταλαντεύεται ελαφρώς. Κοιτάζει τα μάτια μου,χαμογελάει και αρχίζει το βασανιστήριο γεμάτο φιλιά,δαγκώματα στο λαιμό μου ώς εκεί. Παίρνει τη ρώγα μου στο ζεστό του στώμα και πιπιλάει,υγραίνοντάς την,κάνοντάς με να πετάω στα σύννεφα.Το αίμα κυλάει στις φλέβες μου σε ξέφρενους ρυθμούς καθώς ζυμώνει με τα μακριά,επιδέξια δάχτυλά του το στήθος μου. Πόσο ωραία νιώθω... Χριστέ μου,ελευθερώνει το άλλο στήθος και επιτελεί την ίδια μαρτυρική διαδικασία. Δαγκώνει την ερεθισμένη μου ρώγα και επιστρέφει στο στόμα μου,φιλώντας με γλυκά. Συνεχίζει την πρότασή του,με βραχνή αισθησιακή φωνή που φτάνει ώς τους βουβώνες μου. Ώ..."...να σε γευτώ..." Ώχ οχι,τι εννοεί! Σκατά... Σέρνει το κορμί του πάνω μου. Τον αρπάζω απο τους ώμους προσπαθώντας να καθυστερήσω την διαδικασία. Τραβάω την άκρη της μπλούζας του και την αφαιρώ. Οι κοιλιακοί του θαμπώνουν την όρασή μου,και διακρίνω μερικές τρίχες που οδηγούν προς το εφηβαίο του. Ναι,θα το κάνω... Με μια μάλλον αδέξια κίνηση τον πετάω στο μαλακό κρεβάτι και έρχομαι ανάμεσα στο πόδια του. Με κοιτάζει σαστισμένος... Το θέλω.

Με αργές,σταθερές όσο μπορώ κινήσεις ξεκουμπώνω το πρώτο κουμπί του τζίν του και κατεβάζω το φερμουάρ. Βλέπω το λευκό εσώρουχό του να αναδεύεται και ΝΑΙ! Μπίνγκο! Του προκαλώ ερεθισμό,άραμε θέλει,το ξέρω οτι με θέλει. Του χαμογελάω πονυρά και στρέφο όλη μου την προσοχή και επιδεξιότητα στις κινήσεις μου. Με το δείκτη μου ακολουθώ τη γραμμή του λάστιχου του υφάσματος,πάλι αναδεύεται. Κρυφογελάω. Με μια απότομη κίνηση χώνω το παιχνιδιάρικο δάχτυλό μου στο μποξεράκι του. Το δέρμα του εκεί είναι απαλό,με ελάχιστη τρυχοφυία  να καλύπτει το εφηβαίο του. Μμμμ..μυρίζει σανδαλόξυλο και λεμόνι. Συμμαζεύω όλη την αυτοπεποίθησή μου κατεβάζω το εσώρουχό του... Ο Χριστός κι Παναγία! Είναι κολλημένο όπως κάθε άλλη φορά. Τον έχω ξαναδεί γυμνό στην αδελφότητα,όμως τώρα είναι διαφορετικό και για τους δύο. Φαίνεται υπέροχο και μου προκαλεί για κάποιο λόγο δέος. Με παράξενη ευκολία πιάνω με όλη μου την παλάμη τη στύση του και τραβάω για να φανεί όλη η βάλανός του. Μμμ… Κλείνω τα μάτια και τον παίρνω στο τολμηρό στόμα μου. Είναι σκληρός και απαλός και υγρός και στοβιλλίζω τη γλώσσα μου όπως έχει σημβουλέψει η Έλεν την Κίμ,μια φορά που έτυχε να ακούσω. Η θύμιση της Έλεν μου προκαλεί αναγούλα,αλλά όχι, Αυτή είναι η δική μου στιγμή. Ανεβοκατεβάζω ρυθμικά το πέος του στο στόμα μου ενώ συγχρώνως τρίβω με το χέρι μου στην ίδια συχνότητα. Βογκάει σιγανά και τραβάει τα μαλλιά μου,σπρώχνει το κεφάλι μου έτσι ώστε να εισχωρήσει βαθύτερα,το απολαμβάνω.