The Pink Book

Κεφάλαιο 20

Γειααα σας και καλό μήνα αν και αργοπορημένα! Συνιστώ το τραγούδι να το βάλετε στη θεαματική σκηνή στο εστιατόριο όταν τον βλέπει!!!!!! Ευχαριστώωωωωω!!!! <3 <3

.

.

.

Το πρώτο πράγμα που βλέπω όταν ανοίγω τα μάτια μου είναι ένας εντυπωσιακός δίσκος με ένα smoothie,ένα μικρό ποτήρι χυμό και γάλα,ένα τρομερό πιάτο γεμάτο τηγανήτες και φρούτα του δάσους. Η πρώτη μου σκέψη είναι ο Ντέιβιντ όμως την αποβάλω αμέσως μόλις θυμάμαι τι συνέβη χθές. Σκατά! Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου. Εκείνη τη στιγμή η πόρτα ανοίγει και εμφανίζεται η Κίμ με ένα τεράστιο τεράστιο κουτί με κορδέλες σε σχήμα φιόγκου.

"Χρόνια πολλά χαζή!!" αναφωνεί και το χαμόγελό της με κάνει να γελάσω. Με φιλάει σταυρωτά και με αγκαλιάζει τοποθετώντας το τεράστιο κουτί δίπλα μου. "Για μένα;" ρωτάω με δέος. "Φυσικά,για ποιόν άλλο!" λέει και μου το δείνει. "Τι είναι;" ρωτάω όσο ξετυλίγω τις κορδέλες.

"Κάτι για απόψε." το χαμόγελό της είναι τόσο μεγάλο που πιάνει όλο το πρόσωπό της. Τι να είναι άραγε! Ξεσκεπάζω το κουτί και αντικρίζω ένα θαυμάσιο λευκό σατέν φόρεμα με διάσπαρτα πουλιά και μικρά,διακριτηκά λουλουδάκια,δίπλα ένα ζευγάρι κοραλί ματ γόβες,υπέροχες γόβες!

"Χριστέ μου,Κίμ πόσα χρήματα κατανάλωσες για όλα αυτά;" λέω ενθουσιασμένη με χαμηλή φωνή. Εκεινή με κοιτάζει σαν να λέει 'ακόμα δεν έχεις δει τίποτα!',τι ετοιμάζει; Για μερικά δευτερόλεπτα βγαίνει απο το δωμάτιο. Όταν επιστρέφει έχει στην αγκαλιά της ένα ολοκάθαρο λευκό με μαύρο χάσκι και καταγάλανα μάτια. Καλύπτω το στόμα μου με την παλάμη μου απο θαυμασμό! Μου αγόρασε σκυλάκι; Χριστέ μου αυτό είναι υπέροχο! Σηκώνομαι επιτέλους απο το κρεβάτι και την αγκαλιάζω με το μικρό μας χάσκι ανάμεσά μας. Γελάμε και την ευχαριστώ...

"Ξέρω οτι έχεις περάσει πολλά..." ακούω τη φωνή της όσο παίζω με τον Τάφυ,το καινούριο μου σκυλάκι. Χαμηλώνω το βλέμμα όταν την ακούω,και εγώ το ξέρω οτι έχω περάσει πολλά. "...είμαι δίπλα σου Άνα,το ξέρεις αυτό έτσι;" νομίζω θα κλάψω.

"Το ξέρω,φυσικά το ξέρω." προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυά μου όσο την αγκαλιάζω. "Άνα...θα έκανα τα πάντα για να είσαι χαρούμενη και σήμερα το βράδυ σου έχω μια έκπληξη. Γιαυτό και το φόρεμα. Απλά...μπορεί να μη το δείς όπως το βλέπω εγώ...σου το λέω προκαταβοληκά για να μη με μισήσεις..." λέει απολογούμενη. Τι σκατά; Σμίγω τα φρύδια και την κοιτάζω,παραδόξως χαμογελάει...