Çiftlik Ateşi

Güzel Ama Kısa Bir An

PARK ÇİFTLİĞİ

Chanyeol'ün annesi - Lee Nayeon

Chanyeol'ün babası – Park Sooho

Chanyeol'ün en büyük abisi – Kwangsoo (Evlenecek)

Chanyeol'ün ablası – Seoyeon (Evli- Kocasını ileride göreceğiz.)

Chanyeol'ün ikinci abisi – Sungyeol(Sevgilisi var)

Chanyeol'ün küçük ikiz kardeşleri – Kyungsoo(Jongin'i var asdf) ve Sohyun(İlgilendiği biri var)

KIM ÇİFTLİĞİ

Baekhyun'un annesi – Kim Jihyeon

Baekhyun'un kardeşi – Byun Taemin

Baekhyun'un büyükannesi - Jung Hei

Baekhyun'un dayısı – Kim Daehyun

Baekhyun'un yengesi – Choi Minhae

Baekhyun'un en büyük kuzeni – Kim Maya

Baekhyun'un ikinci kuzeni – Kim Jeonghan

Baekhyun'un üçüncü kuzeni – Kim Jongin

Baekhyun'un dördüncü kuzeni – Kim Hara

Baekhyun'un en küçük kuzeni – Kim Jihoon

***

Baekhyun diğer güne oldukça isteksiz başlamıştı. Kahvaltıda bile somurtmasına engel olamıyordu. Çikolatalı krepler aşkına bu adamı nasıl elde edecekti? Hâlbuki buraya geldiğinden beri kulenin ondan hoşlandığını düşünüyordu. Yine her zamanki gibi burnu büyüklük mü etmişti yoksa düşündükleri doğru muydu?

Birkaç kez beğeni dolu bakışlarını yakalamıştı ve ah o yardımına koşmaları... Evet, evet herkese yardım eden bir tip gibi durduğunu inkâr etmeyecekti. Ama herkese karşı gerçekten bu kadar dikkatli miydi?

Bu soru kafasında dönüp koca bir ip yumağına evrilirken bunu test etmesi gerektiğine karar verdi. Gerçekten herkese karşı aynı mıydı? Önce bunu anlamalıydı.

Kahvaltıdan sonra şu çirkin turuncu tulumunu, sakladığı yerden almaya gitti. Dışarı çıktığında çiftliktekiler arkasından garip bakışlar atarken Chanyeol'a yakalanmadan alıp gelmeyi denedi. Tulumu aldığı an Park Çiftliğinin kapısı görkemlice açıldı ve heybetli beden dışarı süzüldü. Sanki hırsızlığın ortasında basılmış gibi kalakalan Baekhyun hemen kendini toparlayıp tulumu arkasına sakladı ve en güzel gülümsemelerinden birini sahte de olsa yüzüne yapıştırdı.

"Günaydın!"

Baekhyun hala yüzünde kimseciklerin alışkın olmadığı gülümsemesini barındırıyorken Chanyeol ona garipçe baktı. Biraz yaklaşıp Baekhyun'un boyunun üstünden arkasına baktı ve "Günaydın," diyerek karşılık verdi.

Orada gördüğü turuncu tulumun dünden kalma olduğunu tahmin edebiliyordu. Sanırım yanına gelirken burada çıkarmıştı. Yüzünde saklayamadığı bir gülümseme oluşurken "İstersen bugün bizim çiftlikte devam edebiliriz," dedi.

Baekhyun önce istemsiz olarak kızardı. Neden kızardığı konusunda hiçbir fikri yoktu. Sanki kahve içmeye davet etmiş gibi tavra bürünerek ayağıyla yere şekiller çizmeye başladı. Frambuazlı pastalar aşkına bu şemsiye kılıklının karşısında tepkileri neden böyle oluyordu?

"Evet, tabii olur."

Chanyeol geçmesi için kapıyı açtı ve tuttu. Baekhyun içinden daha fazla süslenmesi gerektiğiyle hayıflanırken başını dik tutmaya çalışarak geçti. Utangaç biri değildi. Hiç olmamıştı. Şimdi de olmayacaktı. Vücuduna karşı koyabilirdi.